FC Bos - Miezeriken: 6-0
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Davvy, Vince, Bionische - Lange Jan (Kenzo), Motor (Herve), Maxim, Ruben - Piotr, Voorzitter
Doelpunten: Ruben (2), Piotr (2), Voorzitter (2)
Toeschouwers: Klenne en oudere Bionische, Groeëte Seger
Scheids: Hardwerkende Haerde
Verslag: Het was zaterdag weer zalig wachten op de man met de outfits, in casu Davvy die op zijn gemakske vier minuten voor aanvang de vestiaires kwam binnengewandeld. De voorzitter was, in deze donkergrijze dagen voor Kerstmis, gul geweest en had maar liefst 13 man opgetrommeld voor het treffen met de Miezeriken. Iedereen was bovendien flink op zijn hoede omdat deze ploeg de laatste jaren flink vernieuwd en verjongd is. Om die snaken alvast op het verkeerde been te zetten kregen ze bij het verlaten van de kleedkamers een deel halfnaakte Bossers voorgeschoteld en alsof dat nog niet genoeg was verscheen daar ook nog aan den einder één van de betere arbiters uit het arbeidersmilieu: Haerde Patrick. In werkmansplunje floot die de partij exact acht minuten te laat op gang. Bos had er zin in en ontwikkelde van bij aanvang een IN-FER-NAAL tempo. Onder aanvoering van zijn aanvoerder, de voorzitter, werd over het ganse plein druk gezet in die mate dat de Miezeriken - zoals meestal geschrokken van de grootsheid van ons Camp Nou-veld - amper een bal gecontroleerd kregen. Kansen en doelpunten konden niet uitblijven en op één, twee, drie stond de 3-0 dan ook op het scorebord van de verder in een grijze soep badende Pater Vanlandeghemarena. De voorzitter, Piotr en Ruben deden hun duit in het zakje. Er werden nog enkele ballen van de lijn geveegd in het bezoekende kamp en Frits had even goed zijn sms-relatie met Suzy wat kunnen opwerken daar hij amper een bal te verwerken kreeg. Davvy, die ter vervanging van Herve met strakke hand én passes de laatste lijn regiseerde, had dat trouwens in de mot en gaf daarom enkele verraderlijke terugspeelballen om Fritsel bij de les te houden. Ondanks dat hoge tempo bleef scheids Haerde bij de les: op een bepaald moment vloog hij zelfs Motor voorbij in een spurtduel op het middenveld. Op zijn werkmansschoenen, hè! Enige dissonante noot in dit Bos-recital was Lange Jan die verrassend bleek voor de dag kwam. Een bekend euvel lag echter aan de basis van zijn schimmig spel: iets teveel gegeven de dag ervoor. Lange Jan was wel zo eerlijk dit te erkennen en het zette hem zelfs aan tot een bevlogen levensbeschouwing: "Het is eigenlijk heel erg dat ik nu in de fleur van mijn leven zit en toch elke zaterdag weer volledig naar de haaien op het veld sta." Voor zoveel zelfkennis doen wij ons petje af en zetten we ons tegelijkertijd in de tweede helft naast Lange Jan en Groeëte Seger op de (straf)bank. Dat hadden we beter niet gedaan want Lange Jan begon daar over zijn diepmenselijke en in menig milieu in Looi al ter sprake gekomen zieleroerselen die erop neerkomen dat hij dacht dat hij misschien wel homo was. Nu zijn we helemaal voor openheid, tolerantie en vrij invulling van ieders sexualiteit maar homofilie kunnen we binnen Bos niet tolereren. Dat is in de statuten opgenomen en nog eens door de raad van bestuur tijdens de laatste vergadering bekrachtigd. Ondanks onze outfit, onze bijnaam van 'gayboys' en onze voor sommigen toch (Lubanski?) erg vrouwelijke manier van voetballen zal er in de kleedkamers van FC Bos geen herenliefde geaccepteerd worden. Wie durft dan nog zijn shampoo in de douches op de grond te zetten? Wij hadden tijdens de tweede helft trouwens voldoende tijd om over deze zaken na te denken omdat er op het veld ondertussen niet veel meer gebeurde. De doelpuntenmakers van de eerste helft deden er allemaal nog eentje bij, de Miezeriken kwamen nog amper over de middellijn - in zoverre dat Frits en Herve nog even aan een partijtje crossdressing begonnen die sommigen wel lekker vonden - en voor de rest was er niet zo heel veel spektakel te bewonderen. Zes doelpunten en drie punten in het bakkie konden wel volstaan.
Derde helft: Aangename sfeer bij Germaine, al was die in het begin nog wel wat bedrukt nadat er berichten doorsijpelden dat Scheper niet ter plekke zou geraken. Onmiddellijk werd een reddingsplan in elkaar gedokterd en werd den Haerde met ne bloemeké bloemen en zijn natuurlijke charme op pad gestuurd. Vanzelfsprekend met succes want alras stond Scheper te glunderen in de Red Star. Vooreerst moest er wel nog iets van zijn hart: hij dacht eraan homo te worden! Hoe is het mogelijk?! Twee op een dag! Waar zijn we mee bezig? Maar goed, dat mocht de goede luim niet ondermijnen. Groeëte Seger en Motor deden een tombola, den Bionische en zijn vader ledigden een ton zware bieren terwijl er amper naar het voetbal op tv werd gekeken. Alsof er nog niet genoeg softe emoties werden genoteerd begon Lange Jan ook nog over de avond ervoor en hoe hij daar, samen met nog enkele mannen van middelbare leeftijd, een potje gejankt had omwille van het afscheid van een collega. Nu zijn wel wat felle gevoelens gewoon bij Bos maar dit loopt toch de spuigaten uit! Goed dat Anderlecht-Beveren zo slecht was dat daar wat op konden foeteren. En dat terwijl we enkele smakelijke snacks tot ons namen van bij den Dennis (Gene sex gehad ma wel Paaseieren geschilderd!). Een deel Bossers moest tegen achten nog de verplaatsing maken naar een quiz in Veerle-Laakdal maar daar was de prestaties even dunnetjes als op het veld. De avond werd afgesloten in de Fillee waar nog zeer interessante dingen verteld werden en flink wat geweend werd onder vrienden. Lekkerrrrrrrrr!
FC Bos - Modern: 4-2
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Scheper, Lubanski, Bionische (Vince) - Maxim, Davvy, Voorzitter, Ruben - Piotr, God
Doelpunten: Davvy (2), Ruben, God
Toeschouwers: Motor, Klenne Motor, Klenne Bionische, Hermaninho
Scheids: bezoekend
Verslag: De derbykoorts steeg naar ongeziene hoogte deze zaterdag in een aardig volgelopen Pater Vanlandeghemarena. FC Modern is een lastige tegenstander, al kan Bos in eigen huis normaliter wel gebruikmaken van het grote veld. God kwam voor aanvang als laatste de kabinnekes binnengewaaid met welgeteld één zak van Decathlon onder de arm. Die winkel doet trouwens zijn naam alle eer aan want om de nieuwe uitrusting in handen te krijgen moeten de klanten blijkbaar eerst een flinke tienkamp afwerken. God had dus alleen nog maar de sokken kunnen scoren in Olen maar daar waren enkele Bossers al uiterst content mee. Eén reserve nam plaats op de bank naast Motor die vond dat Bos zijn rug opkon. De bezoekende scheids - vriendelijk dat hij de honneurs wou waarnemen! - floot klokslag 14h37 de wedstrijd op gang. Twee minuten later floot hij al meteen God terug omwille van buitenspel terwijl die van achter twee Modern-verdedigers vertrok richting bezoekend doel. Met enige scepsis werd deze actie gemonsterd op de bank maar voor de rest van de partij trok de arbiter neutraal en goed (aan) zijn streng. Bos had overwicht tegen de maar matig geïnspireerde bezoekers maar de Modern-keeper stond pal en het vizier van onze voorhoede slecht afgesteld. In de 28ste minuut werd God evenwel in het hoekje gestuurd, met een panne-hakje stuurde hij zijn rechtstreekse bewaker - een houthakker! - het bos in en zijn lage voorzet werd netjes door Davvy het doel ingegleden. Het hek was nu van de dam en een zestal minuten later hinderden Davvy en Piotr elkaar om ni het geharrewar de bal binnen te duwen, gelukkig was daar Ruben nog die de vrijkomende bal tegen de touwen vlamde. Bos met een niet eens overdreven 2-0 voorsprong de rust in.
In de tweede helft trachtte Modern een beetje de bakens te verzetten. Bos voetbalde dan weer een beetje met de handrem op, mikkend op een rake counter. Zo werd God na tien minuten alleen voor de keeper gezet na een proper opwippertje van de voorzitter en was de 3-0 een koud kunstje. Op nummer vier was het even wachten maar toen een verre vrije trap van Ruben doorschoot was Davvy er als de kippen bij om zijn tweede van de namiddag tegen de netten te prikken. Modern had ondertussen ook al wel enkele halve en hele kansen gehad ondanks het feit dat Scheper met harde hand en schorre stem zijn achterhoede in het gareel liet lopen en Kopstoot Chris een zeer sterke partij speelde. Frits, gezegend met een enorme kuif die hem geregeld uit evenwicht hielp, wilde echter van geen wijken weten en was vastbesloten zijn netten proper te houden. Op twee minuten na was hem dat ook bijna gelukt. Een Moderne aanvaller poeierde evenwel via zijn handen de eerredder op het scorebord. Fritz, ontmoedigd door deze tegentreffer, stond een minuut later zijn kuif nog in de plooi te leggen toen hij een ver afstandschot tot zijn verbazing richting doel zag komen. Hij repte zich richting paal waar hij net op tijd aankwam om te zien dat de bal tegen de binnenkant botste en zo tegen de netten. Knullig, noemen ze zoiets in het vakjargon. De wedstrijd die in het laatste kwartier toch weer het nodige gezaag en gezeur teweegbracht kende nog een passend slot toen een Moderne verdediger na de zoveelste aanslag op God van het veld werd gestuurd. Passend na een grijze namiddag en een weinig opwindende pot voetbal.
Derde helft: Modern was sterk vertegenwoordigd bij Germaine terwijl Bos niet kon rekenen op de hulp van Frits die had afgesproken een wafel te gaan eten van Suzy. De Bionische probeerde mits het ledigen van een Dief en nog wat sterk materiaal de sfeer er in te krijgen. Lubanski kwam terug van een kale reis en uitte zijn frustraties. Er werd bijna niet over het akkefietje van Davvy en de arm der wet gesproken. Oudere Seger en schoonbroer Seger kwamen nog de voorzitter halen maar voor de rest is, net als de wedstrijd, heel die derde helft één grijze waas. Scheper en Klenne en Grote Motor zorgden wel nog voor winst in die derde helft mits enige volharding. Dat alleen al verdient een welgemeende Harrrreeeeee!
Gère Bij - FC Bos: 2-2
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Herve, Lubanski, Scheper - Lange Jan, Motor, Davvy, Bionische - Piotr, Voorzitter
Doelpunten: Voorzitter (2)
Toeschouwer(s): Groeëte Seger
Verslag: Na overleg met Gère Bij is de gastbijdrage van verslagschrijver Gert V. van de website gehaald. Na grondig nazicht bleken alleen de woorden Bos, gelijkspel en mits enige goede wil 'rotte tanden' geschikt voor publicatie. Onze excuses hiervoor.
Verslag (2): De voorzitter had welgeteld elf helden bereid gevonden Sinterklaas te laten voor wat hij is en naar het verre Gère Bij te reizen om het sterke thuisteam in de ogen te zien. De namiddag was zacht, het terrein vrij goed en Bos slaagde er zelfs in een opstelling klaar te hebben voor het eerste fluitsignaal van de arbiter. So far so good. De rooshemden - nog steeds in blijde verwachting van nog lelijkere truitjes, iets waarvoor God speciaal zelf naar Frankrijk is gereisd om de zweepslagen aan de naaiende kinderarbeidertjes op te drijven! - wisten dat ze gefocust moesten zijn tegen deze goede voetballers en ze starten dan ook vrij behoorlijk. Onder impuls van een hard werkende voorzitter - nooit gedacht dat we dit nog gingen schrijven - vielen er zelfs wat kansen en heel wat dreiging uit de lucht. GB voetbalde beter dan Bos maar ons direct, verticaal voetbal met veel engagement leverde minsten evenveel kansen op. Na een mooi uitgesponnen aanval langs Davvy en Piotr werd de voorzitter op pad gestuurd en hij krulde de bal lekker in de benedenhoek. Bos op rozen (haha). GB verhoogde de druk op de kooi van Frits maar die moest geen wereldwonderen verrichten. De verdediging van Bos speelde een puike partij. Eén keer werd ze voor de rust nog in de luren gelegd maar dat was gewoon een goed uitgespeelde aanval van de thuisploeg. Met een billijke ruststand werd er, euh, gerust.
Onder de pauze wou Lange Jan de tactische bespreking in de kleedkamer even onderbreken voor iets veel belangrijkers. Hij bleek een losse boxershort aan te hebben waardoor zijne schwanz vaak tijdens het lopen bloot kwam te liggen. Lange Jan zijnde moest hij dit vanzelfsprekend illustreren met het uitvoerig tonen van zijn genitaliën. Zonder daarbij te merken dat op amper één meter Hanne, kleine Bionische, naar dit afzichtelijk schouwspel aan het kijken was. De vestiaire vulde zich met hilariteit, een klein beetje schaamrood en een nauwelijks merkbaar trauma aan Hanne's kant. Maar goed, Bos gezwind uit de kleedkamers en het eerste kwartier van de tweede helft hadden we zelfs het betere van het spel. Dat resulteerde in een nieuwe voorsprong nadat een corner eerst door Davvy bijna binnengeharkt werd, dan door Lubanski van op een halve meter van de doellijn tegen de lat werd gemikt en dan voor de voeten van een niet twijfelende voorzitter viel. Moment voor GB om wederom de druk te verhogen en het bij Bos bij momenten pompen of verzuipen werd. De verdediging stond pal maar liet zich toch één keer in de luren leggen jammer genoeg. 2-2 en alles te herdoen. De thuisploeg ging op zoek naar de overwinning maar ook Bos kreeg kansjes langs de aalvlugge Piotr en de over een andere aal beschikkende voorzitter. Scheper en Motor slaagden er in tegen elkaar te roepen als kiekens zonder kop terwijl ze allebei eigenlijk niet meer konden praten omdat ze zo buiten adem waren. De Bossers waren blij toen er afgefloten werd ondanks dat er op het eind ook nog enkele kansjes waren voor onze spitsen. Al bij al een billijke uitslag na een zeer sportieve partij, goed geleid door de scheids. Graag elke week zo'n tegenstander en wedstrijd!
Derde helft: Den Bionische weerde na de match vanzelfsprekend zijn kind uit de kleedkamers. Frits vertelde over zijn fratsen met Suzy (Wafels) waarmee hij de laatste week geen lichamelijk contact had gehad. Ze was wel mogen komen afwassen. Davvy legde voor de 90ste keer uit, ditmaal aan Groeëte Seger, waarom hij niet in fout was maar waarschijnlijk wel een half jaar in den bak gaat vliegen. In de Kring in Heusden wilde Davvy trouwens mosselen bestellen maar was het vooral den Bionische die de kaart met sterke bieren uitteste. Waarschijnlijk om het trauma van zijn dochter te verwerken. Er werd gepraat over het weer, over Nieuwjaar (waar niet over gepraat mocht worden, zo bleek achteraf) en over de nieuwe App die zelfs Herve op zijn 3410 kan downloaden. Na een (glazen) boterham of drie werden schuppen afgekuist en naar Germaine verkast. Daar aangekomen bleek er nog een kwartet veulens overgebleven met Scheper, Herve, Davvy en Motor. Die keken vol bewondering naar Moeskroen - Anderlecht en praten daarbij bijna niet over Nieuwjaar. Het was een fijne avond die besloten werd op de Eersels met nog enkele koele Duvels en een bevroren spaghetti. Maar één vraag bleef er uiteindelijk wel over: wie gaat waar Nieuwjaar vieren? Harrreeee!
Vet. Linkhout - FC Bos: 2-5
Opstelling: Frits - Kenzo, Herve, Vince, Voorzitter - Lange Jan, Motor, Davvy, Maxim (Bionische) - God, Piotr
Doelpunten: PIotr (3), God, Davvy
Toeschouwers: Hermaninho, Hezleman
Verslag: Kalenderman had op slinkse wijze een vrijdagavondwedstrijd ingelast en dat zorgde voor de nodige verwarring in de Bos-rangen. Zo stond het trio Kenzo-Davvy-Motor pinten te pakken in de nieuwe kantine van Linkhout omdat ze moesten wachten op de rest van de Bossers. Bleek dat die al een kwartier in de kabinnekes op hun zaten te wachten. Deze chaotische organisatie zou enkel maar een voorbode zijn van wat komen ging. Bos kwam het kleverige B-veld op, startte een soort van opwarming toen daar ineens een fluitsignaal weerklonk. Even dacht men nog aan een verloren gelopen conducteur van de naburige spoorbaan, maar neen, de wedstrijd was op gang gefloten! Niet alleen wist ongeveer de gehele achterhoede niet waar ze moest staan - de voorzitter speelde links -en rechtsachter tegelijk! - maar blijkbaar stond Bos ook nog eens met tien man op het plein. Iets dat pas na vijf minuten(!) opgemerkt werd door enkele spelers en Hezleman langs de kant. Kenzo het veld in, wat voor nog meer chaos zorgde. Bos stond naar goede gewoonte toen trouwens al op achterstand. Een te korte inspeelpas van Herve in de eigen zestien en de lokale spits die de 1-0 op het bord zette. Maxim moest niet veel later vervangen worden met scheenbeenproblemen waardoor den Bionische - nochtans licht grieperig maar wel gesteund door heel zijn familie - al meteen de wei in mocht. Bos probeerde ondertussen de bakens te verzetten maar heel veel voeten kreeg het niet aan de kleverige grond. Linkhout beschikte over een sterk middenveldduo - waar Motor en Davvy een hele wedstrijd geen vat op zouden krijgen - terwijl de flanken flink op en neer gingen. Bovendien werd er van voren nogal stevig gemorst met de kansen waardoor het een moeilijke, vreemde partij werd. Daarbij bleef de organisatie een hekel punt: na 20 minuten schreeuwde Motor naar iedereen die het horen wilde: 'wie staat er eigenlijk linksmidden?' Dat bleek den Bionische te zijn die echter werd meegezogen door de door elkaar dartelende thuisaanvallers. God kon gelukkig wel eens een bal afpakken in de zestien en Piotr bedienen die de gelijkmaker tegen de netten vlamde. Onze hazewind van voor speelde met een geperforeerde long, een gespleten gehemelte en een gebarsten staartbeen van de aanslag van vorige week maar had daar niet zo heel veel last van. Hij prikte alleszins een bal mooi over de verdediging, Motor legde de bal oordeelkundig terug en God moest maar binnentikken. Eindelijk eens een voldragen aanval nadat nogal wat pogingen in de laatste regionen misliepen, al moet er wel bijgezegd worden dat de lokale keeper ook geregeld sterk ingreep. Frits moest dat een paar keer ook doen maar kon Bos van verdere averij behoeden.
Tijdens de rust werd de organisatie verder op punt gezet maar veel zoden bracht dat niet aan de dijk. Bos bleef rommelig acteren, al lukte Piotr wel al snel de 1-3 na mistasten in de lokale verdediging. De rooshemden konden nu naar hartelust counteren zonder veel van de bal te zien. Motor slaagde er in de paal en de lat te viseren terwijl nog een aantal potentieel gevaarlijke situaties de nek werden omgewrongen. Uiteindelijk kon Piotr zijn derde van de avond nog binnenprikken en duwde ook Davvy nog een hoekschop over de lijn. In de slotfase mocht Linkhout met een botsend schot de pil wat verzachten. Geen schone overwinning - om het met de woorden van Davvy te zeggen: "Ik ben vandaag qua voetbal niet bevredigd. Op sexueel gebied al maanden niet." Na afloop kwam Lange Jan met een existentiële vraag de kleedkamers binnen: "Kunt ge moe zijn en niet zweten?" Reden voor de sterkhouders van de ploeg om zijn inzet in vraag te stellen. Lj reageerde (net zoals op het plein) kwiek en alert: "Gellie weet niet hoeveel draafwerk ik verricht op een match!" Hij wilde dat onderstrepen door te wijzen op de krampen die hij voelde opkomen net voor het slotsignaal. Anderzijds moest hij tijdens de rust wel toegeven dat twee borden spaghetti voor de wedstrijd getuigden van gulzigheid en nefast waren voor zijn wendbaarheid. Bovendien was zijn opmerking - "Ik vond Maxim (vervangen na tien minuten!!) vrij onzichtbaar vandaag." - niet erg gunstig voor zijn kredibiliteit. Desalniettemin, tweede overwinnning op rij en dat geeft vertrouwen voor de topper tegen Gère Bij.
Derde helft: Vrijdagavond en dan is Bos altijd ijzersterk als het op derde helften aankomt. Frits verbaasde al meteen door de groep te melden dat hij een relatie had met een 35-jarige maagd, Suzy (Wafels) genaamd. "Ze paste goed.", was zijn ietwat cryptische maar tegelijkertijd ook zeer plastische omschrijving van hun eerste lichamelijke kennismaking. Vanzelfsprekend had Frits haar opgeschaard in de Millenium. Wij wensen hierbij het koppel (maar vooral toch de goed passende Suzy) veel succes! In Linkhout kwam een nieuw euvel van de Bossers naar boven: wij winnen niks meer met de tombola! Vorige week geen platte prijs in eigen huis en deze keer een pak Niknak'jes en een pak schuursponzen. Daarmee dropen we al snel af richting Germaine. Daar aangekomen kreeg het quasi volledige team - enkel God maakte een beginnersfout door thuis te gaan checken of Nathalie al sliep - al snel 'versterking' van Scheper die zijn collega-Bosser 'Stijve Geukens' had achtergelaten in Mol. 'Groene Vingers' Vince deed een openbaring door te stellen dat hij aasde op een ontslag. Waarna het gesprek vlot overging op het snoeien van 'buskus'. Eerlijkheidshalve moeten we toegeven dat we de rest van de avond niet meer volledig voor de geest kunnen halen maar dat die hoogstwaarschijnlijk zinvol, origineel en inspirerend moet geweest zijn. Harrreeee!
FC Bos - Onder den Toren: 5-0
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Herve, Vince, Scheper (Lubanski) - Ruben, Motor, Davvy, Maxim (Lange Jan) - Voorzitter (God), Piotr
Doelpunten: Voorzitter, Maxim, Motor, God, Piotr
Toeschouwers: Hermaninho, Vrouwen en kinderen van Scheper
Scheids: Pannenkoekenbakker Hakke
Verslag: Was het deze stralende novemberdag? Was het het vooruitzicht op de mogelijke aanwezigheid van de nieuwe truitjes? Was de afwezigheid van Hermaninho? Of kwam het simpelweg door het wegvallen van de wedstrijd tegen de Ware Vrienden vorige week? Alleszins, de gretigheid spatte van de Bos-rangen af, dat het niet schoon was om te zien. Veertien (14) veldbestormers en een scheids waren paraat om op een perfect getrimde en besproeide grasmat het sterke Onder den toren partij te geven. Lang geleden dat de voorzitter nog eens zonder zorgen naar een zaterdag had kunnen toeleven. Zelfs de truitjes waren op tijd in de kleedkamers en de Bos-mannen stonden quasi als eerste op het veld. Alras werd er afgetrapt onder perfecte omstandigheden en met Bos in gekende slagorde - enkel Scheper wilde om zijn polyvalentie te onderstrepen absoluut op linksachter gaan staan - waarbij mocht aangestipt worden dat we nog een ijzersterke bank achterwege hielden. Onder den Toren kwam jong, fris en fel geruggesteund voor de dag. Bos nam meteen het heft in handen en knutselde al meteen enkele fijne aanvallen in elkaar. Op één daarvan greep Hakke in en floot Piotr randje buitenspel in kansrijke positie af. Hij werd prompt door de bezoekers met lauwerkransen overladen: "Beste scheids ooit!", "Toparbiter", "Belachelijk neutraal!". Eén minuut later liet Hakke evenwel in een soortgelijke situatie wel doorspelen en maakte de voorzitter er 1-0 van. "Onnoezel menneke!", "Gaat pannenkoeken bakken!", "Gaat viskes bakken!" was nu zijn deel. Het ene verwijt na het andere en de bezoekers die rood aanliepen. Hakke gaf daarbij een uitgebreid exposé dat hij in het dagelijkse leven inderdaad verkoper is van gebakken lucht maar dit buitenspelgeval simpelweg niet gezien had en dus daarom had laten doorspelen. Na nog wat gehakketak en een wedstrijd die na vijf minuten al op de rand van de afgelasting balanceerde besloot iedereen dan toch maar verder te gaan met waarvoor we allemaal gekomen waren: een fijn wedstrijdje voetbal. Nog een detail om aan te stippen: buiten de voorzitter zelf had, door de heisa op en naast het veld, eigenlijk niemand oog gehad voor de wereldgoal van eerstgenoemde. Soit, Bos liet het niet aan zijn hart komen en putte vertrouwen uit het feit dat ze voor het eerst in vier weken na 20 minuten niet tegen een 0-4 achterstand aankeken. Meer zelfs: de verdediging (heel de ploeg dus) stond als een huis en de beloning daarvoor kon niet uitblijven. Maxim deed een Mitrovic'ke: in de kleine baklijn slinks wegdraaien van de bezoekende verdediger en met links in de hoek krullen, opnieuw een fraaie goal. En het was nog niet gedaan: Piotr diep gestuurd, veel volk mee naar voren, voorzet op een presenteerblaadje en Motor die er met zijn dikke kop maar moest tegenlopen. Dat dit veel simpeler leek dan het was bewees Davvy enkele minuten later. Identieke fase waarbij Piotr alweer een voorzet richting penaltypunt schilderde maar Davvy de wenkende kans op de benen van de sterke bezoekende goalie knikte. Daarover hadden Motor en Davvy trouwens meteen na de rust een meningsverschil. "Gij insinueert dingen die ik niet beweerd heb.", uitte de filosofische Porsche-rijder zijn ongenoegen, "Gij zijt just gelek die van os." Daarom dat Motor en Davvy waarschijnlijk zo'n harmonieus koppel vormen op het middenveld. Trouwens, om alle misverstanden uit de weg te ruimen: Motor ging bij een uitworp van de voorzitter nog eens onderuit zonder bal maar weet dat, terecht, aan een kortsluiting tussen hoofd en lichaam en de gladde ondergrond en dit in tegenstelling tot vorige week toen hij het ronduit kwam door een slechte pas van de voorzitter...Pluim dus voor heel Bos in een eerste helft waarin Frits amper in actie moest komen en heel Bos eindelijk nog eens een hoog niveau haalde. Enige dissonante toon kwam uit de hamstring van de Scheper, die zich na 20 minuten moest laten vervangen nadat hij er in geslaagd was de enige spier in zijn been te verrekken.
Aan de rust was de sfeer opperbest, al toonde Lange Jan zich voor zijn doen eerder timide. Hij wist niet of hij paraat was om dit niveau aan te houden. De tweede helft - met ook nog God op de plaats van de voorzitter - zou uitsluitsel brengen. Met die twee wilde honden van voor viel Bos uiteen in twee kampen: de supersnelle bolides van voor, de verdedigers die de steriele druk van Onder den Toren ondergingen en Davvy en Motor die daar tussen zwommen. Niet dat de Bos-mensen veel kansen moesten toestaan, Frits moest maar één keer echt ingrijpen, maar het goede voetbal van de eerste helft was wel een beetje weg. Naar het einde toe werden de uitbraken eindelijk terug een beetje gestroomlijnd en na enkele keren net niet werd God nu wel fatsoenlijk in het straatje gestuurd om de 4-0 op het bord te zetten. Dat kon zijn spitsbroeder Piotr - zaterdag eerder assistenkoning! - natuurlijk niet over zijn kant laten gaan en de forfaitscore flikkerde mooi op het scorebord. Het slot van deze al bij al sportieve partij werd nog ontsierd door twee voorvallen. Eerst zette een bezoekend heethoofd zijn knie in de rug van Piotr. Lange Jan, bekend bemiddelaar in dat soort zaken, ging even verhaal halen en stootte op een "Bende Mongols!" Hij probeerde als leraar Nederlands nog aan te geven dat het eigenlijk 'Mongolen' moest zijn maar dat hielp niet om de gemoederen te bedaren. De gayboys zijn al veel genoemd in hun roze periode maar 'Mongols' was toch nieuw en lichtjes onthutsend. Helemaal in het slot werd Ruben nog van de sokken gelopen maar zag Frits - wat is er van zijn doeltreffendheid op én naast het veld nog over eigenlijk? - zijn penaltyflits gestopt door de bezoekende keeper. 5-0 bleef de eindstand na eindelijk nog eens een goede partij voetbal en geen tegentreffer in de eerste tien minuten. Hoezee!
Derde helft: Qua excuses en uitvluchten - Mosselen plukken, viskes gaan bakken, pannenkoeken gaan eten, vier jaar samen met lief en ga zomaar verder - kon het tellen na afloop om gene meer te moeten gaan drinken. Frits kreeg voor zijn vertrek uit de vestiaires nog wel telefoon van Tatiana, zijn Macedonische internetaanbidster die vroeg of hij later op de avond wel zou kunnen scoren van op korte afstand. Uiteindelijk wist toch nog een man of acht Germaine te bereiken, gesterkt (en versterkt door den Haerde en Hermaninho) door het vooruitzicht dat een langharige, Porsche-rijdende, in Ham wonende en twee kinderen hebbende doch liever anoniem blijvende Bosser het verhaal van zijn aanvaring met de arm der wet uit de doeken ging doen. Het kwam er op neer dat deze enke ribbelpinten drinkende, af en toe tennissende ex-handballer met een glaasje te veel op achter een borduur in een doodlopende straat voor het huis van een flik was komen vast te zitten. Nadat hij net en netjes een uitbarsting van volkswoede had kunnen in de kiem smoren zag hij in de verte de politie aan komen rijden. Hij wandelde hen tegemoet, gaf toe dat zijn wagen jammer genoeg fout geparkeerd stond in de hof van een collega van hen maar gaf niet toe dat hij de bestuurder was van dat voertuig. Daarop ontstond er een discussie tussen mijnheer de agent en onze op het middenveld spelende, in jeansfrakskes gehuld gaande, roltabak bezigende en op weekend steevast de weg kwijt zijnde 'vriend' die ging over de relativiteit van tijd, de aanwezigheid van andere dimensies in dit universum en de ware betekenis van het woord schuldbekentenis. Dat onze nog steeds anoniem zijnde, momenteel Godsdienst in Hasselt gevende en gedeeld tweede staande in de topschutterslijst van Bos, 'kameraad' nu voor de politierechter moet verschijnen en daarbij gesteund door meester God door zal gaan tot in Straatsburg en het hof voor de Rechten van de Mens om zijn gelijk te bewijzen hoeft natuurlijk geen betoog. Maar goed, dat zijn zorgen voor later. Eerst onze eerstvolgende opdracht in Linkhout tot een goed einde brengen om de wederopstanding te bestendigen. Davvy rijdt niet met de auto...
Vet. Herk - FC Bos: 6-5
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Hermaninho, Tim, Kenzo - Yves, Motor, Pipo, Kevin - Davvy, Voorzitter
Toeschouwers: Klenne Pipo's, Klenne Kenzo's en Klenne Motor
Doelpunten: Motor (2), Voorzitter, Tim, Davvy
Verslag: Zes Bossers van het Ancien Regime waren maar bereid om de strijd aan te gaan met de Veteranen van Herk. Dat wil zeggen dat de voorzitter niet minder dan vijf huurlingen op de feuille moest noteren en dat beloofde niet heel veel goeds voor deze moeilijke verplaatsing. Op papier geen slechte voetballers, integendeel, maar qua organisatie en automatismes zou het toch geen sinecure blijken. Motor bleek dan weer voor aanvang maar drie pinten op te hebben en dat was een heuse verbetering t.o.v. vorige week. De opstelling was Bossiaans: Hermaninho ging met veel ijver aan de slag als ausputzer terwijl Pipo ergens tussen middenveld en spitsen in ging zwerven. De rest harkte daar rond. We waren 45 seconden aan het voetballen of de lokale, sterke spits stond al moederziel alleen voor den Frits. Toen al hadden we moeten begrijpen dat we een probleem hadden maar we staken het nog op de kleigrond, het gebrek aan automatismen en een té doorgedreven opwarming. Gelukkig dat Frits een nieuwe coupe op zijne kop had waardoor de thuisaanvaller zo van de wijs werd gebracht door die wuivende bos haar dat hij naast besloot. Uitstel maar geen afstel. Bos had zijn verdediging alweer Luzoniaans geschikt en keer op keer kwam een thuisspeler - in hun aanval liep veel kwaliteit - alleen voor de keeper. Frits zat ondertussen met de handen in het haar waardoor ook dat afschrikkingsmiddel weg was en de teller begon te lopen. 2-0 voor Herk na tien minuten voetballen. Bos probeerde wel de bakens te verzetten maar buiten wat steriele dreiging kwam er niet veel uit voort. Tot Davvy een slechte terugspeelbal wist te onderscheppen, mooi de keeper rondde en de aansluitingstreffer lukte. Wie dacht dat Bos vertrokken was kwam evenwel bedrogen uit. Herk dropte nog een bal of zeven over de hoofden van de roze verdedigers en telkens werd de bal simpel in doel gelopen. 5-1! Een blammage die moeilijk te slikken was.
Bij de rust werd de ploeg omgegooid. Hermaninho - van nature en talent een spits - ging voorin postvatten en Pipo werd laatste man. Vreemd genoeg kreeg Bos daardoor nu wel vat op de wedstrijd. Motor kon al snel op aangeven van Davvy milderen. Tim maakte halfweg de helft de 5-3 waardoor er in de lokale rangen het eerste gemor weerklonk. Herk kwam er nog amper uit en Bos drukte de tegenstander helemaal weg. Tim bleef jagen, de voorzitter ging in duel, Davvy voelde zich in zijn sas op de middenstrook en Kenzo dweilde onvermoeibaar zijn flank af. Ondanks dat de lokale keeper met enkele reddingen de 5-4 voorkwam verslikte hij zich toch in het uitvoetballen. Motor was er als de kippen bij om de remonte nu wel heel spannend te maken. Jammer genoeg voor Bos konden de Herkenaren er nog één keer gevat uitkomen en tikten ze, tot grote opluchting van de thuisaanhang, de rooshemden uit verband en de 6-4 op het scorebord. Hermaninho, lichtjes efficiënter van voor dan van achteren, zette nog eens subtiel voor en de bal werd volgens de voorzitter door één zijner vele teenharen geraakt om zo in de verste hoek binnen te rollen. 6-5 dus een stunt zat er nog steeds in. Dat was buiten de scheids gerekend die enkele minuten voor affluiten affloot, ook al omdat de lokale gemoederen flink waren verhit geraakt door de sterke tweede Bos-helft en de daarbij horende viriele aanpak. Desalniettemin een les voor volgende week: spelen als in de tweede helft en de organisatie meteen op punt zetten. Verdedigen is de beste aanval, wordt vanaf nu onze leuze!
Derde helft: wij blonken alweer uit in afwezigheid waardoor in de gezellige kantine maar een Bosser of zes zou plaatsnemen. Tien zweepslagen en een gouden bruiloft waren ons verdiend loon!
FC Bos - Vet. Hulst: 7-5
Opstelling: Frits - Scheper, Herve, Vince, Hermaninho - Lange Jan, Motor, Voorzitter, Ruben - Piotr, God
Doelpunten: Voorzitter (2), God (2), Motor, Lange Jan, Hermaninho
Toeschouwers: Klenne Motor
Scheids: bezoekend en zeer adequaat
Verslag: Waar moeten we beginnen? Met de cijfers, daar dit de rode draad gaat worden in ons verslag. De voorzitter weerlegde al meteen met statistieken dat zijn verschijningsratio op het veld maar op 17 procent zou liggen. Volgens hemzelf - allesbehalve wiskundig aangelegd! - moest dat 33 procent zijn. De toon was gezet.
Elf krijgers, zoveel manschappen had de voorzitter wel bijeengekregen voor deze veldslag met de buren uit Hulst. Wel een kleine wereldploeg die zo sterk gestoffeerd was dat Hermaninho zich (alweer geheel vrijwillig, het kan niet genoeg aangehaald worden!) opofferde om linksen back te spelen. Dat wil zeggen dat de achterhoede stonk van ervaring en dat het risico op het uitdelen van kopstoten tot een minimumen beperkt werd. Desalniettemin heeft onze kopstootman toch voor een bepaalde reputatie gezorgd daar een bezoeker met een benepen hartje voor de wedstrijd kwam vragen of de kopper erbij was. Maar goed, verder met de opstelling en het middenveld was een machine aan sturend vermogen met een resoluut fris zittende Lange Jan, de gedegen maar weinig discrete Ruben en de dankzij het dankbare afhaken van Davvy - hij moest verpleegsters over de ware God gaan inlichten of zoiets - robuuste tandem gevormd door Motor en de voorzitter in de middencirkel. Die twee raspaardjes van voor, daar willen we het nog niet eens over hebben. De sfeer zat (voor één keer) goed voor aanvang met een soepel weertje, een vrij lekkere grasmat en en zeer degelijke opkomst van twee toeschouwers.
Elf pinten, zoveel had Motor er in zijn kabas zitten toen hij de Pater Van Landegehemarena kwam binnengewandeld. Een stuk in zijn kloten met andere woorden en een stuk in zijn voeten wat zorgde voor stukken in zijn hoofd waardoor zijn benen niet direct volgden. Als u nog kan volgen begrijpt u ook beter waarom Motor de eerste vijf minuten een bal of vijf rustig langs zich zag passeren en bij die ene versnelling - zo hij dacht - door zijn eigen nieuwe voetbalschoenen getackeld werd en dus tegen de grasmat ging, zonder directe tegenstander noch bal in de buurt. Gelukkig dat zijn zoon zich kon optrekken aan het goede spel van de ploegmaten van de papa. Of niet?
Elfenendertig kansen had Bos in die eerste helft en daaruit scoorde het welgeteld nul (0) doelpunten. Hulst daarentegen voelde dat de rooshemden in de hoek zaten waar de klappen vallen en dat zowat elke bal in de lokale rechthoek zowaar resulteerde in een doelpunt. Scheper hielp een handje door met zijn elleboog tegen een bal aan te lopen en een strafschop of twee te veroorzaken. Maar hij was voor één keer niet de enige schuldige. Bos draaide niet al te vlot, verdedigde op Luzoniaanse wijze en liet Hulst naar 0-3 uitlopen. De trainer/voorzitter voelde het nat worden onder zijn voeten maar dat kan ook het bierzweet van de naast hem lopende/kruipende Motor geweest zijn. De gayboys hadden het echt moeilijk om zich door te zetten, hadden wel elfhonderd procent balbezit, knutselden ook wat kansen bij elkaar maar de bezoekende keeper stond pal, een bal ging op de lat en voor de rest werd het doel amper gevonden. Bos stond bij de pauze met drie goals in het krijt...dat was niet het verhaal en de namiddag die wij in gedachten hadden.
"GIJ BERUST PRECIES IN DE CIJFERS, JOENG!!" Met deze oerschreeuw richting een duidelijke berustende en immer rustige voorzitter zette Lange Jan de tent in brand tijdens de rust. Bos kwam met mes en vork tussen de tanden het veld op voor de tweede helft en zette een druk die best vergelijkbaar is met de uitstraling van mevrouw Scheper als manlief ruim na middernacht thuiskomt van een namiddagje voetballen. De kansen waren nu niet bij te houden en de Bossenaars overrompelden de bezoekers waarbij de keeper nog enkele mirakels verrichtte ook. De voorzitter, God en Motor - min of meer boven (zijn thee)water nu - zorgden op de korste keren voor een comeback die mocht gezien worden. Topscoorder Piotr werd van de weersomstuit assistenkoning door ballen af te leggen op een presenteerblaadje. Hulst kwam er nog maar sporadisch uit maar op één van die fases kreeg het van Scheper wel een penalty. Frits die van de hele match meer ballen uit zijn kooi moest vissen dan dat hij ballen moest tegenhouden had geen verhaal. Bos weer op achterstand. De rooshemden knokten zich evenwel snel terug met opnieuw een doelpunt van de voorzitter. Maar nog was het niet gedaan. Een Hulstenaar met een mooie maar op het eerst zicht houdbare volley zag - samen met de verstijfde Frits - zijn poging tegen de netten gaan. God en Klein Pierke ontbonden nog maar eens hun duivels en de 5-5 was een feit. Wat een wedstrijd voor de neutrale toeschouwer (die jammer genoeg de weg naar de PV-arena niet gevonden had!). Bos vond het nu welletjes en dwong het geluk af. Een schot van God werd door de uitstekende doelman tegen de lat geduwd maar Lange Jan was sterk gevolgd om zijn eerste roos van het seizoen met zijn borsthaar over de lijn te duwen. Het orgelpunt werd gezet door onze tijdelijke linksachter. Van op een meter of 30 - 35 zal hij zeker zelf beweren - zag Hermaninho de doelman een centimeter of twaalf voor zijn lijn staan en met een technisch perfect en met flair uitgevoerd lobschot verschalkte hij de goede portier. "Hij schiet ook eens op goal zunne.", was Hermaninho's terechte commentaar over zijn eigen doelpunt. Bos verdiende de zege maar het kostte wel bloed, zweet en van bier doordrenkte tranen. Fijne match ook met dank aan de sportieve bezoekers en hun scheids!
Derde helft: Waren we niet bij maar we hoorden dat het behoorlijk behoorlijk was. Bossers waren in ondertal maar zetten toch een mooie tegenaanval in. Tussen het pinten pakken door werden er zelfs knopen doorgehakt en datums vastgelegd. Fille God zei zonder verpinken dat "Nathalie veel deel met haar kot". Meer had Lange Jan niet nodig. Er werden feesten georganiseerd en vergaderingen gepland. De samenkomst was bijna zo vruchtbaar als Lubanski's lenden. Maar dat is vanzelfsprekend een ander verhaal. 00:11, dat was het tijdstip dat we een laatste sms kregen van een Bosser die bij Germaine zat na te kaarten. Cijfers zeiden deze zaterdag meer dan woorden. Harrrreeeeeeee!
Gilde Geneiken - FC Bos: 6-5
Opstelling: Fritz - Kopstoot Chris, Hervé, Scheper, Bionische - Davvy, Maxime, Lange Jan, Enzio - Piotr, Fille God
Doelpunten: Scheper, Davvy(2), Fille God, Piotr (van één goal ben ik zeker)
Toeschouwers: Alte Bionische, dochter Bionische, dozijn onverlaten uit Lummen
Verslag: Ondanks de vrijheid van meningsuiting, was de sfeer zeer gespannen. Davvy had de hele week de mailbox van meerdere Bossers bestookt met haatmails. Hij zou naar eigen zeggen gescoord hebben vorige week. Bij deze willen we dus even rechtzetten dat Davvy vorige week gescoord had ipv Piotr. Nog straffer in dit verhaal is echter dat Davvy wel in alle talen heeft gezwegen over de niet vermelde gemiste strafschop van hem!! In plaats van Fritz de bal in de kram te laten vlammen, moest hij vol pretentie de 9-meter, nadien 11-meter, willen nemen, waarbij wij de gevolgen, onze gevoelige lezers kennende, beter niet beschrijven..
Over naar de orde van de zaterdag. Ondanks voorzitters die een aanwezigheid van 17% kunnen voorleggen dit seizoen en elk weekend huwelijksaanzoeken willen doen, en Motors die familie en zon belangrijker vinden dan de ploeg, kon Bos toch 11 helden vinden om de strijd aan te gaan op de talud van Gilde Geneiken. De sfeer voor de match was zoals meestal Bossiaans gezellig waarbij zeker niet met mekaar werd gelachen. En al zeker niet met Kopstoot Chris.
Dit lachen verging snel toen de match bezig was. Bos, duidelijk zoekende centraal op het middenveld, zag alle Lummense kleuren van de regenboog. De tegenstander, fysiek en mentaal sterk en bijna alle duels winnend, kwam langs alle kanten het doel belegeren. Bos wist niet waar eerst pompen en verzoop al snel op de Lummense akker. Na 20 min stond het 4-0 en een complete afstraffing leek in de maak. De laatste minuten van de eerste helft probeerde Bos de rug wat te rechten maar het fluitsignaal was vooral een korte verlossing uit het lijden.
Tijdens de rust werden allerhande tactische ingrepen besproken om de schade te beperken en met iets meer moed startte Bos de tweede helft. Bos won eindelijk meer duels, kon vooraan meer het balletje bijhouden en kon enkele keren flink dreigen. Na een hoekschop kon Scheper, geleden van 1981, al vallend en strompelend de bal in doel schuiven. De moed kwam beetje bij beetje piepen en Davvy, zegt hij maar ik geloof er niks van, kon na een mooie aanval milderen tot 4-2. De thuisploeg begon hierdoor plots wat te twijfelen en Bos rook de kans om door te duwen. Net op dat moment gaat Hervé Haerdiaans onder de bal door - deze keer een pijnlijk slippertje, Hervé - en nog geen 5 min later maakt de spits van Gilde Geneiken een wereldgoal die hij nooit meer zal evenaren. Plots toch 6-2 en duidelijk opluchting bij de thuisploeg. Zeer moedig en sterk van Bos om toch te blijven vechten voor elke morzel grond en de Lummense keeper hield meerdere Bosdoelpunten uit zijn kooi. Davvy en Fille God scoorden nog tot een aanvaardbare setstand, 6-4, en helemaal op het einde scoorde Piotr, na een mooie aanval, nog de 6-5 met het hoofd! Dat is even zeldzaam als Scheper met zijn voet. Bij het laatste fluitsignaal was de thuisploeg blij dat het voorbij was en Bos kon met opgeheven hoofd het veld verlaten omdat het nooit de moed had opgegeven en een enorme vechtlust toonde. De match was trouwens sportief intens waarbij de scheids deze keer geen thuisfluiter was.
Derde helft: Na de match werd een plateauke tulpkes gehaald om deze wedstrijd te vieren alsof de wereldbeker gewonnen was. In de plaatselijke kantine werd het boeket tulpen nog wat aangedikt. Vader en zoon Bionische, Halloween indachtig, vlogen flink in de Duvel. De tombola was een enorm succes waarbij Bos 15 euri rijker werd. Davvy wist plots te melden dat hij vanaf volgende week les mag geven aan de Hasseltse verpleegsterschool. Wij hadden wel de indruk dat hij eerder de verpleegsters iets wilt inbrengen dan bijbrengen, maar omdat hij voor dit nieuws een Duvel bij Germaine ging trakteren, zullen we hier niet verder op ingaan. Bij Germaine werd met volle teugen genoten van deze Duvel, terwijl Kopstoot Chris daar plots arriveerde met vrouw en ander koppel, allen tot in de puntjes afgeborsteld. Een avondje buitenwipper veronderstellen we dan...Ondergetekende had in Ham nog Ierse katten te geselen en sloeg wederom met een fijne glimlach Germaines deur achter zich dicht.
FC Bos – SG Laren: 3-2
Afzondering: Zoals elke topclub ging Bos daags voor deze match op afzondering, weliswaar met vrouwen, in China (Wok) en café Filet, aan het volk te oordelen dat daar meestal zit, toch ook het einde van de wereld. Om de schok naar het onbekende toch draaglijk te maken, werd er eerst een kleine rendez-vous georganiseerd bij ons aller Germaine. Den Hasseltse Bionische begon met een ijzersterke logica. De vroeger aangeboden slaapplaats werd genegeerd door toch later,bij afscheid, een tocht met de auto huiswaarts te ondernemen. En jawel dat was de reden om binnen de 10 min te starten met 2 St.-Bernardi, weliswaar van slechts 12° . Na wat hectoliters wijn en bier dronk hij op het einde toch 2 koffies! Over verantwoordelijkheid gesproken! In China waren wij trouwens getuige van een tot in de puntjes verzorgde bruiloft. De man achter de wok was even enthousiast als Hermaninho zijn laatste Boswedstrijd. Lange Jan bleef iedereen overtuigen om naar de Eroticabeurs te gaan, terwijl het eten en drank onder het mom van all-in door iedereen gevreten werd. Na de traditionele sake met vies wat haar in, werden we zeker niet buiten gekeken. Hoewel de ‘Daaaagg!!’ nog altijd in oren, dezes schrijven, blijft nazinderen. In café Filet werden op muziek van voor WOII nog eens wat tegels uit de vloer gedanst, en ook de rotorbladen van good old ‘Goodnight Saigon’ deed meerdere stembanden breken. Naar den schijnt vonden de vrouwen het ook een fijne avond.
Opstelling: Fritz- Hervé, Vince, Scheper, Ruben - Maxime, Davvy, Voorzitter, Lange Jan - Piotr, Lubanski
Doelpunten: Piotr, Davvy, Lubanski
Scheids: Groewete Seger, evenveel goesting als de wokman van daags ervoor.
Toeschouwers: Nul, maar ook geen rellen aan de dug-out.
Verslag: Bij de meeste Bossers had de afzondering weinig helend effect. Er waren eerder enkel wat gieren te spotten op het dak van de sporthal. Lubanski was een jaartje ouder geworden en beloofde na enige aandringen om na de match met Duvel te trakteren. Bij de benjamins van Bos werd nog eens gepolst naar hun peil van seksuele activiteit, waarbij Fritz luidkeels kon melden ‘Ik poep’. Op de vraag met wie (of wat) was geen zinnig antwoord te bespeuren.
De match begon voor Bos behoorlijk vlot, en na enkele minuten bleek de tegenstand van perfect niveau te zijn na de toch wel behoorlijke zware afzondering. Bos scoorde na een mooie teruglegger van Lubanski en had duidelijk het overwicht. Voorlopig één minpuntje, Fritz liet door een flater de tegenstand tegenprikken. Raar om een flaterende keeper zonder spleetogen te aanschouwen, meer dit wederom geheel ter zijde. Dit was het signaal om met de kansen te morsen en (te)veel buitenspel te staan bij pogingen tot aanval. Een kopstoot hadden we deze keer trouwens nog niet mogen ervaren, hoewel het opvliegend karakter van onze verse rechtsback het beste liet verhopen. Bos ging teleurstellend rusten met een 1-1 op het scorebord. Het zweet bestond tijdens de rust nog steeds meer uit alcohol dan zout en water.
Na pogingen tot oppeppen begon Bos tijdens de tweede helft bijzonder slecht. De tegenstander kon hierdoor vertrouwen tanken, met als gevolg dat de verdediging hoe langer hoe meer panikeerde en pogingen tot een fatsoenlijke aanval steeds verkeerd afliepen. Uiteindelijk verloste Piotr en Lubanski Bos uit zijn lijden. Er was nog even paniek na een tegengoal van de tegenstander, maar Voorzitter kon via een treiteractie alleen de eeuwig zeurende tegenstander op het middenveld nog volledig de kast opjagen. Harken met een grote H. Om snel te vergeten deze match, met een weliswaar zeer sportieve tegenstander en prima leidende/lijdende groewete Seger.
Derde helft: Een octet van zweet-Bossers betrad het vertrouwde nest Germaine. Lubanski startte onmiddellijk met Duvel en de sfeer zat er vlug in. Van Maxime kwamen we te weten dat het al meer dan een half jaar gedaan is met zijn lief. Gelukkig kon hij al die tijd steunen op de medemaats van FC Bos, die weliswaar compleet uit de lucht kwamen vallen. Wat zo’n afzondering al niet doet met de teamspirit! Lange Jan kon nog steeds niet zwijgen over de Eroticabeurs zodat Lubanski onmiddellijk de link kon leggen met de verhaaltjes van zijn vroegere vrouwen en zijn vrouw die tot heden met hem de bedspon deelt. Hij verklaarde een zeer ingewikkelde theorie van drie zaken, en het al dan niet vervuld zijn ervan. Even logisch als den Bionische daags ervoor. Maar soit (Moge hij rusten in vrede..). Als tussendoortje werden wat Facebookprofielen bekeken, niemand werd er ook maar enigszins wild van. Hoe meer de tijd en drank verstreek, des te meer billenkletsers er ontstonden. Ondergetekende had nog een mooie avond voor de boeg door een vat te mogen bezoeken en vertrok om nog wat reserves te hebben. Dit was echter zonder Davvy gerekend die mij mijn vergeten zonnebril, waarschijnlijk zelf verstopt, persoonlijk aan huis kwam brengen. Dit werd natuurlijk gevierd met nog wat Duvels en levenswijsheden. Toen moest de avond nog beginnen…..(Opgetekend door de niet eens een kopstoot gekregen hebbende Scheper)
FC Bos - Kruimel: 3-4
Opstelling: Frits - Mike Tyson, Herve, Bionische, Grijze Scheper - Lubanski (Maxim), Motor, Davvy, Lange Jan - God, Voorzitter
Doelpunten: God, Davvy, Motor
Scheidsrechter: de gretig rood uitdelende Groeëte Seger
Toeschouwers: Klenne Motor, Klenne Bionische
Verslag: Aardige opkomst voor deze derby waarbij de voorzitter rekende op de ervaring van hemzelf, de heroptredende Herve en uit de kast gehaalde Grijze Scheper. Kruimel had een flinke kwaliteitsinjectie ondergaan en bleek geen hapklare brok. Integendeel, Bos liep vrij snel achter de feiten en de bal aan. 0-2 na enkele proper uitgespeelde acties van de bezoekers. God rommelde in de aanval wel samen met de voorzitter maar achteraan en op het middenveld was het alle hens aan denk, temeer daar onze rots in de branding, Lubanski, al snel met een verrekking naar de kant moest. Bos dwong wel enkele kansjes af maar de bal viel net niet goed en de bezoekende keeper speelde een sterke partij. Net voor het fluitsignaal van een sterk leidende en lijdende Groeëte Seger kopte Davvy met zijn schouder toch een hoekschop tegen de touwen. Alles was dus nog mogelijk in helft twee.
Bos kwam sterk uit de kleedkamers en al snel maakte God na een persoonlijke inspanning de gelijkmaker. Het momentum leek van kant gewisseld, zeker toen Motor een doorschietende bal in de kram ramde. De rooshemden wilden nu doordrukken maar een mooie vrije trap van Motor (al zeggen we het zelf) werd uit de hoek geranseld door de doelwachter. De wedstrijd zou evenwel opnieuw van richting veranderen: twee lichtjes gedevieerde schoten verdwenen evenveel keer erg ongelukkig in de hoeken bij Frits en Kruimel kroop weer op voorsprong. Bos had het moeilijk maar kende ook wat pech. Zo werd een sublieme voorzet van de voorzitter aan de tweede paal centimeters naast gegleden door Davvy. Met nog tien minuten op de klok was alles nog mogelijk. Dat werd evenwel een klein beetje tenietgedaan door onze rechtsachter die met een (k)opstootje de wedstrijd besliste. PostChris ging jammer genoeg in op een verbale provocatie en - zo vertelde ons een danig onder de indruk zijnde tienjarige getuige - maakte eerst een schoudercharge alvorens een stevige 'kopper' uit te delen. Het brandje werd gelukkig snel geblust door onze commandant van dienst, Groeëte Seger, maar die kon niet anders dan onze Mike Tyson van het veld te sturen. De laatste minuten was de pijp leeg en de moed daardoor een beetje uit de lokale gelederen weggeëbd en zo moest Bos de bittere bierbeker tot de bodem ledigen.
Derde helft: PostChris zat een beetje aangedaan in de kleedkamers waar iedereen met een wijde boog - je weet nooit dat er nog wat agressie in hem zat! - om hem heen liep. Hij werd wel zo goed mogelijk gesteund door de opbeurende woorden van de voorzitter: "Nu hebt ge al iemand op zijn gezicht geslagen, nu moet ge dat niet meer bij Christa doen!" Lang geleden dat Bos nog eens een rode kaart mocht ontvangen - in het verleden gingen belhamels als Scheper spontaan zelf van het veld! - maar we zullen de sancties aanvaarden. Een schorsing behoort tot de mogelijkheden, alsmede een cursus anger management en een rondje Duvels betalen aan de geschrokken ploegmakkers. Wij gingen alvast niet naar Germaine omdat we de traumatische ervaring van een tienjarige moesten trachten te plaatsen en antwoorden op moeilijke vragen als: "Waarom deed hij dat?" Dit voorval was natuurlijk wel een goede voorbereiding voor Lange Jan die naar eigen zeggen zijn leven ging riskeren tussen rivaliserende motorbendes op de Zelemse Rocknacht. Bos heeft alleszins vijf dagen om te bekomen van deze shock en de (mogelijk lichtjes gehavende) neuzen terug in dezelfde richting te krijgen. Uiteindelijk: 'We ARE FC BO(K)S!' Harrreeeeee!
FC Bos - Looi Sport B: 5-3
Opstelling: Frits - PostChris, Scheper (Hermaninho), Vince, Bionische - Lange Jan, Motor, Davvy, Ruben - Piotr, Lubanski
Toeschouwers: Klenne Motor, Klenne Bionische, Hermaninho (ook toen hij op het veld stond) en Groëete Seger, mevrouw Davvy en twee belhamels
Scheids: de autoritair blaffende Hakke
Doelpunten: Piotr, Owngoal, Lubanski, Motor, Davvy
Verslag: Niemand keek er nog vreemd van op maar de voorzitter was weer in geen velden of wegen te bekennen. Hij had wel voor elf man gezorgd, met dank aan Piotr die Ruben had meegebracht. Een man die ondere andere omwille van zijn gulheid in het geven van goede passes de Scheper aan Sinterklaas deed denken. Lange Jan stond scherp, net als de avond voordien toen zijn vader hem had gevonden in de hoek van zijn eigen kamer waar hij op zoek was naar een toilet en/of bed. Hakke floot, iets later dan het vreemde doch voorziene aanvangsuur, de wedstrijd op gang. Die leek al snel te ontaarden. Motor zette Piotr alleen voor doel en de 1-0 was quasi onmiddellijk een feit. Het doelpunt had een buitenspelgeur die den Hakke van op de middenlijn niet kon ruiken en dus stond Bos op voorsprong en de tegenstander in lichterlaaie. Even later zat het er weer bovenarms op en legde Hakke de wedstrijd even stil om een bezoekende speler op zijn plaats te zetten. Sowieso hadden de Looi Sporters het daar moeilijk mee daar Bos vrij goed de bal liet rondgaan. De 2-0 was een eigendoelpunt dat er anders ook van was gekomen en bij de 3-0 maakt Lubanski een Lubanskiaanse goal - met een niet ander omschreven lichaamsdeel - nadat de knal van Piotr op de onderkant van de lat ging. Stevige eerste helft van de Bossers waarbij Scheper en den Bionische even de violen moesten gelijkstemmen over wie nu allemaal wel of niet mee over de middellijn mocht. Tijdens de rust werd er om uitleg gevraagd bij PostChris over de kleur van zijn schoenen. Die bleken afgestemd te zijn op de kleur van de nieuwe truitjes. Dat belooft!
Na de pauze kwam de weinig behaarde Hermaninho in de plaats van onze fel bebaarde libero. Zijn grinta - enkel geëvenaard door Sergio Conceicao - en zijn goesting spatten er van af. "Ge vraagt ook niet aan Ballotelli om letste man te staan, hè!", was de (terechte) uitleg van onze superspits. Bos klaarde eerst nog wel de klus met een intikker van Davvy en een kopbal van Motor - na een aanval uit het boekje - maar liet zich dan gewillig, en in een aangenaam najaarszonnetje, in slaap wiegen. Looi Sport mocht één keer tegenscoren, een tweede bal in het netje leggen en zelfs een derde keer Frits fussileren. De bezoekende spits bleek dan nog een persoonlijke vriend te zijn van onze doelman tegen wie hij gezworen had de netten schoon te houden. Tevergeefs. De laatste 20 minuten van Bos waren ondermaats maar de punten waren wel weer binnen met dank aan een goede 55 minuten.
Derde helft: Groeëte Seger die tijdens de wedstrijd al een bak bier had geoffreerd voor zijn 34ste revalidatiemaand trakteerde op een rondje Duvels. Dit deed hij quasi achteloos in café Quasi, daar Germaine dicht was en tegelijkertijd open en bloot in Tunesië lag te zonnen. De Bionische lachte, eveneens quasi achteloos, samen met zijn tienjarige dochter over zijn eigen sexleven. Zover is Lubanski zelfs nog nooit gegaan! Verder kregen wij geen verdere uitleg en zullen we ons dan maar focussen op de match tegen de Kruimel en het betere giswerk over waar de voorzitter volgende week op weekend gaat. Harrreeee!
FC BOS - FIBL: 2-4
Opstelling: Frits - Bionische, Hermaninho, Vince, Kenzo - Maxim, Motor, Davvy, Lange Jan, Piotr, Voorzitter
Doelpunten: Piotr (2)
Toeschouwers: Klenne Motor
Scheids: tegenpartij
Verslag: Dat Bos in een moeilijke periode zit kon al uitgemaakt worden uit de beperkte opkomst vorige week. Amper drie wedstrijden ver in het nieuwe seizoen en de voetjes staan al flink op de grond - "De mijn zitten al een tijdje onder de grond", aldus Lange Jan - na een eerste nederlaag. Weinig op af te dingen trouwens op dat verlies. FIBL voetbalde beter, was scherper voor doel en een pak jonger. Bos zocht naar enige houvast en knokte voor wat het waard was maar voetballend kwam het allemaal te weinig uit de verf. Tijd om voor de spiegel te gaan staan en gelukkig hebben we daar allemaal de tijd voor daar er volgende week waarschijnlijk geen wedstrijd is.
Nu, voor aanvang van de match tegen FIBL leek alles nog min of meer goed te komen: Piotr meldde dat er terug warm water zou zijn in de douches, Herve had het kalkmachine opnieuw aan de praat gekregen, Lange Jan had gedronken de avond ervoor en zelfs de voorzitter was van de partij. Hij zette zich onmiddellijk in de spits om zijn wedstrijdritme te verdoezelen. Het was evenwel FIBL dat het best uit de warme startblokken schoot: enkele leuke en snelle voetballers en die zorgden voor de nodige schade in de Bos-rangen. Hermaninho ondervond dat met scha en schande toen hij een foute pas inleverde bij de bezoekers en die in sneltreinvaart richting Frits trokken. Onze doelwachter, mogelijk misleid door het verkeerd gekalkte halve maantje aan de grote baklijn, stond quasi naast zijn goal waardoor de 0-1 makkelijk binnenging. Niet veel later trouwens gevolgd door de 0-2 toen hun sterke spits de bal mooi meegraaide en in twee tijden afwerkte. En Bos zal u zeggen? Veel goede wil, dat wel, maar weinig uitgespeelde mogelijkheden. Al dacht de voorzitter een penalty te verdienen toen hij met bal en al onderuit gemaaid werd in het straffschopgebied. Moeilijk te zien echter en de degelijk leidende, bezoekende arbiter ging er niet op in. Lange Jan, zelf niet tevreden over zijn prestatie in de eerste helft, dook nog eens moederziel alleen op voor de FIBL-doelman maar werkte af als zijn moeder en zonder ziel. Eind van de eerste helft kon Bos uiteindelijk wel wat moed putten toen Piotr een mooie voorzet van de voorzitter tegen de paal kopte maar zelf de rebound tegen de netten prikte.
Tweede helft kreeg Bos nu wel legio kansen maar echt geïnspireerd acteerden de rooshemden niet. Ze drukten FIBL wel met enig opportunisme tegen het eigen doel maar de bal rolde niet geheel hun voordeel. Dat werd nog eens mooi geïllustreerd door de eigen goal van Vince. Frits redde uiterst knap een 1 tegen 1 maar de gevolgde Vince devieerde achter het steunbeen - hij wou blijkbaar ook eens laten zien dat hij dat kan - de bal in het lege doel. Jammer. Bos ontketende dan een ongeordend grondoffensief waar ze in Syrië jaloers op zouden zijn en dat resulteerde in veel hachelijke standjes voor de FIBL-kooi. Lange Jan meende, net als de voorzitter in de eerste helft, dat hij in het strafschopgebied van de sokken werd gelopen maar zijn tuimelpartij werd door de arbiter niet als een penalty beoordeeld. Motor kreeg later in de wedstrijd ook nog een open schietkans, kanjerde bal ook richting haak maar die belandde onderweg tegen de arm van een tegenstander. Gezichtsbescherming oordeelde de arbiter deze keer, die van die drie twijfelgevallen wel één strafschop had kunnen maken. De eerlijkheid gebiedt ons wel van te zeggen dat Piotr bij de voorafgaande actie aan zijn ferme poeier en dus de 2-3 ook de bal met hand beroerde. Bos vocht dus keihard onder de loden zon maar kon het geluk niet afdwingen. Het grootste bewijs kwam er toen Piotr een mooie voorzet van Lange Jan - "Ik vind wel dat ik mij herpakt heb in de tweede helft!" - richting paal kopte waar Davvy op de doellijn naar stond te kijken en zo vergat de bal in het doel te lopen. In de voorlaatste minuut ontsnapte, zoals te verwachten was, hun snelle spits nog eens, en die besliste de wedstrijd niet geheel onverdiend in het voordeel van FIBL. Na afloop ontspon zich in de cabinnekes een gesprek over tactiek(?) tussen Davvy en Hermaninho. De vraag was waarom onze superspits - die ook een rijk verleden kende als libero van FC Zammel - op buitenspel speelde tegen zo'n bezoekende hazen. Hermaninho had geen adequate verklaring en kreeg dan ook, met alle respect, de wind van voren van onze ex-handballer. Het was duidelijk dat de spanning na deze nederlaag voor barsten in het Bos-bastion zorgde. Hier zal flink gelijmd moeten worden de volgende weken.
Derde helft: daarmee werd alvast gestart bij Germaine. Ook al was de delegatie helaas erg mager. Een man of zeven hield de eer hoog waarbij moest afgezien worden van een tombola omdat ook de prijzen te mager bleken. Lange Jan deelde uitnodigingen uit voor zijn vat en gaf daarbij een minitieuze omschrijving van alle bands(?) die kwamen optreden. De voorzitter gaf er ene omwille van zijn verloving terwijl Motor er ene gaf omwille van zijn elfde huwelijksverjaardag. Davvy moest onverwacht en onverzien de klein mannen gaan halen maar dronk dan toch nog snel maar een ribbel of drie. De voorzitter vertikte het om naar de mis te gaan en wierp zich dan maar op zijn andere religie: Anderlecht. Zowat half de ploeg moest gaan lopen, fietsen, wandelen ( Lange Jan deed dat laatste: die man werkt constant aan zijn conditie!) op Levensloop in Tessenderlo wat zorgde voor een snelle leegloop in de Red Star. Gelukkig bleven er nog drie dieharders over met de voorzitter, Hermaninho en Motor. Zij storten zich uit miserie op Averbode-bier en waren daar zeer te spreken over. Er werden daarbij zeer interessante dingen verteld die we jammer genoeg niet meer voor de geest kunnen halen. Een beetje zoals onze prestatie op het veld. Harrreeee!
FC Bos - FC De Klok: 4-1
Opstelling: Fritz - PostCris, Vince, Lubanski, Kristof (Bionische) - Maxim, Motor, Kris, Bert - Lange Jan (Yves), Piotr
Doelpunten: Piotr (3), Lubanski
Scheids: hemeltergend correcte Hakke
Ultra's: Klenne Bionische & Klenne Motor
Verslag: Nee, de Vurige Stede na de blamage tegen Oostende was het niet doch van enig rumoer kon de kleedkamers van Bos voor aanvang van de wedstrijd tegen FC De Klok toch ook niet ontzegd worden. Vooral de voorzitter moest het ontgelden omwille van zijn veelvuldige afwezigheid (heeft hij nog wel een hart voor de club?), zijn moeizame ploegopstelling (heeft
hij nog wel een hand daarin?) en zijn irritant stilzwijgen omtrent dit alles (is hij de Roland Duchatelet van FC Bos?). Terwijl de tegenstander met twee busladingen spelers was komen afzakken naar de matig volgelopen Pater Van Landeghemarena zat er bij de rooshemden vijf minuten voor aanvang nog maar vijf spelers in voetbalplunje. Uiteindelijk kwam den Bionische nog met twee spelers aandraven (Nota aan Davvy: die twee spraken Nederlands, hadden voetbalschoenen bij, waren sympathiek, konden lopen...en voetballen. Of ze ook een badkamer konden plakken hebben we niet gevraagd.), dribbelde Frits met in zijn kielzog vriend Frits nog binnen en kwam zelfs Grijze Scheper binnenduikelen. Dertien man, voorwaar een klein mirakel (waardoor de voorzitter deze week nog in het zadel kan blijven). PostChris ging onmiddellijk voor het shockeffect door zijn oogverblindende schoenen te onthullen. Ook Lubanski had zijn clownschoenen van vorige week ingeruild voor een iets bescheidener exemplaar. Bos stond maar liefst met twee Berten en twee Krissen op het veld, wat vooral verwarring zaaide in eigen rangen. Neem daarbij nog het vier kontjes hoog zijnde gras en de onuitgegeven opstelling en dat zorgde ervoor dat het spel niet direct als tikitakiaans kan omschreven worden. Er was wel goed nieuws van het Jan Van Aken-front: hij voelde zich beter in zijn vel dan vorige week, al resulteerde dat op het veld niet in een voor het blote oog waarneembare verbetering. Halfweg gaf hij zijn post af aan Yves. Bos stond toen al wel op een geruststellende 2-0 voorsprong. De onvermijdelijke Piotr had er eentje in de haak gepoeierd na een slimme uitgooi van Maxim terwijl in de eerste goal Lubanski een voet zou gehad hebben. Dat komt maar één keer om de vier jaar voor en dus hadden wij zo onze twijfels daarover. Voor alle zekerheid laten we hem zelf dan maar het verhaal vertellen van deze typische Lubanski-goal (hij stond voorstopper, of wat had u gedacht!?): "De andere Bert zette voor, verdediger Klok en ik raken de bal tegelijkertijd aan en de klutsbal belandt in de linkerbenedenhoek buiten het bereik van de keeper." Fratsenman Frits had ondertussen wel een paar keer een Klokker op zich af zien komen maar met zijn legendarische cool en zijn katachtige reflexen hield hij ofwel de bal tegen of intimideerde hij de tegenstander zo hard dat die naast een lege kooi trapte.
Na de rust veranderde het spelbeeld niet bepaald. Bij de rooshemden was het veelal zwoegen en zoeken, daarbij niet geholpen door de tropische temperaturen, en de tegenstander stak meermaals de neus aan het venster. Vince - een natuurlijke autoreit, die jongen! - PostChris (met zijn flitsende schoenen), den Bionische en Grijze Scheper hielden op ervaring het gevaar op een afstand. Voorstopper Lubanski was daarbij in geen velden of wegen te bespeuren, hij zette meestal druk op de bezoekende keeper. Van voren werd er trouwens alweer slordig omgesprongen met de mogelijkheden tot Piotr nog eens zijn duivels ontbond en twee stuks in het mandje dropte. In de allerlaatste seconde van de allerlaatste minuut lukt de Klok de eerredder middels een enig mooi afstandsschot waar Frits, die zijn handschoenen al aan het uitdoen was, enkel maar bewonderend kon naar fluiten. Matige wedstrijd maar opdracht volbracht en de drie punten alweer netjes binnen.
Derde helft: daarin deden wij voor de twee week op rij 'een voorzitterke' door te schitteren in afwezigheid. Naar verluidt deed den Bionische een supertombola met zijn kind en wonnen drie Bossers (Herve, Lubanski en Piotr) ook deze helft nog. Dat verdient een bloemetje. Zij kunnen dat volgende week zelf plukken op het terrein van Sparka Nijlen.
FC Bos - Looi Sport: 6-3
Opstelling: Fritz-Bionische, Lubanski, Scheper, Hervé (Vince)- Motor, Davvy, Lange Jan, Maxime- Piotr, Fille God
Doelpunten: Een mix van Fille God en Piotr waarschijnlijk.
Scheids: consequent niet-consequent fluitende Haerden
Ultra’s: Directeur, Groewete Seger, Klenne Motor
Wedstrijdverslag:Na de gestolen gewonnen finale tegen Bos in de vroege lente, waren de jonge honden van Looi Sport zeer gemotiveerd om hun naam van ‘Ploeg van’t Stad’ alle eer aan te doen. Terwijl de meeste Bossers om 2.15u kwamen aansloefen stonden deze knapen al van 12u op te warmen. Tot ergernis van Motor die met een voetbalnet in de mond en 5 voetballen in de hand de rooshemden de levieten kwamen lezen over zoveel onprofessioneel gedrag. Ivo Peeters zal in
zijn nopjes zijn, maar dit ter zijde. De wedstrijd begon in het voordeel van de bezoekers die met een gemiddelde leeftijd van 21 jaar de meeste Bossers onmiddellijk op hun adem deed trappen, ondanks onze Spartaanse opwarming. Iedereen zag sterretjes, behalve Lange jan die heel de zomervakantie als een beest getraind had. Het was geregeld alle hens aan dek in de beginfase. Voor Hervé, die de laatste jaren te seksueel actief is geweest voor zijn leeftijd, was dit tempo te hoog en een venijnige verrekking deed Vince opdraven. Dit was echter het signaal van onze klasbakken op het middenveld en vooraan om met enkele mooie splijtende passes en dito acties 2 pareltjes te scoren. Ondanks deze koude douche, zonder nadien voor één of andere ziekte te doneren, gaven de sportieve tegenstanders de moed niet op en na enkele tegenprikken scoorden ze
verdiend een doelpunt. Roos brommerke vooraan liet het niet aan zijn hart komen en laat Bos rusten met een mooie 3-1 voorsprong. Tijdens al dit vrolijk gebeuren had scheids Haerden een onverlaat langs de zijlijn duidelijk gemaakt wie de baas
is. Niemand wist precies waarom deze woorden uit Haerden zijn woordenmolen kwamen maar naar den schijnt had die gast hem ten dans gevraagd.Na de koffie was het toch opletten om onze tegenstrevers niet opnieuw in de partij te
laten komen. Zo fel ze de eerste helft startte, zo slap was hun verdedigen begin tweede helft. Voor iedereen besefte dat we terug bezig waren stond het plots 6-1. Boeken toe en rustig de match uitspelen zou men denken, ware het niet
dat Bos overmoedig en nonchalant begon te acteren waardoor het 6-3 werd en het laatste kwartier nog zenuwslopend lang duurde. Gelukkig speelde onze ervaring en leeftijd mee en werd er niet geroepen op mekaar of negatieve commentaar gegeven. Jezus, wat was het tijd dat Haerden er een einde aan maakte, aan de match.
Derde helft was van een hoog niveau. Er was niet veel volk, maar de enkelingen die er waren lieten van in den beginne blijken dat dit wel eens een mooie avond kon worden. Enkele witte kaarten deden ook hun duit in het zakje. Lubanski had het mooie verhaal bij van een even niet meer geziene Bosser die tijdens visite bij hem thuis, na driemaal kraaien van de haan, op heten daad werd betrapt in zijn garage. Handig zo’n smeerput thuis was de algemene teneur. Zeker nu Davvy zijn Porsche wederom koppig bleef staan, eigenaar en vlooien , en door klenne en grote Motor moest verder geduwd worden. Den Bionische trakteerde ondertussen met een Saint-niet-te-drinken. Maar kom, het moet niet lekker zijn, als ge er maar zat van wordt, was de leuze. Na deze mooie aanzet van Lubanski kwamen plotseling de begrippen‘een beetje kak’, ‘anaalparels’, ‘een
plastieken doek’ uit meerdere met bier gevulde monden. Het moet niet gezegd dat dit mooiere voorzetten waren dan Vandamme de laatste jaren bij Standard heeft gegeven, met de nodige decibels en billenkletsen tot gevolg. Uit het niets
kregen we ook nog het verslag van de hele ploeg van U11 of U10, who cares, van Thes uit Lubanski’s smartphone waardoor na het vertier van de eerste ogenblikken, de avond een pedagogische wending kreeg. Opvoeding en Davvy vormen
een symbiose dacht Lilly vroeger ook maar Davvy bleef Porchegewijs zitten. Ondertussen had ondergetekende een kroket van de hamer mogen ontvangen en ging met de glimlach van een licht dementerende huiswaarts. Bos
forever…(Opgetekend door Scheper die net als op het veld denkt dat hij eindeloos veel tijd heeft)
FC Bos - SK Ham: 3-1
Opstelling: Frits - Lubanski, Herve, Vince, Yves (Klenne Dusart) - Maxim, Davvy, Motor, Sven - Hermaninho, Piotr
Doelpunten: Piotr, Frits, Maxim
Scheids: Thuisfluiter Hakke
Toeschouwers: Groeëte Seger
Verslag: Eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen en de voorzitter had op voorhand mooi de grote lijnen al uitgezet. Letterlijk dan: hij had gekalkt tot de machine en zijn goesting het begeven hadden en dus waren alleen de grote lijnen zichtbaar. Desalniettemin kon de match, met opnieuw een experimenteel elftal, van start gaan op een vrij goed terrein en in vrij fijne
omstandigheden. Nog geen nieuw textiel voor de Bossers, sponsor God was die nog aan het naaien maar toch had vooruitziende Frits reeds zichzelf van een nieuwe plunje voorzien. Op zijn modellenlijf paste het Rode Duivels-truitje met de
toepasselijke benaming Frits op de achterzijde, hem als gegoten. Bon, de bezoekers uit Ham hadden zich wat versterkt maar dat liet Bos zich niet aan het hart komen. De rooshemden toonden zich gretig en namen de wedstrijd resoluut in handen. Al gauw kregen ze ook een cadeau in handen, of liever in de voeten geduwd. Hamse libero Fré, een man met een Bos-verleden, paste netjes naar Piotr die zijn eerste van alweer een lange serie tegen de netten duwde. Nog was het niet gedaan. Motor vlamde op de paal en Yves fusilleerde de lat. Frits bekeek het allemaal rustig aan, hij zou voor de rust maar één keer de handen uit de korte mouwen moeten steken. Halfweg eerste helft werd Hermaninho randje buitenspel de diepte ingestuurd. En dan weet iedereen: Hermaninho op snelheid, die haal je niet meer terug! Een Hammenaar deed toch een verwoede poging, ging aan onze tweevoudige vader hangen en thuisfluiter Hakke floot een lichte strafschop. Frits achter de bal en hij gaf een korte demonstratie 'hoe trap ik een penalty'. Flukse schijnbeweging van de lenden - die waarmee hij ook scoort in't Zottekot - en keeper op het verkeerde been. Bij het terug naar het midden lopen vroeg Motor aan Hermaninho of het daadwerkelijk penalty was, waarop onze superspits terecht antwoordde: "Ik ga niet in discussie met den Hakke, zunne!" Rusten met een voorsprong die eigenlijk wat groter had moeten zijn. Dat bleek al snel in helft twee. Sommige Bossers bleken toch een beetje op hun adem getrapt te hebben, de afstand tussen de linies werd groter en het voetbal verwaterde. Ham kwam zowaar opzetten, al had Bos nog veel kansen om de score op te voeren. Tekenend voor het mindere voetbal maar wel een
fantastisch moment voor de toeschouwers was de schwalbe van Lubanski. Hij had een zee van ruimte voor zich, trok zichzelf op gang, wou in zijn rush nog een versnelling hoger gaan toen hij getackeld werd...door zichzelf. Inderdaad, zonder dat er in de verste verte maar een tegenstander in de buurt was zeeg Lubanski neer, gestruikeld als het ware over het gras. Onze Lokeren-supporter weet het aan zijn nieuwe schoenen die op het clowneske af een halve meter te groot waren. Het spijtige van het verhaal is dat hij navolging kreeg in eigen rangen. Hermaninho waagde zich aan een solonummertje, leek zijn mandekker ook
mooi af te schudden maar werd tegen de grond gewerkt door...de bal. Hammenaar weg met het leer, Bos-middenveld te ver opgeschoven. Hammenaar alleen voor onze Frits en op vijf minuten van het einde was daar ineens de 2-1. Geen paniek bij
de rooshemden echter die naar hartelust konden counteren en uiteindelijk net voor affluiten de geruststellende 3-1 op het bord toverden door toedoen van een ijskoude Maxim. "Eén match gespeeld, één goal. Ik denk dat ik dit seizoen in elke match ga scoren.", zou hij na wedstrijd zeggen. Veel vertrouwen gekregen, Maxim, waarschijnlijk de leeftijd. Maar goed, al bij al een verdiende zege voor de Bossers die al ooit slechter aan het seizoen begonnen zijn. De afwezigen, en zo waren er wel een paar, zullen het moeilijk krijgen om zich in de ploeg te knokken. Wel nog een koude douche na de match, er was geen warm
water..
Derde helft: Veel volk bij Germaine. Sfeer was uitmuntend. Glazen en andere boterhammen gingen er vlot binnen. Herve en Groeëte Seger deden een zeer vlotte tombola. Maxim gaf er ene voor zijn 24ste (slik) verjaardag. Al snel gevolgd door den Hakke die eveneens voor de 24ste keer zijn 30ste verjaardag vierde. Er volgde nog een korte debriefing van den trouw van
den Haerden en de babyborrel van Hermaninho. Davvy kreeg tegen zijn voeten omdat hij geen moeite had gedaan om af te komen. De voorzitter, Scheper en Jan Van Aken kregen een reprimande omdat ze een lokaal volksfeest verkozen boven een
gezellig samenzijn met de Bos-club. Lubanski legde de relatie uit tussen bellenkentrek, liefde bedrijven en 'allez dan'. Er was een vergelijkende studie tussen Maxim en Davvy over wie de kapotste smartphone had. Davvy viel bovendien van zijn stoel van de lidgelden op voetbalclubs en begreep het niet omdat hij in zijnen tijd - 1968 - niks moest betalen om te sjotten. Vince had alweer nieuwe carrièreplannen en wou filmregisseur worden. "Zo wa filmpkes maken in bijberoep. Ik zie graag films..." Soit, niks nieuws onder de zon dus, het voebalseizoen is alweer onder een goed gesternte gestart. Harrrreeeeee!
FC Bos - KWB Zonder Veld: 2-1
Opstelling: RV - PostChris, Klenne Dusart, Vince, Kenzo - Maarten, Motor, Davvy, Bob (Lubanski) - God, Jens
Doelpunten: Motor, Maarten
Scheids: Schunnige Scheper
Toeschouwers: Hezleman, Grijze Scheper, Klenne Motor
Verslag: Laatste wedstrijd van het seizoen voor de Bossers en de meteoroligische omstandigheden waren niet van de poes. 32 graden op de knikker en een flink tropisch gevoel in de benen. De voorzitter blonk eens temeer uit in afwezigheid en hij had de sleutel van de kabinnekes meegegeven met PostChris. Normaal is die altijd een toonbeeld van precisie en punctuaiteit maar
nu kwam hij toch enkele stappen te laat. Motor was alweer in zijn wagen richting communiefeest van de voorzitter aan het rijden toen bleek dat onze rechtsachter laconiek met de sleutels zwaaiend de parking opdraaide. Tweede klap voor Motor
die bij Germaine bij gebrek aan ploeggenoten al een pint had moeten drinken met de vijand! Maar goed, iedereen in roze plunje gestoken en op een drafje de wei in. Daar wachtte een te duchten tegenstander waartegen we laatste keer vlot het
bos ingestuurd waren. RV, die de plaats had ingenomen van de zeer afwezige Fritz, nam het zekere voor het onzekere en plaatste een emmer water naast zijn doel, kwestie van zijn handschoenen ten allen tijde nat en grijpgraag te houden.
Een toonbeeld van professionalisme waar de voorzitter, Fritz en nog enkelen een voorbeeld aan kunnen nemen. Hij werd in de eerste helft niet al teveel getest, al dreigden de Zonder Velders wel geregeld. Aan de overkant kwam Bos wel tot kansen. Ondanks de moeilijke weersomstandigheden ontwikkelden de rooshemden enkele scherpe aanvallen. Maarten raakte de buitenkant van de paal en even later kende God pech na een mooie aanval toen zijn inzet met de knie via de keeper
tegen de lat caprioleerde. Bos speelde de bal goed rond en zag zich beloond voor de moeite. In één en dezelfde actie mocht Motor drie keer uithalen, twee keer werd hij afgeblokt maar de derde keer zwiepte hij de bal met zijn linker lekker
in de hoek. Het roze festival was nog niet gedaan want een mooie aanval eindigde met een voorzet van God, teruggelegd door Lubanski en in twee tijden binnengetikt door Maarten. Bos met een bevredigende voorsprong de rust in.
Ander spelbeeld in de tweede helft. De ruimte tussen de linies werd groter, het Bos-middenveld kreeg het niet meer belopen en de bezoekers eisten de bal op. Dat resulteerde halfweg in de aanbsluitingstreffer en heel wat dreiging voor de kooi van RV. Op de counter kwam Bos er nog sporadisch uit maar de kansen werden vakkundig de nek omgewrongen. Bos sleurde zichzelf naar het einde - er moest ondermeer een hoekschop of vijftien worden toegestaan - maar onder andere Davvy stond pal op alle binnenzwaaiers. Om de temperatuur nog een beetje te laten stijgen voerden PostChris en RV de laatste tien minuten nog een kleine show op. Ze pasten zo lang naar elkaar totdat ze geen weg meer opkonden. RV stond naast zijn goal en onze rechtsachter - nochtans rot van de ervaring - punterde de bal rakelings langs de eigen goal. Na nog enkele hachelijke momenten overleefde Bos evenwel de laatste minuten en kon het, na het laatste fluitsignaal van de secuur leidende Scheper, met een goed gevoel de zomerstop in.
Derde helft: Het was lekker warm in de Bos-kleedkamers. De Fashion Police had enkele opmerkingen over de gordijnen van
den Davvy. Maar alras werd richting het beste terras van Looi gereden. Bij Germaine was de sfeer opperbest. Hezleman was van de partj en Lubanski gooide al vrij snel een verhaal de groep in over zijn activiteiten (niet geschikt voor ons jong lezerspubliek) in de voormiddag. Motor merkte terecht op dat Twan van daarnaast helemaal was opgegaan in de België-hype met een vlag of 73 terwijl de Red Star een baken van soberheid bleef. Germaine haalde prompt letterlijk en figuurlijk alles uit de kast met een modeshow van attributen tot gevolg. PostChris gaf er ene voor zijne 64ste verjaardag, al gauw gevolgd door God die dit jaar ook nog ergens verjaart. Groeëte Seger kwam plotsklaps langs het terras gereden en werd vrolijk toegewuifd. Davvy belde tactisch met Pizzeria Napoli in Paal en belde daarna nog tactischer met die van hum. Klasbak! Tegen een uur of
zeven werden schuppen afgekuist en afspraken voor volgende week nogmaals bevestigd. Het fietsweekend is inderdaad nog maar enkele dagen verwijderd. Een welgemeende Harrrrrreeeee is daarom ook meer dan op zijn plaats. HARRRRRREEEEEEE!
FC Bos - Gere Bij: 3-5
Opstelling: Fritz - PostChris, Jean-Paul, Vince, Kenzo - Pablo, Motor, Davvy, Grijze Scheper - Piotr, Hermaninho
Doelpunten: Davvy, Piotr, Hermaninho
Scheids: Tijd winnende Scheper
Toeschouwers: de voor het eindsignaal vertrekkende Voorzitter, Groeëte Seger, Gert en Hezleman. Bezoekersvak zat ook
vol.
Verslag: Voor de toppper tegen Gere Bij en na de Schaal van Looi moest de voorzitter - zelf trekkebenend op de bank! - hemel en aarde bewegen om aan een elftal te komen. Grijze Scheper werd uit pensioen teruggeroepen, Pablo van op een bruiloft weggeplukt, Kenzo mocht zijn uitstap onderbreken, Motor kwam terug uit Parijs en gastspeler Jean-Paul - eindelijk een
vriend van Davvy die geen Pool is en kan sjotten - uit Mechelen overgevlogen. Of dat zootje ongeregeld zou volstaan om de stevige tegenstander - 34 man sterk! - af te houden was nog maar zeer de vraag. Temeer daar Bos al drie maanden geen
thuiswedstrijd meer had gespeeld, het gras twee (Geukensiaanse) kontjes hoog stond en het onverwacht tropisch warm was in het Pater Vanlandeghemstadion. Desalniettemin speelde Bos een behoorlijke eerste helft. Tegen de beter tikkende bezoekers stelde Bos blokvorming en snelle tegenprikken tegenover. Na enkele waarschuwingen aan de roze kant van het veld zag Pablo ineens Davvy alleen voor doel staan: met een pas die Franco Baresi in verlegenheid zou brengen bediende onze bebaarde medemens onze filosoof en die werkte beheerst af. Bos kon niet lang op de lauweren rusten, solo van een bezoekende aanvaller en alles was te herdoen. Na een mooie aanval over enkele stationnetjes werd Piotr voor doel afgezonderd en onze superspits werkte alweer prachtig af. Bos met een voorsprong de rust in, al was het veel puffen geblazen en vooral achter de bal hollen tegen de jonge bezoekers. Gelukkig dat Jean-Paul over een klare kijk beschikte en over een uitstekend stel voeten. Scheper beschikte dan weer over een mooi paar longen en een natuurlijke autoriteit maar ook, toch volgens een bezoekend bestuurslid, over een slecht werkend uurwerk toen hij 34 seconden te vroeg voor rusten blies.
Niet getreurd voor de GB'ers die er tijdens de rust nog een verse, jonge kracht inbrachten. Deze sneltrein zorgde samen met zijn collega's immers voor heel wat schade in de roze falanks. Op een kwartiertje tijdje werd Bos op een hoopje gevoetbald en voorbijgesneld. Erop en erover terwijl Bos erbij stond er bewonderend naar deze demonstratie keek. Fritz vond het minder
aangenaam en maakte van zijn oren. Gelukkig dat hij dat altijd discreet doet en weinig ostentatief zodat het amper opviel dat hij een beetje misnoegd was. Bij 2-5 had Gere Bij er wel genoeg van, ging de voet van het gaspedaal en mocht Bos weer meevoetballen. Prompt kwam er kansen voor de roze jongens maar de bezoekende doelman speelde ook een goede wedstrijd. Hermaninho wist één van de kansen toch te verzilveren - hoe makkelijk scoort die jongen toch! - en de billijke einduitslag stond op het bord. GB was voor dit Bos twee klassen te sterk en twee generaties te jong: geen oneer.
Derde helft: kunnen we niet over meepraten omdat we er niet bij waren maar toch één kanttekening: de snelle aftocht van de successuporters liet een bittere nasmaak in de sowieso al kurkdroge mond. Volgende week dan maar beter op alle vlakken: laatste wedstrijd van het seizoen tegen de Zonder Velders, met wie we ook nog een appeltje te schillen hebben. Gematigde Harrreeee alvast!
Vet. Hulst - FC Bos: 0-6
Opstelling: Fritz - Lubanski, Herve, Vince, Bionische - Lange Jan, Motor, Davvy, Maarten - Voorzitter, Piotr
Doelpunten: Piotr (4), Voorzitter, Motor
Toeschouwer: Groeëte Seger
Verslag: Hondenweer en dus speelde Bos het spelletje tactisch: terwijl de Hulstenaren zich de pleuris opwarmden en
tegelijkerijd belachelijk nat werden zaten de rooshemden rustig in hun hemd en met een Stella in de hand in de kleedkamers. Motor moest van de andere kant van Limburg komen met in zijn koffer, de truitjes! Bij aankomst kreeg hij dan ook enkele schouderkloppen en voorzichtige felicitaties voor zijn vernuftig tactisch plan. Bos een kwartier te laat de perfect getrimde wei in en het plannetje klopte als een bus. De scheids fluit af, Lange Jan begint aan een rush (om op te warmen), wordt gestuit met een vrije trap tot gevolg. De voorzitter zet zich achter de bal die nog niemand van Bos heeft aangeraakt en poeiert die in het
hoekje. 0-1 na 45 seconden spelen. De toon was gezet want op het zalige pleintje van Hulst was Bos nog eens oppermachtig. Met dank ook aan Maarten. Deze collega van Lubanski en Scheper bleek de precieze passing van de eerste te combineren
met de balvastheid van de tweede en was dan ook nog heel wat sympathieker dan die twee samen! Enige minpuntje van 35 minuten dominantie? De afwerking. Enkel Piotr wist het overwicht ook in de score nog wat meer uit te drukken.
Tijdens de rust zocht Bos tevergeefs naar een reserveplunje en moest er dus terug zeiknat op het veld worden postgevat. Lange Jan wou de scheidsrechter tot spoed aanmanen maar kwam terug op zijn stappen: "Te koud!". Nochtans zou het spelbeeld ook in die tweede helft niet meer veranderen. Groeëte Seger timede naast het veld dat Bos aan een Barceloniaans percentage balbezit zat en de mooie aanvallen werden nu ook proper afgewerkt. Piotr was de killer van dienst terwijl ook Motor nog de weg naar de netten wist te vinden. Bovendien waren nog kansen voor den Bionische - door Vince tot 'Bartshuayi' omgedoopt - die een een-twee net niet kon afronden en was den Davvy met nieuwe schoenen en met zijn hoofd ook niet trefzeker. Nog te onthouden: de sportiviteit van de Hulstenaren die bleven voetballen. Maar om nog even het meesterschap van Bos te onderstrepen: bij de lokale jongens kreeg een speler krampen, zo zeer moesten
zij achter een ongrijpbare bal aanhollen. Een opsteker na twee nederlagen op rij.
Derde helft: Groeëte Seger zorgde voor opwarming door met een plateau koude Stella's aan te draven. Fritz was erg discreet daar Lange Jan hem zocht maar niet vond in de kleedkamer terwijl hij op amper een halve meter stond. Ook de douches waren erg fijn in Hulst. Verder zijn wij niet geraakt daar we terug naar de andere kant van Limburg moesten. Daardoor misten we wel de verjaardags-Duvels van de voorzitter maar we zijn er ten sterkste van overtuigd dat hij dat volgende week zal goed maken. Alvast bedankt en tevens een welgemeende Hallee Hossaa!
Modern - FC Bos: 1-0
Opstelling: Fritz - Lubanski, Scheper, Pol, Bionische - Lange Jan, Motor, Davvy, Maxim - Voorzitter, Piotr
Toeschouwer: Hermaninho
Verslag: Eén van de kortste verplaatsingen van het jaar voor Bos, wat aanzette tot een rustige indrinkfase bij Germaine. Met
vertrouwen werd uitgekeken naar deze derby al kreeg dat zelfbewustzijn (zeker van de voorzitter) een kleine knauw toen bleek dat onze voorstopper - nochtans opgeroepen en op papier genoteerd - op dat eigenste ogenblik aan de Kust en op een nicht van de voorzitter zat. Gelukkig kon en wou de in de Red Star wonende Pol ons wel depanneren en zo kwamen we toch met
elf aan de aftrap. De wedstrijd begon gelijkopgaand waarbij Bos moest oppassen voor de tegenprikken van de thuisploeg terwijl het zelf aan enkele halve kansen geraakte. Zowel de voorzitter, als Lange Jan als Piotr kwamen tot aan de achterlijn, vonden geen afspeelpunt en gingen dan maar hun eigen kans. Daar zat meer in. In de kans van de Modern zat maar de helft maar via een carambole was Fritz wel verslagen en stond de 1-0 op het scorebord. De eerlijkheid gebiedt ons te vertellen dat Fritz wel enkele puike reddingen moest verrichten terwijl ook de lokale doelman uit het goede hout gesneden bleek.
Tweede helft ging Bos op zoek naar de gelijkmaker maar deed het dat vaak te slordig, te opportunistisch, te weinig voetballend. De laatste pas kwam er niet uit en er werd te snel geopteerd voor de lange bal. Toch vielen er vanzelfsprekend enkele kansen uit de lucht maar Davvy kopte naast een lege goal en ook Piotr had zich beter laten vallen, om zo een penalty af te dwingen, dan sportief recht te blijven. De thuisdoelman was sterk en ook Fritz moest nog enkele keren serieus aan de bak. Al bij al was een gelijkspel misschien gerechtvaardigd geweest maar Bos miste creativiteit, schwung, grinta en voetbal om de tegenstander te ontwrichten. Ontwrichten deed de lokale middenvelder bijna met de nek van Lubanski na een akkefietje maar dat tekende enkele maar de zure namiddag voor de Bossers. Voor het eerst dit jaar twee nederlagen op rij en dat moet iedereen - op de eerste plaats trainer Hermaninho - toch eens voor de spiegel doen staan
Derde helft: In café Modern was Bos weer in ondertal. Met vereende krachten werden de pinten en tombolaprijzen dan toch maar verorberd. Den Bionische zette een boompje op over de mogelijke slaapplaatsen tijdens het fietsweekend, hij zou
beter een tent opzetten...Davvy vroeg raad in verband met een schoolfeest datzelfde weekend: of er misschien Bossers waren met ervaring in die materie. Lubanski weet elk jaar de verjaardag van zijn vrouw te verzetten voor het fietsweekend maar was nu in geen velden of wegen te bespeuren. Een zevental beteuterde rooshemden vond toch nog de weg naar Germaine. Scheper maakte zich mentaal klaar voor een verkleedpartij. Motor voor een pizzabaksessie (Fiasco al pomodore was zijn favoriet!). Germaine kwam reclame maken over een bonte avond met Peter Van Veldhoven. Motor wist te vertellen dat dit niet zo'n propere politieker was maar liet, als rasechte onderzoeksjournalist, niet het achterste van zijn tong zien. Mogelijk volgende
week wel als Bos één van de laatste verplaatsingen langs Vlaamsche velden doet en op bezoek gaat bij de Veteranen
van Hulst... Harrreee, herpakken!
Ubbersel - FC Bos: 5-3 (Verslag van Lange
Jan)
Ploeg: Fritz - Hervé - Bionische - Bob - PostChris - Joeri S - Jens - Lange Jan - Ossekop (Voorzitter) - Piotr - Maxime
Goals: Piotr (2), Lange Jan (1)
Verslag: Na weer veel te lang hangen bij Germaine, reisden 12 Bossers af naar Ubbersel. Die naam heeft naar mijn weten niets te maken met de gemeente waar deze ploeg zich bevindt, maar toch weten de Bossers maar al te goed welke ploeg ze tegenover hen zouden hebben. Hier kregen we nl. ons koosnaampje, gayboys, naar ons geslingerd door de lokale aanhang. Bij aankomst was deze aanhang echter nergens te bespeuren. De tegenstander stond al voltallig op het veld en Fritz stond, nog strakker in't pak dan vorige week, al te popelen en liet schuddebollend merken dat we wel eens wat vroeger mogen afreizen. Ook Piotr, deze week in het huwelijksbootje gestapt, had zijn kersverse vrouw wijsgemaakt dat hij ging kerstshoppen. Snel trokken we onze rooshemden aan en een 10-tal minuten later floot de scheids de match op gang. De temperatuur was redelijk aangenaam en Bos kon gelijke tred houden. Al redelijk vlug werd er een mooie actie op rechts opgezet en via een
aantal stations schakelde Jens zijn tegenstander aan de achterlijn uit en leverde een afgemeten pass af aan Piotr. Die twijfelde niet en de 0-1 hing tegen de netten. Nummer 150 (!) van het seizoen. Een goed voetballend Ubberselwist een aantal kansen af te dwingen, maar met wat geluk en een uitstekend keepende Fritz, bleef deze score lange tijd op het bord staan. Ondertussen had den Ossenkop het veld al verlaten en kwam de voorzitter tussen de lijnen. De dag ervoor waren er optredens in den Tessloo en een aantal Bossers, waaronder Ossenkop en de voorzitter, was stevig doorgezakt. Ossenkop probeerde dit voor de match op te lossen met Sprite (dat zou een heilzame werking hebben volgens Motor zijn gazet:
http://www.hln.be/hln/nl/33/Fit-Gezond/article/detail/1719625/2013/10/09/Dit-is-het-beste-drankje-om-een-kater-te-verslaan.dhtml) en voor de voorzitter stond cola op het menu. Laatstgenoemde was al wel voor dag en dauw klinkers gaan leggen bij zijn schoonbroer. Al moet wel gezegd worden dat den Ossenkop een blessure aan de achillespees had. Lange Jan was ook naar den Tessloo geweest, maar liep als een konijn op de plein. Hij prikte de 2-1 dan ook gezwind tegen de netten. Rust: Onder de rust werd door voorzitter en Hervé geopperd om den bionische als laatste man uit te spelen, omdat Ubbersels gevaarlijkste man op het plein te veel vrijheid kreeg. Hervé zou hem dan als een vlieg op een stront volgen. Bionische ging niet mee in dit tactisch steekspel. Dezelfde ploeg vatte de tweede helft dan ook aanIn de tweede helft had de
tegenstander 3 nieuwe krachten ingebracht. Dit voelden we dan ook en de tank liep stilaan leeg. Ubbersel kon dan ook zeer vroeg in de tweede helft de gelijkmaker maken. Gelukkig had Piotr een Christian Bale-ingeving en schuimde met de bal aan de voet de zijlijn aan een rotvaart af. Vanuit een vrij scherpe hoek buffelde hij de bal via de paal binnen. 2-3! Applaus klonk vanuit beide teams. Hét signaal voor de scheids om zijn ploeg een handje te helpen! Doorgebroken en de 2-4 aan de voet, floot hij ons af voor offside en geen twee minuten later kreeg de tegenstander een penalty omdat den bionische (met handen nietsvermoedend langs het lichaam) de bal aangeschoten kreeg tegen de rechterhand. Na wat geroep van Ubbersel en een 5 seconden twijfelende scheids, ging de bal dan toch op de stip. Protest mocht niet baten. De 3-3 werd dan ook
niet gemist. De veer was een beetje gebroken. Piotr knalde nog een uitstekende bal tegen het gezicht + hand van Joeri S. Ubbersel prikte er nog twee in het mandje. Met lichte teleurstelling gingen de gayboys douchen.
De derde helft was er eentje om snel te vergeten. In de kantine van Ubbersel was de sfeer dan ook niet opperbest. Ondanks dat we het gevraagd hadden, werd er niet aan tombola gedaan. Geen erg! Extra budget voor bij Germaine!!! Hervé toverde, net zoals vóór de match, een glimlach op ons gezicht o.w.v. zijn zomeroutfit. Hij wees erop dat nog spelers van Bos het advies van Jani niet volgen... Bij Germaine kregen we nog nen Duvel voor zijn verjaardag, maar al snel waren alle Bossers naar huis. Volgende week proberen we de draad weer op te pikken! (Opgetekend door de over een relativerende stijl beschikkende
LJ)
Ubbersel - FC Bos: 5-3 (Verslag van de voorzitter)
Opstelling: Fritz, de voorzitter en nog wat speler
Verslag: Het was weer een leuke week om voorzitter te zijn. 10 bossers met 11 uitvluchten om niet te moeten sjotten
en dus was het weer puzzelen om aan een volwaardig elftal te geraken. Gelukkig kon ik rekenen op 4 spraakwatervallen van uiteenlopende caféploegen nl. Joeri (van de Brittanic), Jens en Bob (van Netezonen) en den Ossekop (van de Belta). Eens
in Ubbersel aangekomen (toch de volledige 6 minuten voor tijd!!) was het al snel duidelijk dat het geen gemakkelijk namiddagje ging worden. Voorzitter zette zichzelf op de bank, niemand wist zijn (beste) positie op het veld en dus zonder een concrete opstelling en met veel chaos werd de wedstrijd op gang gefloten. Na een kwartier voetballen was het al 1-0 voor de thuisploeg en was Bos al een speler armer. Ossekop bleek letterlijk een (houten) kop van een os te hebben en hield het al voor bekeken. Dus kon de voorzitter onopgewarmd de wei in én wat een invalbeurt...met één baltoets in 5 minuten tijd stonden de bordjes al in het voordeel van Bos. 1-2 dankzij een knappe rush van Pieter en Jan. Zo de rust in. Bos bleef tijdens de rust zoeken naar de ideale opstelling. Voorzitter posteerde zichzelf en Joeri op het middenveld, Jens in de spits en Bart wou van geen positionswitch met Hervé weten. De wedstrijd ging nog op en af, een goal hier...een goal daar en 2-3. Ubbersel had het betere spel, Bos speelde op de counter met een immer gretige (pas getrouwde) Pieter. Tot de scheids op een Deus ex machina gewijze manier de wedstrijd deed kantelen. Hij floot Pieter onterecht af voor buitenspel en floot 2 min later een penalty waar Guy Luzon al meerdere kelen voor dichtgeknepen heeft. 3-3 ipv 2-4 en dat deed Bos de das om. Er werd wat meer geroepen, minder gelopen en Ubbersel zette de match rustig naar hun hand. 5-3 en boeken dicht.
De derde helft was nóg meer van dat leuks.
Ubbersel vatte post buiten aan enkele hoge tafeltjes en liet Bos in een ubbergezellige kantine verweesd achter. Daar vertelde Joeri doodleuk dat hij niet begreep wat hij daar op het middenveld eigenlijk deed, aangezien ze hem op de Brittanic "de wandeleijer" noemen. Na 4 pinten en een paar boterhammen vroeg Lange Jan vriendelijk aan de plaatselijke garçon of er nog een tombola kwam of niet, "euh pfff euh... lot ma zen" en naar huis! Bij Germaine aangekomen bleken we nog maar met 4 Bossers over...Hervé, Jan, Joeri en de voorzitter. Rede te meer voor Hervé om al een Duvelke te trakteren voor zijn 139e verjaardag. Er werd nog wat gepalaverd over de nog steeds niet kennende optimale ploegopstelling, over de uitvluchten van de andere bossers en over het langverwachte Weekend waar Hitchhike Heidi haar overschot natte worsten wilt aan
schenken. Voor de rest had ondergetekende genoeg gehoord en is dan maar naar huis gegaan waar de leuke vraag op hem wachtte: "Waarom waart gij niet op de kriebelcross zoals al de andere bossers???" (Opgetekend door een in het algemeen over een 'gefrustreerde' schrijfstijl beschikkende voorzitter)
SLG Laren - FC Bos: 2-7
Opstelling: Fritz - PostChris, RV, Vince, Kenzo - Bionische, Motor, Davvy, Tim - Voorzitter, Joeri Brittanic
Toeschouwers: schoonvrouw Tim, Scheper, Father Long John, Haerde en bijzit, Groeëte Seger, één bak bier
Verslag: Nieuwe tegenstander, SLG Laren, en dus kon je - verplaatsingen zijn ons sterk punt - er vergif op innemen dat driekwart van de ploeg verkeerd zou rijden. Dat gebeurde ook en zo stond Fritz, de voorzitter en nog wat getrouwen aan de plein van Red Star Laren, maar een koeienscheet verwijderd van de place to be. Dat bleek trouwens de vroegere thuishaven van Zwemdokrock te zijn, alwaar Scheper indertijd wat tongen en andere dingen gedraaid zou hebben. Davvy kwam, als man
van de natuur, recht door de natuur gewandeld van Red Star Laren naar SLG Laren. Ook al omdat zijn immer impressionante bolide die 100 meter niet meer wilde afleggen: "als de motor warm is, start die soms niet meer", was zijn zoals altijd volledig logische uitleg. Den Bionische, nog zo'n man van de natuur, kwam geheel goedgemutst aangefietst en had dus de beste opwarming van de Bossers achter de rug. Hij zat al die tijd echter wel aan hoofdbrekende dilemma's te peinzen over waar Bos dit jaar zou gaan slapen tijdens het fietsweekend. Het drukte op zijn gemoed en was terug te zien in zijn voetbal. Den Bionische gaat gebukt onder een zelden gezien verantwoordelijkheidsgevoel, als dat maar goed komt. In de piepkleine
kleedruimte bleek Bos over net elf spelers te beschikken daar Lange Jan met zijn dikke nek een verkeerde beweging had gemaakt toen hij een gezwinde rentree wilde maken in Café Fillee om daarmede het aanwezige vrouwvolk in een collectieve
zwijm te laten vallen. Groeëte Seger (beenbreuk), Scheper (bekkenbarst) en Haerden (Haerden) bevolkten verder de
blessurebank. Over de wedstrijd kunnen we kort zijn: Bos speelde laks, nonchalant, ongeconcentreerd en zonder focus terwijl de niet van enorm veel talent overlopende tegenstander zijn best deed. Dat het plein stroever was dan het seksleven van ondergetekende, dat er zeeën van ruimte waren rondom het veld die ervoor zorgden dat het spel om de drie minuten een minuut stil lag, dat de dienstdoende ballenjongens - "Jos, bol!, JOS, bol! JOS, BOL!!!!" niet allemaal even adekwaat waren, dat de scheids met een driedubbele hernia te pas en te onpas voor buitenspel floot, dat Motor net terugkwam vanuit blessure en dus qua balgevoel op de Scheper begon te lijken - getuige zijn welgemikte vrijetrap die bijna een goal opleverde...op het veld
van Red Star Laren - dat de Fritz, ondanks een kilometer DUC-tape rond de enkels zijn netten wéér niet kon schoon
houden, dat één van die doelpunten wonderschoon in de kram terechtkwam door toedoen van onze eigen pottenbakker Vince en dat onze diepe spits Joeri over de besluitvaardigheid van kind in een enorme snoepwinkel beschikte, maakte dat het een pover beestje was. Te onthouden acties: de voorzitter die vijf minuten voor de wedstrijd een doekje voor het bloeden nodig heeft en dus vijf minuten langs de kant bleef staan terwijl de match snoeihard bezig was. Dat den Davvy op de beroemde Adidas Alligator-schoenen - twee lappen leer niet noodzakelijk bijeengehouden door één uitgerafelde veter - toch weer twee
doelpunten binnenstak en dat de beste spelers/(be)stuurlui alweer aan (lagere) wal stonden. Zege zonder glans maar die
tellen ook! Harrreeeee!
Derde helft: Lange Jan kon niet voetballen maar wel met een plateau bier binnenkomen in de kleedkamers. De lichtjes ingezeepte Davvy slaagde erin onder de bloedhete douches zo'n tulpje door zijn grijpgrage handen te laten vallen en daarmee een gevaarlijke zone te creëren in de sowieso al krappe ruimte. De afvalligen hadden al plaatsgenomen in de Lummense zon, wat hen niet in dank werd afgenomen door de lokale helpers die bang waren voor beschadiging van de in beslag genomen materialen. Een man die we die dag nogal waren tegengekomen kwam de tombola doen en Dominee Jan sneed de kaas en het vlees. Een ideetje voor 's avonds op zijn zoals altijd avontuurlijke queeste naar de ideale eega: 'neem en eet mijn lichaam (vleeswaren) ', zou als openingszin wel eens kunnen marcheren! Haerden, die in de namiddag niet was kunnen gaan werken omdat de zon scheen, lette erop gevoelige snaren te raken daar zijn vriendelijke vrouw erbij was. Na een tulp of vier, vijf werden schuppen afgekuist en naar Germaine verkast. Daar waren wij niet meer bij. Net zo min als voor de volgende verplaatsing naar het aarstgevaarlijke Ubbersel. Gelukkig kunnen we dan mogelijk weer beschikken over de pas getrouwde Piotr, de verschrikkelijke yeti God en wie weet, Davvy, over een nieuw paar voetbalschoenen...Harrreeee (x2)!
De Zweters - FC Bos: 0-2
Opstelling: Fritzel, RV, Vincent Vega, Chris(toffel Columbus), Enzo, Davy, Pipo, Davvy, Lange Jan, Pjotr, Voorzitter
Toeschouwers: Duitse scheper (stond loops, dus geen familie van klemvast scheper), Afghaanse windhond, en een hond van het merk, euh, awel dezelfde als Fitzel ene heeft, en dan nog een teef
Verslag: Wegens afwezigheid op en naast het veld van motor, mag ik nog eens de honneurs waarnemen. Gelukkig is het in het lerarenkamp waar ik mezelf tegenwoordig bij reken vakantie, en kan ik al op dinsdagnacht dit verslag neerschrijven. Zoals
steeds is waarheidsgetrouwheid slechts een woord zonder betekenis voor mij, dus enig verzinsel is niet vreemd in onderstaand verslag, vooral omdat ik tijdens helft drie al de herinneringen van zaterdagmiddag heb weggedronken (en nee, ik had geen toestemming van thuis, dus het vervolg na de derde helft laat zichzelf wel raden). Maar over naar de orde van de zaterdag.
Reeds een week op voorhand werd er gepolst naar de opkomst van afgelopen zaterdag, omdat de voorzitter toen al het profetische vermoeden had dat er volk te weinig zou zijn. Er was dan ook niet veel volk om 14u bij Germaine aanwezig. Enkel de voorzitter, Lange Jan, Vince en Chris waren van de partij. Om 14u20 vertrokken zij richting Herselt, omdat deze geografische erudieten dachten dat Herselt aan de andere kant van de wereld lag, totaal geen rekening houdend met het Vince-principe van ‘ik kom 20 minuten na het afgesproken uur want gellie vertrekt toch altijd een half uur te laat, dus dan
ben ik nog op tijd’, een principe waar ondergetekende wel gebruik van maakte. Voor zij die kunnen rekenen en met tijd overweg kunnen, weten dat ik dus de parking op kwam gereden terwijl de vier musketiers in Chris zijn schip stapten. Gelukkig herkende de voorzitter de clubwagen Landrover, en mocht ik meerijden. Het zat voor de eerste keer mee, maar het had serieus kunnen tegenvallen. Eenmaal het schip van Chris de trossen had gelost, leidde mevrouw gps ons feilloos richting Herselt op de manier waarop naamgenoot Columbus richting Azië voer: compleet de verkeerde kant op. Hadden we haar gevolgd, we hadden zeker nieuw land ontdekt. Gelukkig was ondergetekende passagier, en werd er toch gekozen om recht naar ons doel te reizen. Toen we in Herselt waren aangekomen, klonk het gekende signaal “u heeft uw bestemming bereikt”, maar er was in de verste verte geen veld te bespeuren, enkel een drenkeling die naast de weg stond geparkeerd, Frits genaamd. Deze volgde onze vaargeul zonder dralen, en na een paar keer heen en weer gerij kwamen we een Herseltenaar tegen. Het leek ons op
dat moment het meest verstandig de weg te vragen: “terugdraaien, het grote kruispunt oversteken, dan een klein kruispunt
voorbijrijden, en dan na 100m aan uw rechterkant, daar staat het waarschijnlijk aangegeven” waren zijn instructies. Die waarschijnlijk kwam niet uit de lucht vallen, want nergens een richtingwijzer te bespeuren. Gelukkigerwijs had ondergetekende een glimp van wat mogelijkerwijs een voetbalveld was opgevangen, ergens achter een oprit van een huis heel in de verte. Omdat er altijd geluisterd wordt naar deze wijze man, reden we die oprit op en kwamen we op een weg die naam amper waardig, te smal voor het schip waar we mee voeren. Als bij wonder klapten de spiegels van ons schip dicht, en enkele krassen op stuurboord (of was het bakboord?) niet te na genomen, bereikten we onze bestemming, tien minuten later dan mevrouw gps ons had aangegeven. Het had voor de tweede keer kunnen tegenvallen, maar ook deze keer viel het mee. Pjotr was reeds aanwezig, RV, Lange Jan en Davy kwamen enkele ogenblikken later ook aan. Enkel Enzo en Pipo moesten nog de juiste richting gelootst worden, iets wat een eitje was voor voorzitter. De zweters stonden allicht al uren te zweten op het veld in hun zebratenue. Na snel omkleden zoals alleen Bossers dat kunnen, en dan nog eens tien minuten wachten op Frits, konden we eindelijk beginnen. Of toch niet. Omdat Frits iets gelezen had over opwarmen, wilde hij dat toch eens proberen. Twee breedtes later was het dan eindelijk zover: het fluitsignaal. Bos greep onmiddellijk de zweters bij hun nekvel en speelde op het niet te bespelen veld met de voeten van de tegenstander door het onmogelijke mogelijk te maken: op balbezit spelen. De zweters liepen achter de feiten aan, zoals dat in het voetbaljargon heet. Enkel Davy had het in het begin wat moeilijk: hij had op de rechterflank postgevat, en daar lag een vierkante meter veld dat wel vlak was. Compleet verrast door deze anomalie,
liet hij de bal een aantal keren onder zijn voet doorlopen, iets wat tegenstander hem meermaals nadeed op dezelfde plaats. De andere aanwinst Pipo wist de bal wel tegen te houden maar kreeg hem niet onder controle. Gelukkig is hij een expert in het principe waar reeds van de preminiemen wordt op gehamerd, namelijk lichaam tussen bal en man zodat tegenstander niet bij machte was bij de bal te komen. Dit zorgde ervoor dat zowel Pjotr als voorzitter regelmatig een bal in de diepte kregen, maar de eerste was te traag en de tweede te klein, waardoor het een net niet verhaal werd. Opnieuw was de staat van het veld
daar niet vreemd aan. Die ene keer dat Pjotr wel snel genoeg was, kwam hij in de buurt van de keeper van de tegenstander. Deze laatste had weinig oog voor de bal, eens te meer voor de aanstormende roadrunner. De keeper gooide zijn volledige massa van 120kg in de strijd en tegelijk tegen Pjotr, en deze kon niets anders dan meters weggekatapulteerd worden. Ondanks dit in de grote carré gebeurde, oordeelde de scheids dat er niets aan de hand was, en gaf geen penalty, enkel hoekschop.Deze werd te laag gegeven, de bal werd ik weet niet meer hoe de luch ingeslingerd, keeper stond ernaar te kijken, een zeer kleine tegenstander werd aan zijn lot overgelaten en moest de bal gaan wegkoppen, maar dat was de kans voor ondergetekende om zijn detente van weleer nog eens boven te halen en boven die lilliputter uit te komen en de bal mooi in het haakje te koppen: 0 – 1. Niet veel later kwam ondergetekende in balbezit in de grote rechthoek, weliswaar met de rug naar de goal. Zichzelf voorbereidend op een Messiaanse beweging, werd hij vakkundig gehaakt met een strafschop tot gevolg: Frits kon aan zijn 100m inspanning beginnen, goed voor zijn kilocalorieën. Met zijn fijnzinnige traptechniek mikte hij zachtjes in het
midden van de goal. De keeper had dit geheel niet verwacht, en kon enkel met zijn buik de bal proberen stil te leggen. Frits had dit ingecalculeerd, stormde richting bal, en schoot keihard binnen: zijn eerste veldgoal! Even later wisten de zweters dan toch eens een kans bij elkaar te knutselen, maar dit belandde op de paal. “Ik dacht dat dieje erlangs ging” was het verweer van Frits toen hem gevraagd werd waarom hij niet naar die bal dook. Einde eerste helft.
Tweede helft was een ander verhaal, dat ik zal proberen kort te houden: Bos kreeg amper nog een voet aan de grond, en lag zwaar onder. Dit leidde echter niet tot kansen voor de zweters, integendeel. RV die inmiddels de linkerfank voor zijn rekening had genomen, verscheen tot tweemaal toe voor een open doel: de eerste keer bereikte de bal hem niet; de tweede keer schoot
hij vanop twee meter naast het doel op een tegenstander die de bal tegen de paal devieerde. Eerlijkheid gebied ons wel te zeggen dat het veld en de capriolen van de bal daar niet vreemd aan waren. Dus geen doelpunten meer in deze helft.
Derde helft: de meeste zweters waren niet meer te bespeuren. De enkelen die er nog waren voorzagen ons van een lekkere hamburger met mayonaise, ketchup en ajuin. Dat was zeker een meevaller. Verder nog wat gezellig en asociaal buiten gestaan met bos en dan richting Germaine, althans enkelen van ons (voorzitter, Vince, RV, Lange Jan, Davy en ondergetekende (misschien vergeet ik nog wel iemand)). Germaine nog even bevoorraad met kussen, champagne van bij
Hermaninho en wat bloemen voor haar verjaardag. Hattrick kwam ook nog even binnenvallen in zijn werkkledij, iets wat Vince enorm fascineerde. Hattrick legde dan ook met plezier uit waar die plooimeter, dat potlood en van dies meer voor diende, wat Vince gretig in zich opnam. Verder is er nog vanalles gezegd, gezeverd, goed gelachen, maar daar weet ondergetekende niets meer van ondanks hij na goede raad van Vince (of voorzitter) alles op papiertjes heeft geschreven. Hij kan het namelijk niet meer lezen. Tot volgende week! (Deze raamvertelling werd opgetekend door de huis, tuin -en keukenfilosoof Davvy)
Onder den Toren - FC Bos: 0-1
Opstelling: Fritz- Bionische, Lubanski, Scheper, Dieter Millecamps – Maxime, Voorzitter, Lange Jan – Piotr, God
Doelpunt: Lubanski
Toeschouwers: Bos: nul. Tegenstander: spionkop van vijftig eenheden
Verslag: Bij Germaine werd snel duidelijk dat het een moeilijke Bosnamiddag ging worden. Lubanski en Scheper
waren de enige aanwezigen om 14.10u. Uiteindelijk toch vijf Bossers, waarbij de voorzitter wist te vertellen dat we met 9(!)waren. Fritz had ondertussen niet alleen zichzelf maar ook nog vriend Dieter gevonden om mee voorop in de strijd te gaan, zodat we met tien zouden zijn. Deze Dieter bleek ocharme genetisch verwant te zijn met de Segersen, volgens voorzitter zelfs 100% neef. Voorzitter wist terloops nog 70 keer te melden dat hij deze week 70 sms’n had verstuurd om een ploeg bijeen te
harken. Diezelfde Voorzitter vroeg Germaine, waarmee we onderwijl al fikse tongen voor haar verjaardag hadden gedraaid, kordaat waar zijn kabas was. Deze bleek na sporenonderzoek nog in Den Tessloo te staan na de nachtelijke escapades van vorig weekend. Onder een niet waar te nemen toren begonnen we dus met een man minder tegen 11 tegenstanders die allemaal wel degelijk weet hadden om tegen een bal te trappen. Bos moest dan ook het spel overlaten aan de tegenstander en hopen dat via een tegenaanval Piotr en Fille God wat magie uit hun sloffen zouden toveren. In begin was het duidelijk zoeken, maar gaandeweg was Bos goed georganiseerd en kon het rekenen op de enorme werkkracht van zijn middenveld. Scheper was als laatste man verbaal de beste van de plein, zijn echte voetbalacties waren dat duidelijk niet. Maar toch zorgde een mix
van organisatie en werkkracht voor drie grote Boskansen in de eerste helft die onze topspitsen echter vakkundig de nek omwrongen. Vooral de poging tot lob van Fille God was een nominatie waard bij sportbloopers. Onder Den Toren zette
daarentegen wel meer druk maar kwam niet verder dan wat schoten uit de tweede lijn en halve kansjes. Onze wederkerende Fritz was zelfs nog niet gedwongen tot grote acties. De eerste minuten van de tweede helft kroop Bos wel een aantal
keer door het oog van de naald. Maar nadien verrichtte Voorzitter op zijn eentje meer werk op het middenveld dan Motor en Davvy samen. Lange Jan en Maxime verdedigden, al dan niet op bevel van Scheper, netjes mee. Lubanski ging zoals
gewoonlijk mee voorop in de strijd en Dieter groeide hoe langer hoe meer naar een Luc Millecamps-niveau, m.a.w. secuur en sober verdedigingswerk. Piotr had het wel niet onder de markt omdat zijn rechtstreekse tegenstander even snel en gedreven was als hijzelf en Fille God zijn lies begon ook opnieuw roet in het eten van zijn snedigheid te gooien. Uiteindelijk kon Lubanski uit een mooie actie van Fille God met zijn massieve kop scoren en Bos warempel op voorsprong! De tegenstander raakte daardoor wat meer gefrustreerd omdat ze zich bewust waren van de man meer situatie maar buiten wat dreiging hield Bos netjes stand tot onze langharige scheids het verlossende eindsignaal floot. Een morele overwinning om u tegen te zeggen en vooral een duidelijk signaal dat Bos zonder zijn vedetten met hun mooie praatjes tot grootse daden in staat is.In de
kleedkamer was de sfeer natuurlijk opperbest. Fritz wist trouwens te vertellen dat de scheur in zijn lies 9 cm was, naar het schijnt evenveel als de scheur van één van zijn huidige vriendinnen. Bij één van deze discovriendinnen wist onze doelman, na wat uitwisseling der lichaamssappen, zich te ontdoen van verdere nutteloze uren in de bedspon door het ultieme argument: ‘Ik heb mijn lensproducten niet bij’. Ondertussen werden er spontaan wat denkbeeldige vragen aan de vrouw gefantaseerd. ‘Wat als ik geen slinger zou hebben, zouden we dan nog samen zijn schat?’ is één voorbeeld uit het diepzinnige repertoire. Nu de
lentebloesems in de lucht hangen, werd er ook al vooruitgekeken naar het Weekend. Bij den Bionische slapen was volgens hemzelf geen goed idee daar hij 8 km van het centrum van Hasselt woont. Bij de vraag of hij al een alternatieve slaapplek had gevonden, reageerde hij volledig zen dat het nog veel te vroeg was om zich daarmee bezig te houden. Anders gezegd, zoek al maar een tentje om in te slapen tijdens het Weekend. De derde helft heeft schrijver dezes, samen met Voorzitter, door noodgedwongen andere festiviteiten aan zijn laars gelapt. Jammer, in de toch steeds gezellige kelder van Onder Den Toren…(Opgetekend door naast Skeepende, scorende, scheidsende nu ook schrijvende Scheper)
Vet. Ham - FC Bos: 0-6
Opstelling: Bionische - Motor, Herve, Vince, Tim - Jochem (Lange Jan), Davvy, Nick, Voorzitter - God, Piotr
Doelpunten: Piotr (2), God (2), LJ, Motor
Toeschouwers: Hermaninho, Mevrouw Piotr
Verslag: De voorzitter had een wereldploeg samengesteld met twee schoonbroers en den Ossekop waardoor Motor de Patrick Haerden in hem moest aanspreken en op rechtsachter mocht plaatsnemen. Motor begreep na afloop beter met wat voor problemen den Haerde zoal te maken krijgt op die positie en heeft nu oneindig veel respect voor zijn tomeloze inzet, zijn
altruïsme en zijn wegcijferen in het ploegbelang. Al die waarden had den Haerden voor aanvang van de wedstrijd al getoond door te vertikken de truitjes van bij Germaine tot in Ham te brengen. Professionele fout van de voorzitter die nochtans heel hard op de hoogte was van zijn taak? Nee, natuurlijk was ook dit de fout van den Haerde die net voor de afreis met een moeilijk vraagstuk de voorzitter al uit zijn wedstrijdconcentratie haalde en danig op de zenuwen werkte. Bon, Hermaninho en
Lange Jan (vijf Omers in zijne kraag) deden dan maar 'snel' een over-en-weer waarna de match met tien minuten vertraging toch kon aanvatten. Bos had op het oude veld van Gerhees veel technisch -en loopvermogen en speelde er ook naar. De plastieken bal en de staat van de ondergrond maakten het combineren echter niet makkelijk. Onze beweeglijke spitsen maakten het de thuisverdediging heel lastig terwijl het soepel draaiend middenveld de druk hoog hield. Achteraan heersten Herve en Vince op hun gemak. Met twee doelpunten van Piotr kwam de thuisploeg eigenlijk nog goed weg. Temeer daar de scheidsrechter een paar keer niet in hun nadeel floot bij buitenspel en hands in de zestien. Maar goed, onze zesde doelman van dit seizoen - den Bionische moest maar één bal stuiten en deed dat - ja ja, Scheper! - klemvast - had quasi geen werk op te knappen en de voorsprong was ruimschoots verdiend. In de tweede helft kwam olijke Lange Jan den ossenkop vervangen en de rechterflank met Motor achter LJ werd nu nog straffer! De ene aanval na de andere rolde over de Gerheese heide en de
thuisploeg kreeg het moeilijk om de bressen te dichten. God scoorde nog enkele fraaie doelpunten - zijn rechtstreekse tegenstander bleef minutenlang verweesd in het gras liggen - Lange Jan zag nog een goal afgekeurd maar maakte dat snel goed en ook Motor geraakte nog op de feuille. Bos was meer dan een maatje te groot voor de Hamenaren. Met een perfecte tennisscore op het bord zag de scheids dat het goed was geweest en maakte hij ruim voor het reglementaire einde een einde
aan de lokale lijdensweg.
Derde helft: Hermaninho kweet zich met verve van zijn taak: hij kwam binnenvallen met ne bak bier! In de catacomben was elke Bosser lichtjes ontgoocheld dat er geen frituurhapjes werden geserveerd. In de plaats kregen we wel een tombolaprijs of zeven in de schoot geworpen. Davvy, filosoof van beroep, wilde een raming - haha, raming, heeft u 'm? - maken van
het vraagstuk van den Haerden maar had daarvoor de sinus nodig. De voorzitter had enkel Sinutab bij. Vince had ondertussen toegegeven dat hij het uitstekend deed op zijn werk: hij had met een tractor over de gsm van een klant gereden! Alras werd verkast naar Germaine waar Scheper al op ons zat te wachten. Herve moest gaan werken en zag dan ook de blijde intrede van Lubanski niet meer. Onze huisfotograaf liet bewonderend de stiekeme foto's van zijn leerlingen rondgaan. Davvy en Motor beraamden - haha, blijft goed! - hun vertrek en vertikten het op Groeëte Seger te wachten die midden van de nacht nog op zijn fiets sprong om van Ham naar Looi te rijden. Lubanski, de voorzitter - heel het weekend home alone - en God gingen nog naar
het Tesloo om af te sluiten. Om 3h 's nachts kreeg de halve ploeg de licht euforische outing van Lubanski toegestuurd. Een mooi moment. Harrrreeee!
Vet. Linkhout - FC Bos: 1-6
Opstelling: Scheper - PostChris, Herve, Vince, Haerde - Lubanski, Motor, Davvy, Pablo - Piotr, God
Doelpunten: Piotr (3), God (2), Davvy
Toeschouwers: Hermaninho
Verslag: De voorzitter was missing in action maar had toch elf man bijeengekregen voor deze verre verplaatsing naar Linkhout.
Onder hen ook de uit de doden verrezen Pablo die vanzelfsprekend twee uur nodig had om zijn schoenen terug te vinden en vijf minuten te laat kwam binnenvallen. Bos had toen al op het stoffige veld een 0-1 voorsprong bijeengeknutseld. Piotr
centerde (doelbewust) verkeerd richting tweede paal en de bal dwarrelde mooi binnen. Pablo kwam er dus na vijf minuten
spelen op maar nog bleef Bos met tien. Waarom? Wel, het was internationale Steak & Blowjob-dag en Vince had één van
de twee gekregen van zijn mama en moest dat gegeven even verteren op het lokale toilet. Bij zijn terugkeer bleek het 1-1 te staan. Joeri 'Klemvast' Scheper deed zijn bijnaam alle eer aan door een opraper subtiel door de benen te laten glippen. Iedereen lag in een deuk en alles was te herdoen. Bos bleef evenwel baas en terwijl er een vreemde geur over de wei waaide - bleek dat de hoop van Vince spontaan in rook was opgegaan! - maakte Piotr zijn tweede van de avond, even later gevolgd door de 1-3 van een goed gevolgde - jawel voorzitter! - Davvy.
Onder de rust kreeg Scheper een bemoedigende peptalk van zowat heel de ploeg terwijl ook Hermaninho tactisch bijstuurde en reeds begon na te denken hoe hij de plateau bier in de kleedkamers zou krijgen. Bos liet daarbij de grinta wel een beetje in de vestiaires achter en het was de thuisploeg die de bovenhand kreeg. Ondanks een mooie uithaal en 1-4 van Piotr bleven de
Linkhouters de wet dicteren en moest Bos achter de bal aanhollen. Zonder daarbij enorm veel gevaar te stichten en de paar ballen die Scheper te verwerken kreeg, loste hij nu wel secuur op. Naar het einde van de wedstrijd toe gooiden de roze
jongens er nog enkele counters tegenaan en de nochtans aan de lies geblesseerde God dreef de score nog op. Na een sterke eerste en iets mindere tweede helft toch alweer een propere zege voor de gay boys!
Derde helft: Het duurde een eeuwigheid vooraleer de Linkhoutse tombola werd aangevat. Bos zat nochtans op hete kolen
want Motor en Vince gingen er enen geven en het was al vrij laat. Lubanski wilde ondertussen een wortelsoep, bestelde ook (verse) wortelsoep maar kreeg nougabollen! Hij legde zich daar sportief bij neer. Bos won drie platte prijzen bij de tombola maar kon niet snel genoeg richting Germaine karren. Daar aangekomen bleken onze plaatsen ingenomen door een ganse familie feestvierders. Ongepast en dus moest Bos, evenzeer ongepast, zichzelf in een klein hoekje laten wegdrummen. De opkomst was groot - ook mevrouw Klemvast, een ander soort tennisserke en de voorzitter vielen nog binnen - waardoor de tournees toch wel de nodige omvang hadden. Motor gaf er dus ene voor zijne 24ste verjaardag, Vince voor zijne verkeerde inworp van vorige week en Pablo...omdat hij Pablo is. Davvy en God onderhandelden ondertussen over een nakende rechtszaak. Hermaninho beweerde dat hij zijn revalidatie had opgedreven en de voorzitter claimde nog eens dat hij niks ging doen voor het Mosselfeest. Niets nieuws onder de zon dus. Omstreeks 2h werd er vrolijk afgesloten. Vrijdagavondvoetbal = top! Over veertien dagen opnieuw! Harreeeee!
Ware Vrienden - FC Bos: 0-11
Opstelling: Herve - PostChris, Lubanski, Vince, Maxim - Lange Jan, Davvy, Voorzitter, Motor - Groeëte Seger, Piotr
Doelpunten: Piotr (4), Groeëte Seger (3), Voorzitter (2), Lange Jan, Own-goal
Toeschouwer/coach: Hermaninho
Verslag: Bos was maar wat blij dat coach Hermaninho aanwezig was bij Germaine om deze moeilijke verplaatsing naar de Ware Vrienden tot een goed einde te brengen. Vooral dan omdat hij de weg kende. Eenmaal aanwezig in Veerle telden de Bossers een groot aantal madeliefjes op het veld maar maar een klein aantal tegenstanders. Groeëte Seger sprong een gat in de lucht daar hij zijn topweek bekroond zag worden met een afgelaste voetbalwedstrijd. Jammer voor hem kwamen er ineens nog twee Ware Vrienden uit de bosjes, begonnen die jongens met tien en stonden ze na vijf minuten zelfs met elf op op de wei. Dat had de meerderheid van de Bossers niet eens door, zo walsten ze over de tegenstand(?) heen. Na elfendertig seconden lag de bal al in het mandje na een van een vreemd effect voorziene terugspeelbal. Het was de start van een langgerekte zwanezang voor de thuisploeg. Trainer Hermanino - die net als Van den Brom coacht vanuit het buikgevoel en daardoor
voortdurend met een pint in zijn hand in de zon zat - kon zowaar een dutje doen, al schrok hij wel even op toen de voorzitter Davvy de levieten las omdat die voor het eerst dit seizoen zijn man liet lopen. Onze vijfde keeper Herve - nog
een discipel uit Jos Beckx-school! - moest echter amper in actie komen. Al zag hij wel een kopbal van de lokale spits naast de staak gaan. Voor de rest domineerde Bos met rustige vastigheid: Groeëte Seger lepelde enkele ballen leep in de hoek, Piotr zette even de turbo aan en de voorzitter deed ook zijn duit in het zakje. Vanachter heerste het ijzeren gordijn gevormd door Lubanski en Vince. 0-7 bij de rust en boeken toe. De tegenstand was onder de indruk en wist waaraan onze productiviteit lag: "Da zen allemaal tennissers en die weten hoe ze tegen ne bal moeten stampen." Nooit een grotere waarheid uit de mond van
een tegenstrever gehoord. Bos had het wel gezien in de tweede helft. Door de tropische temperaturen werd er meer aan de madeliefjes gedacht en minder aan voetballen, al had de lokale doelman ook nog wel enkele prima saves in huis. De dubbele cijfers kwamen er uiteindelijk wel na aandringen van de roze jongens. Maar heel die tweede helft was het eigenlijk maar wachten op één ding: wie ging het eerst bij een inworp gecorrigeerd worden door scheidsrechter Mil? We hadden er vergif en tien liter bier op durven innemen: net als vorig seizoen waren opnieuw onze youngsters, Vince & Maxim, het haasje. Dat zal die kerels leren hun voetjes op de grond te houden!
Derde helft: Er hing geen mazoutgeur deze keer maar wel een gelaten sfeer in de kantine van de Ware Vrienden. Bos repte zich door enkele boerkes, een tombola waarmee vier consumpties werden gewonnen en een box boterhammen terwijl Davvy
onverrichterzake terugkwam over de datum van het Mosselfeest. Wanneer ga je dat eindelijk eens kunnen laten rusten Davvy? De voorzitter maakte er gewag van dat hij NIKS ging doen voor het Mosselfeest, alles kwam op de breedgeschouderde kap
van de Scheper. Die was trouwens voor een test als derde keeper naar Crystal Palace maar kwam van een kale reis thuis. En over kappen gesproken: bij Germaine ging het gehakketak rondom den Davvy gewoon verder. Nu werd hij tactisch de oren gewassen door de voorzitter. Het ontlokte bij een verbolgen maar daar zeer begrijpend mee omgaande Davvy de uitspraak: "Iedereen zit altijd op mijn kap. En sebiet thuis ook nog!". Daarin konden we hem wel volgen. Hitchhike Heidi kwam de Red Star binnen geflaneerd maar werd zoals gewoonlijk, op een discrete blik na, amper bekeken of aangesproken. Herve was de klos want hij had kaarten van Beck Jos en moest naar Standard gaan kijken. Lubanski moest met zijn schoonvader naar Genk gaan kijken en keek daar geweldig naar uit. Vince moest romantisch gaan eten met zijn mama. Alvorens hij dat deed wist hij toch nog de spanning uit de lucht te halen door zijn beste mop van de laatste vijf jaar te vertellen:
"Hoe laat is het? Tina Turner" Yep, het niveau lag net als op het veld ontiegelijk hoog zaterdag! Gelukkig geeft hij er ene vrijdag, net als Motor die zijn 67ste verjaardag viert. De afwezigen - ja, jullie daar familie Segers en Lange Jan! - hebben ongelijk. Harrreeeeee!
FC Bos - Vet. Herk: 3-4
Opstelling: Scheper - PostChris, Herve, Vince, Bionische - Jaru & Zelski (Haerde & Groeëte Seger), Davvy, Motor - Piotr,
Voorzitter
Doelpunten: Voorzitter, Motor, Piotr
Scheids: omwille van de disciplinaire schorsing van den Hakke, de arbiter van de tegenstander
Toeschouwers: Two bitches, waarvan er één luisterde naar de naam Heidi
Verslag: Net als je denkt dat het niet gekker kan worden bij Bos is daar een wedstrijd die alle records slaat. 'Poza tim cieple powitanie naszych polskich przyjacio!'* (*Trouwens, ook een warme welkom aan onze Poolse vrienden!) Davvy had in zijne
kelder twee Poolse testers gevonden die bij Bos in de eerste helft hun vuurdoop kenden. Letterlijk dan: de ene kwam het veld op met tennisschoenen en de andere had voetbalschoenen gekocht, al had Davvy wel moeten aanwijzen wat dat waren. Alle respect voor Jaru & Zelski, twee toffe gasten, maar voetballen konden ze niet. Bovendien moest heel Bos dan nog met een soort Engels-Loois-Pools communiceren met die kerels waardoor er het een en het ander in het honderd liep. Zoals het voetbal
bijvoorbeeld. Herk speelde goed en verwittigde al meteen toen Joeri 'Klemvast' Scheper (nog zo'n tester!) een hoekschop vlot door de vingers liet glippen maar een bezoeker net niet kon profiteren. Even later was het wel prijs toen de aartsgevaarlijke bezoekende spits een vrijgeleide kreeg - Bos stond maar met acht veldspelers op het veld - en de 0-1 op het bord zette. Niet veel later gevolgd door de 0-2 en 0-3 na een slippertje van Herve. En dan mogen we ons nog gelukkig prijzen dat Scheper in het begin van de wedstrijd een megaredding uit de mouwen schudde. Bos probeerde wel en had ook kansjes. Net voor de rust prikte de voorzitter met een botsende bal de 1-3 aansluitingstreffer tegen de netten. Ondertussen had Scheper reeds de longen uit zijn kathedraal van een lichaam geschreeuwd: "Liiiiiinks!" Jammer genoeg verstond de enige die daar moest lopen
hem niet..Onder de rust was er wat gemor over de testers en nam Davvy het wijselijke besluit zijn bouwvakkers bij hun pleisterwerk te laten. Bos nu met een typeploeg (Haerden en Groeëte Seger waren Jaru & Zelski komen vervangen) en dat was meteen aan het spelbeeld te zien. Herk werd met de rug tegen het eigen doel gezet. Al duurde het wel een tijdje voor er echte kansen uit voortkwamen. Motor buffelde een mooie voorzet van de voorzitter via de paal in doel, 2-3 en het geloof was
helemaal terug. Op vijf minuten van het einde veroverde Groeëte Seger de bal en stuurde Piotr alleen op weg naar doel. Onze
topscorer miste niet en de bordjes hingen verdiend gelijk. Bos wou evenwel meer en dacht de zege nog onverwacht uit de brand te kunnen slepen. Iets teveel volk trok dan ook naar voren waardoor bij een afgeslagen bal de bezoekende aanvaller alleen op Scheper kon afgaan en de 3-4 eindstand aanbrengen. Jammer voor de inzet van de tweede helft maar we hebben toch goed gelachen.
Derde helft: Vooral dan in de derde helft waarin onze Polen al snel een Duvel te verwerken kregen van de jarige Piotr. Vince 'Plant' Beckx legde uit wat zijn werk behelsde: potten pakken. Er werd al snel overgeschakeld op een vlot 'English clapping'
om onze vriendelijke gastarbeiders thuis te doen voelen. Zo legde Davvy uit wat stoppenbiljaar inhield: 'You have to put
your balls in the other ones hole'. De Polen trokken een bedenkelijk gezicht. Of het beste Chinese restaurant van Hulst werd omschreven: 'Garden of the best of the dick' (Eikelhof). De Polen lachten zich een breuk. In de 'Palish Splash' (Paalse Plas) kon er gevist worden. De Polen zagen in den Haerde een gelijkgestemde ziel (vissende bouwvakkers onder elkaar!) en er
werd afgesproken dat ze zouden gaan vissen op 'kerper' met 'Fishermens Friend Haerde. 'Harvee' legde ook nog eens uit dat
hij 'jump castles' nodig had waarna Davvy zijn Polen op het afgesproken uur (een half uur te laat) meetroonde naar de Chinees in Paal. Ondertussen bleef nog een levendige groep over met Groeëte Seger, de voorzitter, Scheper, Haerde, Motor, Herve & Hitchhike Heidi en de mooi aansluitende God. Die groep werd een kwartet met God, Voorzitter, Haerden en Motor waarop die laatste twee nog een laatste 'fundum ogloszenie' (Adje) dronken en een Poolster volgend om 22h naar huis karden. 'W przyszłym tygodniu, więcej tego samego w stosunku do prawdziwych przyjaciół. Harrreeeee!'* (*volgende week meer van hetzelfde tegen de Ware Vrienden. Harreeeee!)
FC Bos - Blauwvoet Spalbeek: 3-2
Opstelling: Scheper - Haerde (Bionische), Herve, Vince, Kenzo - Maxim, Motor, Voorzitter, Lubanski - Groeëte Seger, God (Lange Jan)
Doelpunten: Motor (2), LJ
Scheidsrechter: heroïsch rustige Hakke
Toeschouwers: Klenne Motor & Klenne Hakke, bezoekend bestuur.
Verslag: Een ogenschijnlijk rustige aanloop naar deze moeilijke wedstrijd tegen Blauwvoet werd op het einde nog een tikkeltje
verstoord door het afhaken van onze scheids waardoor gelukkig(?) den Hakke wou invallen en Joeri 'Klemvast' Scheper voor de tweede week op rij de handschoen(en) moest opnemen en in de goal plaatsnemen. Uiteindelijk was er dertien man aanwezig en kon de voorzitter zichzelf verontschuldigen op een feest door zichzelf georganiseerd om toch zijn plek op het middenveld in te nemen. We zagen een evenwichtig begin van de partij waarbij God zich trachtte te roeren maar ietwat bleekjes voor de dag kwam. Motor kopte wel eens een hoekschop mooi naar de grond maar de bezoekende keeper redde met de voet. Ook de Segersen gingen hun kans maar zonder succes. Lubanski had een kansje op een corner. Aan de andere kant was er ook wel wat dreiging, Scheper moest een paar keer op het nippertje ontzetten, maar zonder dat hij daarbij de handen werkelijk uit de mouwen moest steken. Tot plots het spel op de wagen zat. Enkele bezoekers meenden de arbiter op de korrel te moeten nemen en Hakke klom met plezier op zijn paard. Gedurende tien minuten tot een kwartier werd er geredetwist,
geschreeuwd, gepalaverd en bekgevochten over wie er nu eigenlijk allemaal moest zwijgen op en naast het veld. Het orgelpunt kwam er nadat een bezoeker te dicht ging staan bij een vrijetrap, waarop den Hakke de beoogde negen meter ostentatief afstapte en vervolgens de vrije trap liet hernemen omdat die bezoeker te vroeg zou vertrokken zijn. Onze Collina liet zich (iets te veel) gelden. Het gerommel deinde gelukkig een beetje uit nadat Motor met een zondagsschot de 1-0 op het bord had gezet. Meteen ook de ruststand
Onder de pauze werd het een en ander uitgeklaard zodat met een propere lei aan deel twee kon begonnen worden. Al snel kwamen de Blauwvoeters op gelijke hoogte na een mooi uitgespeelde counter. Bos leek te twijfelen maar zette toch terug aan.
Lange Jan, die net voor de rust de licht aangeslagen God was komen vervangen, bleek in zijn sas in de spitspositie en kon vanuit een erg scherpe hoek de 2-1 binnensteken. Maar wederom duurde die voorsprong niet lang. Spalbeek kreeg een vrije trap, die werd keurig rond de muur gedraaid en rustig naar de verste paal begeleid door onze keeper. Die zag tot zijn grote verbazing de bal eindigen aan de binnenkant van het zijnet. 2-2 en alles te herdoen. Bos voetbalde opnieuw vooruit in deze goed op en neer gaande wedstrijd. Motor werd alleen voor de doelman gezet door Lange Jan maar hij toonde niet genoeg koelbloedigheid en prikte de bal naast de staander. Zonder excuses te zoeken en op een bovendien klassevolle en discrete wijze weet hij zijn misser aan de staat van het veld. Dat zijn zoon later afkwam met het verhaal dat hij drie nieuwe scheldwoorden had geleerd bij die actie was volledig uit de lucht gegrepen. Dat deden trouwens ook Maxim en Groeëte Segers met de bal. Ze ontfutselden met hun beiden het leder van een blauwvoet-verdediger. Groeëte Seger zocht de achterlijn op, draaide een achttienkaraatsvoorzet voor de goal waar Motor er maar zijn dikke kop tegen moest zetten. Mooi doelpunt, al zeggen we het zelf, en de ontlading was navenant. Bos geraakte de slotminuten zonder al te veel kleurscheuren door en
boekte op onverzettelijkheid, wilskracht en af en toe een mooie aanval een zwaar bevochten zege op een stevige doch sportieve tegenstander. Uitstekend voor de moral!
Derde helft: Bezoekende overmacht bij Germaine in eerste instantie maar Bos kreeg alras versterking van Hermaninho die er ene gaf voor zijn 38ste revalidatiemaand, of zijne verjaardag, we kunnen mis zijn. Groeëte Seger en Herve deden een fel
gesmaakte tombola. Van de voorzitter was er ondertussen geen spoor meer te bekennen. Beetje smalletjes van hem om zich zo te laten kennen. Ook den Bionische was er niet meer bij, maar die had dan ook na de wedstrijd reeds de handwas gedaan in de kleedkamer. Groeëte Seger dronk er een paar om in de sfeer te komen voor het feestje van de voorzitter. De afwezigheid
van Ridder Moraal - den Davvy- werd eveneens onder de loep genomen. Na een flink uur kon het overwinningslied uit de kast gehaald worden. Niet veel later moesten grote en klenne Motor romantisch gaan eten met de grootouders. Uitkijkend naar
volgende week, als we onze laatste thuiswedstrijd van de volgende vier maanden gaan spelen...Harrrreeeeee!
De Wrakken - FC Bos: 1-6
Opstelling: Scheper - Lubanski, Herve, Rutjes, Bionische - Lange Jan, Motor, Voorzitter, Maxim - Groeëte Seger, Piotr
Doelpunten: Groeëte Seger (2), Piotr (2), Lange Jan (2)
Toeschouwer: de gehamstringde Vince, klenne Bionische
Verslag: Primeur voor Bos, deze wedstrijd op het veld (akker? weiland? modderpoel?) van de Wrakken. De voorzitter zorgde voor welgeteld elf spelers en zelfs Vince, Maxim & Herve vonden bijna zorgenloos (ze stonden wel weer aan het veld van Ubbersel) de weg naar Blauw Wit Genenbos. Het was even aanpassen aan de pelouse. Niet alleen waren, dixit Herve,
afleveringen twee en drie van 'In Vlaamse Velden' en meer bepaald de slag bij Ieper, daar opgenomen maar het plein was dan ook weer eens lang en smal. Bos neep ze in het wedstrijdbegin dan ook een beetje toen de jonge Wrakken veel druk naar voren zette en Bos zich nog even moest vastbijten in de modder. Maar al vrij snel kwamen de gestroomlijnde acties op gang. Rutjes en Herve staken de lokale spitsen in de achterzak, Motor en Voorzitter kwam dankzij de afwezigheid van Davvy (er viel toevalligerwijs ook geen slecht woord over de datum van het mosselfeest!) tot vloeiende acties op de middenstrook terwijl Lange Jan - "Ik zen just een vod" - de vermoeidheid en de tegenstand van zich afschudde. Piotr begon ook stilaan op toerental te komen terwijl Groeëte Seger - met de handfrein op! - dolde met het verzet. Maar de grootste zekerheid bij Bos was toch wel de verschijning van Joeri 'Klemvast' Scheper in de goal. Na Fritz & Franky - de voorzitter had in de tweede helft een Aha-erlebnis toen hij eindelijk doorhand dat onze twee vaste keepers zo heetten - kwam nu dus fysiek nog imposantere Scheper op doel te staan. En het moet gezegd, hij deed dat met bravoure. Indrukwekkend lichaam mooi achter de bal, lekker meevoetballend, communicatief nog sterker dan Fritz! Enkel qua verantwoordelijkheidsgevoel kon Scheper wel een voorbeeld nemen aan de knapste jongeman van de familie Haerden. Toen Lange Jan van de sokken werd gelopen en de scheids de bal op de stip moest leggen, weigerde Scheper uit zijn kooi te komen. Piotr dreef dan maar zijn doelpuntentotaal nog wat op. En dat terwijl ook Groeëte Seger en Lange Jan enkele mooie acties in een 0-3 ruststand hadden omgezet.Zelfde spelbeeld in
de tweede helft. Bij een thuisaanvaller groeide de frustratie, daar hij belachelijk weinig beweegruimte had in de achterzak van Rutjes terwijl Bos mooie combinaties op de modderige mat bleef leggen. Piotr pikte nog een goaltje mee. Groeëte Seger, die onder de rust nog had gezegd dat hij de handfrein nog wat meer ging optrekken, begon met een acrobatische omhaal en eindigde met zijn tweede van de namiddag terwijl Lange Jan een beauty in de kram draaide. In de allerlaatste seconde van de allerlaatste minuut knikte een thuisspeler jammer genoeg toch nog een bal voorbij Scheper en de Bionische maar dat hadden de Wrakken wel verdiend vanwege hun sportieve houding. Desalniettemin een rechtzetting à la Anderlecht door de Bossers na het debacle van vorige week. Maak nu zelf uw zin met: door-lijn-die-trekken volgende week tegen Sparka Nijlen.
Derde helft: Vince zorgde voor een plateau vertier in de gezellige kabinnekes met uitstekende douches in Lummen. Lange Jan,
leraar Nederlands, had een oefening uit de klas meegebracht: "Wellie willen wel de Willy zijne willie zien" Goed gevonden! In tegenstelling tot de vestiaires was de sfeer in de gelagzaal van de Wrakken eerder bedrukt. Bos zat op 100 m van de
toog en de tegenstander, die zelf in verspreide slagorde (Flanders Fields!) had plaatsgenomen. Het duurde een half uur eer een bestelling tot bij ons kwam, wat Lange Jan tot de uitspraak noopte: "Da is hie just de Kruimel". Hanna van den
Bionische won nog wel 54 euro met het 21'en maar die lieten we aan ons voorbijgaan daar moeder Germaine riep. Daar aangekomen bleek Hermaninho ook aanwezig om samen met Herve, Scheper (nog iejene), de voorzitter, LJ, Rutjes, Motor, Maxim en Vince naar Kortrijk-Anderlecht te kijken. De sfeer was goed, al moest Lange Jan romantisch gaan eten bij zijn ouders, moest Scheper naar de kinderfuif en werd Motor door zijn vrouw weggekaapt om bij Vinnie Jones op bezoek te gaan. Een geslaagde namiddag zonder meer.
FC Bos - KWB Zonder Veld: 0-2
Opstelling: G - Bionische, Herve, Vince (Lubanski), Haerde - Maxim, Motor (Voorzitter), Lange Jan - Piotr, Groeëte Seger
Scheids: Schitterende Scheper
Toeschouwers: Hakke, Motor, Vince, Fritzel met zijn huisdier en heel de Bos-ploeg eigenlijk
Verslag: De voortekenen waren nochtans veelbelovend: een sappig terreintje, enkele sappige anekdotes van de dag ervoor en scheids Scheper in een sappig oranje jack. Door de vliegende aankomst van Porsche-rijder Davvy was Bos zelfs met dertien
elementen aanwezig maar dat zou uiteindelijk nog niet voldoende blijken. Motor zag de bui al hangen tijdens de opwarming en bleef welgeteld 30 seconden op het plein alvorens hij vanwege een latent liesletsel om een applausvervanging vroeg. De voorzitter voldeed aan beide behoeften. Twintig minuten later werd hij gevolgd door Vince, die zijn haperende hamstring uit de
strijd haalde en werd vervangen door Lubanski. Tien minuten in de tweede helft hield Piotr het dan voor bekeken na een wilde tackle van de potig voetballende tegenstander. Hij werd vervangen door..oeps, niemand. Bos dus met tien verder. Tot dan toe was er ook weinig tot niets gebeurd. De bleke rooshemden speelden tam en kregen amper een halve kans in elkaar geknutseld. De bezoekers deden het niet veel beter, al openden ze net voor de rust wel de score toen G nog wel een kopbal tegen de paal tikte maar kansloos was in de rebound. Onder de rust was er een primeur voor Bos: er werd (hevig) gediscussieerd over tactiek.(Nooit geweten dat we een tactiek hadden!) Herve en Haerde meenden dat de verdediging aan het
verzuipen was omdat het middenveld onaanspeelbaar was. Davvy meende dan weer dat het middenveld verzoop omdat de verdediging te laag bleef hangen. Vol ongeloof bekeken de aanvallers dit schouwspel omdat zij wel degelijk verzopen waren. Bon, het zorgde ervoor dat Bos wel met wat meer grinta op het plein kwam maar tot uitgespeelde kansen leidde dat niet. De voorzitter, Lange Jan en Groeëte Seger probeerden wel te prikken maar echt vloeiend was het allemaal niet. Toen dus ook nog eens Piotr naar de kant ging was het kalfje verdronken (mee verzopen met verdediging en middenveld?). G hield met enkele puike saves nog een tweede goal tegen maar had geen verhaal tegen een mooie uithaal van binnen de grote backlijn. 0-2 en een serieuze domper op de feestvreugde van dit jaar. Groeëte Seger liet na afloop in de kleedkamer zijn beschampte en beschimpte benen nog zien en maakte daarbij nogal wat misbaar: "Mag ik misschien nie slecht gezind zijn?", riep hij naar niemand in het bijzonder. Er werd naar Sigrid gebeld om te vragen hoe we dit moesten oplossen. Soit, dit was een non-match van de Bossers die we hopelijk kunnen klasseren onder het spreekwoordelijke 'accident de parcours'. Iedereen voor de spiegel deze week en er wordt een reactie verwacht tegen de Wrakken.
Derde helft: Die was wat ons betreft even groots als onze bijdrage op het veld: 0.
FIBL - FC Bos: 2-5
Opstelling: Fritz - PostChris, Rutjes, Lubanski, Haerde (Kenzo) - Lange Jan, Motor, Davvy, Voorzitter - Piotr, God (Groeëte
Seger)
Doelpunten: Fritz, God, Piotr, own, Davvy
Toeschouwers: Vince, Hermaninho
Verslag: Was ons dat even schrikken. De voorzitter, een toonbeeld van correctheid, punctualiteit, discipline en orde op
zaken had aan Motor beloofd hem te melden als er volk genoeg was maar wat bleek toen Motor in zeven haasten - nota bene zijn enige zoon in barbaarse omstandigheden achterlatend in de handen van wildvreemden! - aankwam in de kabinnekes van Toekomst Geneberg? Dat de voorzitter maar liefst dertien man - waaronder de herrezen Haerde en de verrezen Rutjes - had
opgetrommeld. Moteur schoot in een Franse kolère die de vestiaires van FIBL deden daveren. Bij Bos had iedereen begrip voor het onrecht Motor aangedaan en Haerde probeerde op zijn gekende, diplomatische wijze de angel uit de discussie
te halen. Er moet geen tekening bij dat Bos lichtjes gespannen en op het scherp van de snee deze moeilijke partij aanvatte. De voorzitter posteerde zich als zelf toegekende straf op linksmidden, Kenzo en Groeëte Seger starten op de bank. Met dien
verstande dat de teller van het aantal doelpunten op één goal van de jackpot stond en er dus toch voorzichtig met de doelpogingen zou moeten omgesprongen worden. Het lot, in de vorm van een terechte strafschopfout op Davvy, was ons
echter gunstig gezind. Eerst werd nog aan den Haerde gevraagd om de score te openen maar die ontliep zoals zo vaak zijn
verantwoordelijkheid. Alle ogen werden dan maar gericht op onze vaste penaltytrapper, den Fritz. Zo bleef het tenminste binnen de familie. Onze keeper kweet zich met verve van zijn taak en plantte de 100ste Bos-goal van het seizoen netjes tegen de netten. Een gulle traktatie was zijn deel. Daar kon hij heel hard mee lachen. Bos lachte er anders niet mee en ging op een verschroeiend tempo verder. De Fiblenaren wisten niet waar eerst de gaten te dichten maar kregen het niet belopen. Een snelle vrije trap van Motor kwam bij Lange Jan - wat een fantastisch automatisme is dat ondertussen geworden? - en via hem kwam de bal makkelijk bij God terecht die de 0-2 maakte. Nog was het niet gedaan want na vloeiend samenspel stond Jean op het punt de score op te drijven maar een lokale voet deed dat voor hem. De rooshemden wisten van geen ophouden want ook
Piotr werd nog vrijgespeeld en wist in twee keer zijn seizoenstotaal nog aan te dikken. Bos met 0-4 de rust in en dan was de thuisdoelman nog een van de betere geweest..In de tweede helft was de concentratie bij Bos vanzelfsprekend - en niet de eerste keer dit jaar - een beetje zoek. Groeëte Seger mikte nog wel op de paal maar FIBL zat ook beter in de wedstrijd. Al vroeg moest Fritz een Clijsteriaanse spagaat uit zijn flukse lenden persen om een thuisdoelpunt te voorkomen. Hola, Fritz en een flukse spagaat? Juist, onze keeper mocht eraf met een fikse verrekking en de voorzitter - het lot had zaterdag duidelijk de
kant van Motor gekozen - mocht in het doel plaats nemen. Fritz zorgde nog voor een prachtig beeld en enkele flauwvallende FIBL-vrouwen door zijn keepersbroek uit te doen op het veld en in zijn quasi blote kont rond te paraderen. Een beeld dat wij maar moeilijk van ons netvlies krijgen. Bon, Fibl maakte met een mooie kopbal de eerredder. Motor schilderde nog een hoekschop op het hoofd van Davvy die proper de marge opnieuw vergrootte. De thuisploeg bleef voetballen - ondanks
een beresterke Lubanski die op zijn eentje heel wat aanvallen afblokte. Volgens de voorzitter was hij de man van de match. Als we dat in het verslag schreven gaf Lubanski er ons volgende week ene, had hij beloofd. - en kreeg nog een tweede eerredder op het bord. Motor moest er nog af met een verrekking, de scheids verloor in de laatste tien minuten nog even de pedalen maar zonder al te grote averij. Wederom een knappe overwinning, en goede revanche voor de heenmatch, van de rooshemden die aan een onstuitbare reeks bezig zijn.
Derde helft: Die kondigde zich pittig aan met ook nog Thes-Beringen op het programma. De via de tombola gewonnen kiekenbatsen werden dan ook met grote goesting verorberd. Na enkele bieren genuttigd te hebben werd verkast naar Germaine, alwaar al enige sfeer werd gecreëerd. Fritz gaf er ene voor de 100ste goal van Bos dit seizoen en deed dat op water. Onze verrekte doelman was oorspronkelijk van plan om naar Antwerpen en Leuven te gaan om wat internetmeisjes te bekijken maar besloot dan toch maar om zich aan te sluiten bij de grote groep voetbalgangers. Daaronder ondertussen ook Gert die was komen binnenwaaien en mee naar Thes ging kijken. In het Looise stadion waaide het ook flink, in die mate dat een groot deel van de wedstrijd met Carlsberg in de hand van in de VIP-tribune werd gevolgd. Een groot deel van Bos vond dat wij de eerste ploeg van Thes makkelijk aankonnen. Daaraan was te zien dat de Carlsberg zijn werk deed. Heel wat Bossers kwamen oude bekenden tegen. Zeker in VIP-kelder alwaar we Davvy achterlieten. De rest van de bende trok terug naar Germaine waar een barse bende bejaarden - beat da bompaz! - onze vaste plekken had ingenomen. De sfeer was even grimmig maar na wat geduw en getrek werd beslist om de niet meer zo mobiele mensen toch te laten zitten. Heel veel weten we niet meer van dat laatste hoofdstuk, al menen we nog Hitchhike Heidi ontwaard te hebben ineens aan onze tafel en was de terugweg per fiets bar en bitterkoud. Gelukkig dat we het onderweg warm kregen als we terugdachten aan het zwakke selectiebeleid van de voorzitter... (We moesten van de voorzitter zeggen dat hij alles moet doen bij FC Bos. Wij zijn contractueel verplicht dit soort onzin te schrijven zonder dat we er daarom mee akkoord gaan...) Harrrrreeeeeee!
FC Bos - Gilde Geneiken: 3-1
Opstelling: Fritz - PostChris, Herve, Lubanski, Haerde (Vince) - Scheper (Groeëte Seger), Motor, Davvy, Lange jan - Piotr, Voorzitter
Doelpunten: Motor, Lange Jan, Lubanski
Toeschouwers: een bus bezoekers
Scheidsrechter: Meevoetballende scheids Groeëte Seger / Schoolmester Scheper
Verslag: Zoals zo vaak was iedereen van Bos uitermate klaar voor de match om 14h30 maar was de tegenstander in geen velden of wegen te bespeuren. Boekman had evenwel signaal gekregen dat de Gildenaren om 15h zouden opduiken en dus konden de gay boys uitgebreid opwarmen. Voorheen had Lange Jan aan elke binnensijpelde Bosser gevraagd of die zijn gel had meegebracht van op verplaatsing. Het was een volle tube en het zou dus wel jammer geweest zijn mocht hij die in de catacombe van FC De Klok achtergelaten hebben. Eén eerste man moest hem teleurstellen, een tweede, een derde...de vertwijfeling sloeg toe...een vierde, nummer vijf had ook niets en ga zo maar verder. Net toen Lange Jan zijn laatste moed verloren had kwam daar als een deus ex machina Fritzel tevoorschijn die met zijn klok van een stem discreet vroeg: "Heeft er iemand zijne gel vorige week vergeten?" Een ontroerend moment. Dat weerhield Bos er niet van om met het mes tussen de
tanden de match aan te vatten. Gilde Geneiken was met 22 spelers afgezakt naar de Pater Vanlandeghemarena en is een ploeg die het moet hebben van strijd, engagement, enthousiasme en vechtlust. Bos wist dus wat gedaan: mouwen opstropen
en tikataka-voetbal produceren. Het begin van de wedstrijd was gelijkopgaand maar geleidelijk aan begon de roze jongens terrein te winnen. Kansen konden niet uitblijven en Motor miste de grootste toen hij bij een slecht ontzetten van de
bezoekers twijfelde tussen een lob en een plaatsbal en daarom maar koos voor optie C: een geweldige miskleun. Davvy en Fritzel knutselden onder hun beide de beste kans voor de bezoekers ineen. Strakke terugspeelbal van onze filosoof en
onze wijsgeer in doel liet de bal laks onder de voetzool en net naast de paal buiten schieten. Knap nummertje! 0-0 aan de rust met een licht optisch overwicht voor de thuisploegOnder de rust stak Groeëte Seger zijn fluit in de mond van de Scheper en kon de strijd hervat worden. Gilde Geneiken kraakte een beetje in zijn voegen en speelde op de limiet (en net (niet) erover). Meester Scheper hield het evenwel kort. Na tien minuten en enkele lokale missers, bezoekende dreiging en mooie reddingen van de Gilde-doelman kwam Motor ineens in balbezit. Moeilijke doelpunten maakt hij altijd en dus streepte hij nota bene met zijn linker de 1-0 op het bord. Bos ging verder op het elan en de 2-0 van Lange Jan na mooie pas van Piotr was er eentje uit het boekje. Aan de overzijde trachtte Geneiken nog wel de bakens te verzetten maar dichter dan een knappe vrije trap,
afgeweken op de dikke kop van Motor en zo tegen de lat, kwamen ze niet. Bos versierde daarentegen nog enkele kansen waarbij de keeper een paar mooie saves in huis had, de paal in de weg stond en Bos zelf aan het verkwanselen ging.
Lange Jan kreeg het nog aan de stok met zijn felle rechtstreekse belager 'Klenne Joeng!' maar de 3-0 van Lubanski - een typische beelschone Lubanski-goal - deed de boeken dicht. Het doelpunt was de 99ste goal van FC Bos dit seizoen en dat we
dat aantal zo vroeg op het jaar al bereiken is een toonbeeld van onze bloedvorm. De voorzitter zorgde nog voor een doekje voor het bloeden voor de gasten door onoordeelkundig een bal weg te werken tegen een opzittende tegenstander en zo
voorbij een slapende Fritz. De fel bevochten overwinning was evenwel oververdiend en toont de scherpe vorm waarin de Bossers zitten. Op naar meer succes, volgende week bijvoorbeeld daar het dan wel eens heel plezant zou kunnen worden.
Derde helft: Gilde Geneiken was in overtal maar dat sloeg de Bossers niet uit hun lood. Er werd gretig meegezongen met de hit: 'Sjieke tiiteeaa' en Lange Jan en Scheper deden een hitsige tombola. Onder de douche had Vince, missing in action, al aan Davvy, evenzeer missing in action, gevraagd of hij niets aan de vele wissels waar Vince het slachtoffer van was kon doen.
"Omdat gij toch veel te zeggen hebt binnen Bos..." Davvy begon vanzelfsprekend niet over de datum van het Bos-etentje maar zei dat hij het zou aankaarten bij het Bos-bestuur. Herve moest in den Delhaize naar de rayon 'huwelijken' terwijl een groot deel Bossers romantisch ging eten. Toch werd er nog snel wat ingepilst zonder daarom het bacchanaal van volgende week uit het achterhoofd te halen. Haerden en Lubanski sloten de keet en deden dat op eervolle wijze. Volgende week zal het niet waar zijn! Harrrreeeee
FC De Klok - FC Bos: 0-5
Opstelling: Fritz - Post Chris, Herve, Scheper, Haerde - Lange Jan (Vince), Motor, Voorzitter, Davvy - Piotr, God
Doelpunten: Piotr (3), God, Davvy
Toeschouwer(s): Groeëte Seger
Verslag: Moeilijke verplaatsing voor Bos, deze wedstrijd in het oude stadion van Standaard Viversel, en dan hebben we het
vooral over het trajectaspect. De match zou aanvangen om 14h30 en om 14h23 zaten er welgeteld vier Bossers in de
kleedkamers. De voorzitter, geholpen door zijn sympathieke broer, kwam zelfs nog op zijn dooie gemak voor het grootste deel van de ploeg binnengewandeld. Herve en Vince - laat die alstublieft nooit meer samen de weg zoeken! - slaagden erin aan het terrein van Ubbersel te staan alvorens de gps aan te zetten en met het matchboxautootje van Vince na een kwartier spelen
ter plaatse binnen te rollen. Bos dus met tien aan de aftrap, al mochten de rooshemden wel de verrijzenis van porseleinen Scheper 'vieren'. Davvy was alweer slachtoffer van zijn polyvalentie - nadat hij ook al eens slachtoffer was van een verkeerde
datumzetting - en vatte deze keer met veel plezier post op de linksmidden. Zelfs met tien man begon Bos scherp aan de partij. De Klok werd goed vastgezet en kansen konden niet uitblijven. Nadat eerst nog wat mogelijkheden de nek werden omgewrongen kon de onvermijdelijke Piotr op aangeven van de even onvermijdelijke God de score openen. Even later gevolgd door een hakje van Piotr aan zichzelf en de 0-2 tot gevolg. Bij Bos vond men het ondertussen welletjes en werden de teugels gevierd. De Klokkers kwamen wat meer aan voetballen toe zonder echt kansen af te dwingen. Herve, die bewonderenswaardig de weg van de vestiaires naar het veld zonder gps had gevonden, was Scheper komen aflossen als libero en smoorde al het lokale gevaar in de kiem. 0-2 aan de koffie en trainer Groeëte Seger niet geheel ontevreden.
Na de pauze kwam Vince Lange Janvervangen en hij begon met een schitterende precisiepas in de voeten van een tegenstander. Het was tekenend voor de rest van zijn wedstrijd en de ingesteldheid van Bos. De gayboys waren te laks,
ongeconcentreerd en onnauwkeurig in de passing waardoor de Klok zelfs enkele kansjes versierde. Gelukkig kunnen we dan nog altijd reken op de brede bast en katachtige reflexen van Fritzel! Midden tweede helft geraakte Bos toch nog eens aan enkele aanvallen en meteen was het ook prijs. God en Piotr maakten de match dood terwijl Davvy een hoekschop van Motor letterlijk door de netten buffelde. Geen wereldpartij van de Bossers - dat zag ook een koukleumende Groeëte Seger en twee ijverge lijnrechters - maar nul doelpunten tegen en vijf voor zijn wel cijfers die tellen
Derde helft: De sfeer was gematigd positief na de wedstrijd en werd nog een beetje beter toen Groeëte Seger met een
plateau kwam binnenvallen. De voorzitter rook wel ineens een ruftige lucht en dacht meteen aan de beste spoorzoeker van Bos, jonge Vince. "Ik ben wel met de handdoek door mijn hol gegaan.", gaf deze schoorvoetend en beleefd toe, "Maar dieje kakwalm is niet van mij." Klasse! In de kantine werden we getrakteerd op een portie gemengd en nog een oneliner van de in een betere vorm dan op het veld verkerende Vincenzio. "Joeri, kunt ge de Kerstsfeer niet missen?", vroeg onze pottenbakker -of pakker aan de in een stemmige rode pull gekleed gaande Scheper. Aan Herve werd dan weer gevraagd of hij in de Delhaize de rayon 'om te knollen' al had gevonden. Er werd een laatste pint gedronken bij de Klok waarna het traject Heusden-Zolder/Looi - met een beetje geluk binnen de 2h30 als u Vince & Herve volgde - werd aangevat. In de Red Star bleek de sfeer
bijzonder goed. Zelfs den Haerden gaf er ene voor een paar gemiste verjaardagen, op de voet gevolgd door Joeri 'Ouwe knol' Scheper. Ook (volgens sommigen, Hitsige) Heidi kwam nog binnengestruind. Zij bleek niet op haar mondje gevallen, waarop zelfs Fritz met open mond vol tanden stond. Een goede tijd werd dus gehad door iedereen, met in het achterhoofd dat volgende week een thuismatch tegen een sterke tegenstander volgt en de week erop zowat iedereen een witte kaart zou moeten scoren. Harrrreeeee!
De Kruimel - FC Bos: 1-6
Opstelling: Fritz - Post Chris, Herve, Voorzitter, Kenzo - Lubanski, Motor (Bionische), Davvy, Lange Jan - God, Piotr
Doelpunten: God (4), Lange Jan (2)
Toeschouwers: Haerde, Groeëte Seger, Hermaninho, Jean, Klenne Bionische, Klenne Motor, Klenne Kenzo (x2)
Verslag: Als eerste wedstrijd van het nieuwe jaar had boekman een derby op het scherp van de snee ingepland met de Kruimel-boys, kwestie van de feesten uit de benen van de Bossers te krijgen. De voorzitter zorgde voor tien man en 'enkele gekwetste susses', dixit hemzelf. Eén van die susses was Motor die met een geweldig mooi ingepakte kuit (Kerstmis?) alsnog de modderpoel van Klein-Veust indook, net voor de neus van de te laat aanstormende Bionische. Bos speelt al sinds zijn
oprichting net na wereldoorlog I tegen de Kruimel. We weten dan ook dat het plein klein en vettig is en opportunistisch voetbal voorschrijft. Desalniettemin stond Bos toch al na vijf minuten op achterstand. De voorzitter die zichzelf vrij verrassend als voorstopper had opgesteld ging op avontuur, flirtte hier en daar met een goede actie maar was natuurlijk in geen velden of wegen te bespeuren toen de snelle tegenaanval werd opgezet. Doelman Fritz, die nog wat aan zijn handschoenen aan het frunniken was stond in niemandsland en werd proper gelobd. Bos meteen met de voetjes op en in de kleigrond. Fritz zou bij de
analyse van het doelpunt tijdens de rust trouwens op zijn gekende, discrete toon een schuldige aanwijzen voor deze eerste
tegentreffer van 2014. Hijzelf was het alleszins niet. Maar niet getreurd. Bos nam het heft en het spel meteen in handen. God toonde zich bijzonder gretig en was een ware gesel voor de Kruimel-verdediging. Na één van zijn acties ontving Lange Jan de bal in de grote backlijn en hing hij met een typerende punter de bordjes in evenwicht. Het ging ineens snel. Zeker voor de bezoekende keeper die twee keer God op zich zag afstormen en twee keer de bal uit de netten mocht vissen. Ook de 1-4 kwam van een Goddelijke voet, die had duidelijk iets recht te zetten na iets teveel quality time met zijn gezin vorige week. Aan de rust leek de wedstrijd al gespeeld en dus kwam het bestuur (Haerde, Hermaninho en Groeëte Seger)triomfantelijk de kleedkamers binnengewandeld om iedereen een Gelukkig Nieuwjaar te wensen.Den Bionische nam na de koffie de plaats in van Motor en begon prompt weer met schijnbewegingen uit te pakken waar de tegenstander, en een groot deel van Bos, mee op het verkeerde been werd gezet. Hij vlamde ook één keer buitenkantje rechts, noblesse oblige, naar de kram maar bij de Kruimel stond er nu wel een goede keeper in de tent en die pakte uit met een fameuze save. Dat deed hij ook op een kopbal van Davvy terwijl Piotr niet in zijn dagje was en zelfs op Vandeborriaanse wijze een hakje op een halve meter van de
lijn naast de verkeerde kant van de paal stuurde. Uiteindelijk waren het God en Lange Jan die het over(ge)wicht in cijfers uitdrukten. En Fritz in dit alles, zal u zeggen? Die kon zich nog één keer tonen toen Kenzo zo sympathiek was een Kruimelaar onderuit te halen in de zestienmeter met een strafschop tot gevolg. Fritz was evenwel bij de pinken en 'ranselde' de poging uit doel. Na een stevige eerste en een slordige tweede helft was de eindscore een juiste weergave van het roze machtsvertoon.
Derde helft: Zelden zo'n sfeervol etablissement gekend als de Kruimel in Klein-Vorst. Bos werd in de veranda gestouwd en wou daar zo snel mogelijk terug weg. Dat was evenwel buiten de waard gerekend die er ongeveer vier uur over deed om drie pizza's en twee consumpties te verwerken. Lange Jan haalde een klassieker uit de kast: "We moeten minder drinken bij de
tegenstander!" Dat wilden we wel maar nog zorgde dat niet voor een snellere aftocht! Quasi gans de ploeg verkastte naar Germaine die een schone Nieuwjaarsgeste had uitgedeeld en dan ook in de kussen mocht delen. Het nieuwe werk van Vince - iets met potten - werd kort besproken, Davvy foeterde zoals wekelijks over een slecht ingeboekte datum voor het mosselfeest, Lange Jan gaf er ene voor zijne 28ste verjaardag, de klein mannen wilden voetbal op tv. Uiteindelijk hield iedereen het braaf en bescheiden wetende dat er nog een lang seizoen vol met uitdagingen op ons wacht. Te beginnen met het wederoptreden van Scherpe Scheper volgende week. Ondanks een petitie, uitgeschreven door de linksmidden van Vrijheid Zolder en ondertekend door zowat al onze tegenstanders én bijna de gehele ploeg van FC Bos, wil hij het er toch nog eens op wagen.
Harrrrrreeeee!
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Davvy, Vince, Bionische - Lange Jan (Kenzo), Motor (Herve), Maxim, Ruben - Piotr, Voorzitter
Doelpunten: Ruben (2), Piotr (2), Voorzitter (2)
Toeschouwers: Klenne en oudere Bionische, Groeëte Seger
Scheids: Hardwerkende Haerde
Verslag: Het was zaterdag weer zalig wachten op de man met de outfits, in casu Davvy die op zijn gemakske vier minuten voor aanvang de vestiaires kwam binnengewandeld. De voorzitter was, in deze donkergrijze dagen voor Kerstmis, gul geweest en had maar liefst 13 man opgetrommeld voor het treffen met de Miezeriken. Iedereen was bovendien flink op zijn hoede omdat deze ploeg de laatste jaren flink vernieuwd en verjongd is. Om die snaken alvast op het verkeerde been te zetten kregen ze bij het verlaten van de kleedkamers een deel halfnaakte Bossers voorgeschoteld en alsof dat nog niet genoeg was verscheen daar ook nog aan den einder één van de betere arbiters uit het arbeidersmilieu: Haerde Patrick. In werkmansplunje floot die de partij exact acht minuten te laat op gang. Bos had er zin in en ontwikkelde van bij aanvang een IN-FER-NAAL tempo. Onder aanvoering van zijn aanvoerder, de voorzitter, werd over het ganse plein druk gezet in die mate dat de Miezeriken - zoals meestal geschrokken van de grootsheid van ons Camp Nou-veld - amper een bal gecontroleerd kregen. Kansen en doelpunten konden niet uitblijven en op één, twee, drie stond de 3-0 dan ook op het scorebord van de verder in een grijze soep badende Pater Vanlandeghemarena. De voorzitter, Piotr en Ruben deden hun duit in het zakje. Er werden nog enkele ballen van de lijn geveegd in het bezoekende kamp en Frits had even goed zijn sms-relatie met Suzy wat kunnen opwerken daar hij amper een bal te verwerken kreeg. Davvy, die ter vervanging van Herve met strakke hand én passes de laatste lijn regiseerde, had dat trouwens in de mot en gaf daarom enkele verraderlijke terugspeelballen om Fritsel bij de les te houden. Ondanks dat hoge tempo bleef scheids Haerde bij de les: op een bepaald moment vloog hij zelfs Motor voorbij in een spurtduel op het middenveld. Op zijn werkmansschoenen, hè! Enige dissonante noot in dit Bos-recital was Lange Jan die verrassend bleek voor de dag kwam. Een bekend euvel lag echter aan de basis van zijn schimmig spel: iets teveel gegeven de dag ervoor. Lange Jan was wel zo eerlijk dit te erkennen en het zette hem zelfs aan tot een bevlogen levensbeschouwing: "Het is eigenlijk heel erg dat ik nu in de fleur van mijn leven zit en toch elke zaterdag weer volledig naar de haaien op het veld sta." Voor zoveel zelfkennis doen wij ons petje af en zetten we ons tegelijkertijd in de tweede helft naast Lange Jan en Groeëte Seger op de (straf)bank. Dat hadden we beter niet gedaan want Lange Jan begon daar over zijn diepmenselijke en in menig milieu in Looi al ter sprake gekomen zieleroerselen die erop neerkomen dat hij dacht dat hij misschien wel homo was. Nu zijn we helemaal voor openheid, tolerantie en vrij invulling van ieders sexualiteit maar homofilie kunnen we binnen Bos niet tolereren. Dat is in de statuten opgenomen en nog eens door de raad van bestuur tijdens de laatste vergadering bekrachtigd. Ondanks onze outfit, onze bijnaam van 'gayboys' en onze voor sommigen toch (Lubanski?) erg vrouwelijke manier van voetballen zal er in de kleedkamers van FC Bos geen herenliefde geaccepteerd worden. Wie durft dan nog zijn shampoo in de douches op de grond te zetten? Wij hadden tijdens de tweede helft trouwens voldoende tijd om over deze zaken na te denken omdat er op het veld ondertussen niet veel meer gebeurde. De doelpuntenmakers van de eerste helft deden er allemaal nog eentje bij, de Miezeriken kwamen nog amper over de middellijn - in zoverre dat Frits en Herve nog even aan een partijtje crossdressing begonnen die sommigen wel lekker vonden - en voor de rest was er niet zo heel veel spektakel te bewonderen. Zes doelpunten en drie punten in het bakkie konden wel volstaan.
Derde helft: Aangename sfeer bij Germaine, al was die in het begin nog wel wat bedrukt nadat er berichten doorsijpelden dat Scheper niet ter plekke zou geraken. Onmiddellijk werd een reddingsplan in elkaar gedokterd en werd den Haerde met ne bloemeké bloemen en zijn natuurlijke charme op pad gestuurd. Vanzelfsprekend met succes want alras stond Scheper te glunderen in de Red Star. Vooreerst moest er wel nog iets van zijn hart: hij dacht eraan homo te worden! Hoe is het mogelijk?! Twee op een dag! Waar zijn we mee bezig? Maar goed, dat mocht de goede luim niet ondermijnen. Groeëte Seger en Motor deden een tombola, den Bionische en zijn vader ledigden een ton zware bieren terwijl er amper naar het voetbal op tv werd gekeken. Alsof er nog niet genoeg softe emoties werden genoteerd begon Lange Jan ook nog over de avond ervoor en hoe hij daar, samen met nog enkele mannen van middelbare leeftijd, een potje gejankt had omwille van het afscheid van een collega. Nu zijn wel wat felle gevoelens gewoon bij Bos maar dit loopt toch de spuigaten uit! Goed dat Anderlecht-Beveren zo slecht was dat daar wat op konden foeteren. En dat terwijl we enkele smakelijke snacks tot ons namen van bij den Dennis (Gene sex gehad ma wel Paaseieren geschilderd!). Een deel Bossers moest tegen achten nog de verplaatsing maken naar een quiz in Veerle-Laakdal maar daar was de prestaties even dunnetjes als op het veld. De avond werd afgesloten in de Fillee waar nog zeer interessante dingen verteld werden en flink wat geweend werd onder vrienden. Lekkerrrrrrrrr!
FC Bos - Modern: 4-2
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Scheper, Lubanski, Bionische (Vince) - Maxim, Davvy, Voorzitter, Ruben - Piotr, God
Doelpunten: Davvy (2), Ruben, God
Toeschouwers: Motor, Klenne Motor, Klenne Bionische, Hermaninho
Scheids: bezoekend
Verslag: De derbykoorts steeg naar ongeziene hoogte deze zaterdag in een aardig volgelopen Pater Vanlandeghemarena. FC Modern is een lastige tegenstander, al kan Bos in eigen huis normaliter wel gebruikmaken van het grote veld. God kwam voor aanvang als laatste de kabinnekes binnengewaaid met welgeteld één zak van Decathlon onder de arm. Die winkel doet trouwens zijn naam alle eer aan want om de nieuwe uitrusting in handen te krijgen moeten de klanten blijkbaar eerst een flinke tienkamp afwerken. God had dus alleen nog maar de sokken kunnen scoren in Olen maar daar waren enkele Bossers al uiterst content mee. Eén reserve nam plaats op de bank naast Motor die vond dat Bos zijn rug opkon. De bezoekende scheids - vriendelijk dat hij de honneurs wou waarnemen! - floot klokslag 14h37 de wedstrijd op gang. Twee minuten later floot hij al meteen God terug omwille van buitenspel terwijl die van achter twee Modern-verdedigers vertrok richting bezoekend doel. Met enige scepsis werd deze actie gemonsterd op de bank maar voor de rest van de partij trok de arbiter neutraal en goed (aan) zijn streng. Bos had overwicht tegen de maar matig geïnspireerde bezoekers maar de Modern-keeper stond pal en het vizier van onze voorhoede slecht afgesteld. In de 28ste minuut werd God evenwel in het hoekje gestuurd, met een panne-hakje stuurde hij zijn rechtstreekse bewaker - een houthakker! - het bos in en zijn lage voorzet werd netjes door Davvy het doel ingegleden. Het hek was nu van de dam en een zestal minuten later hinderden Davvy en Piotr elkaar om ni het geharrewar de bal binnen te duwen, gelukkig was daar Ruben nog die de vrijkomende bal tegen de touwen vlamde. Bos met een niet eens overdreven 2-0 voorsprong de rust in.
In de tweede helft trachtte Modern een beetje de bakens te verzetten. Bos voetbalde dan weer een beetje met de handrem op, mikkend op een rake counter. Zo werd God na tien minuten alleen voor de keeper gezet na een proper opwippertje van de voorzitter en was de 3-0 een koud kunstje. Op nummer vier was het even wachten maar toen een verre vrije trap van Ruben doorschoot was Davvy er als de kippen bij om zijn tweede van de namiddag tegen de netten te prikken. Modern had ondertussen ook al wel enkele halve en hele kansen gehad ondanks het feit dat Scheper met harde hand en schorre stem zijn achterhoede in het gareel liet lopen en Kopstoot Chris een zeer sterke partij speelde. Frits, gezegend met een enorme kuif die hem geregeld uit evenwicht hielp, wilde echter van geen wijken weten en was vastbesloten zijn netten proper te houden. Op twee minuten na was hem dat ook bijna gelukt. Een Moderne aanvaller poeierde evenwel via zijn handen de eerredder op het scorebord. Fritz, ontmoedigd door deze tegentreffer, stond een minuut later zijn kuif nog in de plooi te leggen toen hij een ver afstandschot tot zijn verbazing richting doel zag komen. Hij repte zich richting paal waar hij net op tijd aankwam om te zien dat de bal tegen de binnenkant botste en zo tegen de netten. Knullig, noemen ze zoiets in het vakjargon. De wedstrijd die in het laatste kwartier toch weer het nodige gezaag en gezeur teweegbracht kende nog een passend slot toen een Moderne verdediger na de zoveelste aanslag op God van het veld werd gestuurd. Passend na een grijze namiddag en een weinig opwindende pot voetbal.
Derde helft: Modern was sterk vertegenwoordigd bij Germaine terwijl Bos niet kon rekenen op de hulp van Frits die had afgesproken een wafel te gaan eten van Suzy. De Bionische probeerde mits het ledigen van een Dief en nog wat sterk materiaal de sfeer er in te krijgen. Lubanski kwam terug van een kale reis en uitte zijn frustraties. Er werd bijna niet over het akkefietje van Davvy en de arm der wet gesproken. Oudere Seger en schoonbroer Seger kwamen nog de voorzitter halen maar voor de rest is, net als de wedstrijd, heel die derde helft één grijze waas. Scheper en Klenne en Grote Motor zorgden wel nog voor winst in die derde helft mits enige volharding. Dat alleen al verdient een welgemeende Harrrreeeeee!
Gère Bij - FC Bos: 2-2
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Herve, Lubanski, Scheper - Lange Jan, Motor, Davvy, Bionische - Piotr, Voorzitter
Doelpunten: Voorzitter (2)
Toeschouwer(s): Groeëte Seger
Verslag: Na overleg met Gère Bij is de gastbijdrage van verslagschrijver Gert V. van de website gehaald. Na grondig nazicht bleken alleen de woorden Bos, gelijkspel en mits enige goede wil 'rotte tanden' geschikt voor publicatie. Onze excuses hiervoor.
Verslag (2): De voorzitter had welgeteld elf helden bereid gevonden Sinterklaas te laten voor wat hij is en naar het verre Gère Bij te reizen om het sterke thuisteam in de ogen te zien. De namiddag was zacht, het terrein vrij goed en Bos slaagde er zelfs in een opstelling klaar te hebben voor het eerste fluitsignaal van de arbiter. So far so good. De rooshemden - nog steeds in blijde verwachting van nog lelijkere truitjes, iets waarvoor God speciaal zelf naar Frankrijk is gereisd om de zweepslagen aan de naaiende kinderarbeidertjes op te drijven! - wisten dat ze gefocust moesten zijn tegen deze goede voetballers en ze starten dan ook vrij behoorlijk. Onder impuls van een hard werkende voorzitter - nooit gedacht dat we dit nog gingen schrijven - vielen er zelfs wat kansen en heel wat dreiging uit de lucht. GB voetbalde beter dan Bos maar ons direct, verticaal voetbal met veel engagement leverde minsten evenveel kansen op. Na een mooi uitgesponnen aanval langs Davvy en Piotr werd de voorzitter op pad gestuurd en hij krulde de bal lekker in de benedenhoek. Bos op rozen (haha). GB verhoogde de druk op de kooi van Frits maar die moest geen wereldwonderen verrichten. De verdediging van Bos speelde een puike partij. Eén keer werd ze voor de rust nog in de luren gelegd maar dat was gewoon een goed uitgespeelde aanval van de thuisploeg. Met een billijke ruststand werd er, euh, gerust.
Onder de pauze wou Lange Jan de tactische bespreking in de kleedkamer even onderbreken voor iets veel belangrijkers. Hij bleek een losse boxershort aan te hebben waardoor zijne schwanz vaak tijdens het lopen bloot kwam te liggen. Lange Jan zijnde moest hij dit vanzelfsprekend illustreren met het uitvoerig tonen van zijn genitaliën. Zonder daarbij te merken dat op amper één meter Hanne, kleine Bionische, naar dit afzichtelijk schouwspel aan het kijken was. De vestiaire vulde zich met hilariteit, een klein beetje schaamrood en een nauwelijks merkbaar trauma aan Hanne's kant. Maar goed, Bos gezwind uit de kleedkamers en het eerste kwartier van de tweede helft hadden we zelfs het betere van het spel. Dat resulteerde in een nieuwe voorsprong nadat een corner eerst door Davvy bijna binnengeharkt werd, dan door Lubanski van op een halve meter van de doellijn tegen de lat werd gemikt en dan voor de voeten van een niet twijfelende voorzitter viel. Moment voor GB om wederom de druk te verhogen en het bij Bos bij momenten pompen of verzuipen werd. De verdediging stond pal maar liet zich toch één keer in de luren leggen jammer genoeg. 2-2 en alles te herdoen. De thuisploeg ging op zoek naar de overwinning maar ook Bos kreeg kansjes langs de aalvlugge Piotr en de over een andere aal beschikkende voorzitter. Scheper en Motor slaagden er in tegen elkaar te roepen als kiekens zonder kop terwijl ze allebei eigenlijk niet meer konden praten omdat ze zo buiten adem waren. De Bossers waren blij toen er afgefloten werd ondanks dat er op het eind ook nog enkele kansjes waren voor onze spitsen. Al bij al een billijke uitslag na een zeer sportieve partij, goed geleid door de scheids. Graag elke week zo'n tegenstander en wedstrijd!
Derde helft: Den Bionische weerde na de match vanzelfsprekend zijn kind uit de kleedkamers. Frits vertelde over zijn fratsen met Suzy (Wafels) waarmee hij de laatste week geen lichamelijk contact had gehad. Ze was wel mogen komen afwassen. Davvy legde voor de 90ste keer uit, ditmaal aan Groeëte Seger, waarom hij niet in fout was maar waarschijnlijk wel een half jaar in den bak gaat vliegen. In de Kring in Heusden wilde Davvy trouwens mosselen bestellen maar was het vooral den Bionische die de kaart met sterke bieren uitteste. Waarschijnlijk om het trauma van zijn dochter te verwerken. Er werd gepraat over het weer, over Nieuwjaar (waar niet over gepraat mocht worden, zo bleek achteraf) en over de nieuwe App die zelfs Herve op zijn 3410 kan downloaden. Na een (glazen) boterham of drie werden schuppen afgekuist en naar Germaine verkast. Daar aangekomen bleek er nog een kwartet veulens overgebleven met Scheper, Herve, Davvy en Motor. Die keken vol bewondering naar Moeskroen - Anderlecht en praten daarbij bijna niet over Nieuwjaar. Het was een fijne avond die besloten werd op de Eersels met nog enkele koele Duvels en een bevroren spaghetti. Maar één vraag bleef er uiteindelijk wel over: wie gaat waar Nieuwjaar vieren? Harrreeee!
Vet. Linkhout - FC Bos: 2-5
Opstelling: Frits - Kenzo, Herve, Vince, Voorzitter - Lange Jan, Motor, Davvy, Maxim (Bionische) - God, Piotr
Doelpunten: PIotr (3), God, Davvy
Toeschouwers: Hermaninho, Hezleman
Verslag: Kalenderman had op slinkse wijze een vrijdagavondwedstrijd ingelast en dat zorgde voor de nodige verwarring in de Bos-rangen. Zo stond het trio Kenzo-Davvy-Motor pinten te pakken in de nieuwe kantine van Linkhout omdat ze moesten wachten op de rest van de Bossers. Bleek dat die al een kwartier in de kabinnekes op hun zaten te wachten. Deze chaotische organisatie zou enkel maar een voorbode zijn van wat komen ging. Bos kwam het kleverige B-veld op, startte een soort van opwarming toen daar ineens een fluitsignaal weerklonk. Even dacht men nog aan een verloren gelopen conducteur van de naburige spoorbaan, maar neen, de wedstrijd was op gang gefloten! Niet alleen wist ongeveer de gehele achterhoede niet waar ze moest staan - de voorzitter speelde links -en rechtsachter tegelijk! - maar blijkbaar stond Bos ook nog eens met tien man op het plein. Iets dat pas na vijf minuten(!) opgemerkt werd door enkele spelers en Hezleman langs de kant. Kenzo het veld in, wat voor nog meer chaos zorgde. Bos stond naar goede gewoonte toen trouwens al op achterstand. Een te korte inspeelpas van Herve in de eigen zestien en de lokale spits die de 1-0 op het bord zette. Maxim moest niet veel later vervangen worden met scheenbeenproblemen waardoor den Bionische - nochtans licht grieperig maar wel gesteund door heel zijn familie - al meteen de wei in mocht. Bos probeerde ondertussen de bakens te verzetten maar heel veel voeten kreeg het niet aan de kleverige grond. Linkhout beschikte over een sterk middenveldduo - waar Motor en Davvy een hele wedstrijd geen vat op zouden krijgen - terwijl de flanken flink op en neer gingen. Bovendien werd er van voren nogal stevig gemorst met de kansen waardoor het een moeilijke, vreemde partij werd. Daarbij bleef de organisatie een hekel punt: na 20 minuten schreeuwde Motor naar iedereen die het horen wilde: 'wie staat er eigenlijk linksmidden?' Dat bleek den Bionische te zijn die echter werd meegezogen door de door elkaar dartelende thuisaanvallers. God kon gelukkig wel eens een bal afpakken in de zestien en Piotr bedienen die de gelijkmaker tegen de netten vlamde. Onze hazewind van voor speelde met een geperforeerde long, een gespleten gehemelte en een gebarsten staartbeen van de aanslag van vorige week maar had daar niet zo heel veel last van. Hij prikte alleszins een bal mooi over de verdediging, Motor legde de bal oordeelkundig terug en God moest maar binnentikken. Eindelijk eens een voldragen aanval nadat nogal wat pogingen in de laatste regionen misliepen, al moet er wel bijgezegd worden dat de lokale keeper ook geregeld sterk ingreep. Frits moest dat een paar keer ook doen maar kon Bos van verdere averij behoeden.
Tijdens de rust werd de organisatie verder op punt gezet maar veel zoden bracht dat niet aan de dijk. Bos bleef rommelig acteren, al lukte Piotr wel al snel de 1-3 na mistasten in de lokale verdediging. De rooshemden konden nu naar hartelust counteren zonder veel van de bal te zien. Motor slaagde er in de paal en de lat te viseren terwijl nog een aantal potentieel gevaarlijke situaties de nek werden omgewrongen. Uiteindelijk kon Piotr zijn derde van de avond nog binnenprikken en duwde ook Davvy nog een hoekschop over de lijn. In de slotfase mocht Linkhout met een botsend schot de pil wat verzachten. Geen schone overwinning - om het met de woorden van Davvy te zeggen: "Ik ben vandaag qua voetbal niet bevredigd. Op sexueel gebied al maanden niet." Na afloop kwam Lange Jan met een existentiële vraag de kleedkamers binnen: "Kunt ge moe zijn en niet zweten?" Reden voor de sterkhouders van de ploeg om zijn inzet in vraag te stellen. Lj reageerde (net zoals op het plein) kwiek en alert: "Gellie weet niet hoeveel draafwerk ik verricht op een match!" Hij wilde dat onderstrepen door te wijzen op de krampen die hij voelde opkomen net voor het slotsignaal. Anderzijds moest hij tijdens de rust wel toegeven dat twee borden spaghetti voor de wedstrijd getuigden van gulzigheid en nefast waren voor zijn wendbaarheid. Bovendien was zijn opmerking - "Ik vond Maxim (vervangen na tien minuten!!) vrij onzichtbaar vandaag." - niet erg gunstig voor zijn kredibiliteit. Desalniettemin, tweede overwinnning op rij en dat geeft vertrouwen voor de topper tegen Gère Bij.
Derde helft: Vrijdagavond en dan is Bos altijd ijzersterk als het op derde helften aankomt. Frits verbaasde al meteen door de groep te melden dat hij een relatie had met een 35-jarige maagd, Suzy (Wafels) genaamd. "Ze paste goed.", was zijn ietwat cryptische maar tegelijkertijd ook zeer plastische omschrijving van hun eerste lichamelijke kennismaking. Vanzelfsprekend had Frits haar opgeschaard in de Millenium. Wij wensen hierbij het koppel (maar vooral toch de goed passende Suzy) veel succes! In Linkhout kwam een nieuw euvel van de Bossers naar boven: wij winnen niks meer met de tombola! Vorige week geen platte prijs in eigen huis en deze keer een pak Niknak'jes en een pak schuursponzen. Daarmee dropen we al snel af richting Germaine. Daar aangekomen kreeg het quasi volledige team - enkel God maakte een beginnersfout door thuis te gaan checken of Nathalie al sliep - al snel 'versterking' van Scheper die zijn collega-Bosser 'Stijve Geukens' had achtergelaten in Mol. 'Groene Vingers' Vince deed een openbaring door te stellen dat hij aasde op een ontslag. Waarna het gesprek vlot overging op het snoeien van 'buskus'. Eerlijkheidshalve moeten we toegeven dat we de rest van de avond niet meer volledig voor de geest kunnen halen maar dat die hoogstwaarschijnlijk zinvol, origineel en inspirerend moet geweest zijn. Harrreeee!
FC Bos - Onder den Toren: 5-0
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Herve, Vince, Scheper (Lubanski) - Ruben, Motor, Davvy, Maxim (Lange Jan) - Voorzitter (God), Piotr
Doelpunten: Voorzitter, Maxim, Motor, God, Piotr
Toeschouwers: Hermaninho, Vrouwen en kinderen van Scheper
Scheids: Pannenkoekenbakker Hakke
Verslag: Was het deze stralende novemberdag? Was het het vooruitzicht op de mogelijke aanwezigheid van de nieuwe truitjes? Was de afwezigheid van Hermaninho? Of kwam het simpelweg door het wegvallen van de wedstrijd tegen de Ware Vrienden vorige week? Alleszins, de gretigheid spatte van de Bos-rangen af, dat het niet schoon was om te zien. Veertien (14) veldbestormers en een scheids waren paraat om op een perfect getrimde en besproeide grasmat het sterke Onder den toren partij te geven. Lang geleden dat de voorzitter nog eens zonder zorgen naar een zaterdag had kunnen toeleven. Zelfs de truitjes waren op tijd in de kleedkamers en de Bos-mannen stonden quasi als eerste op het veld. Alras werd er afgetrapt onder perfecte omstandigheden en met Bos in gekende slagorde - enkel Scheper wilde om zijn polyvalentie te onderstrepen absoluut op linksachter gaan staan - waarbij mocht aangestipt worden dat we nog een ijzersterke bank achterwege hielden. Onder den Toren kwam jong, fris en fel geruggesteund voor de dag. Bos nam meteen het heft in handen en knutselde al meteen enkele fijne aanvallen in elkaar. Op één daarvan greep Hakke in en floot Piotr randje buitenspel in kansrijke positie af. Hij werd prompt door de bezoekers met lauwerkransen overladen: "Beste scheids ooit!", "Toparbiter", "Belachelijk neutraal!". Eén minuut later liet Hakke evenwel in een soortgelijke situatie wel doorspelen en maakte de voorzitter er 1-0 van. "Onnoezel menneke!", "Gaat pannenkoeken bakken!", "Gaat viskes bakken!" was nu zijn deel. Het ene verwijt na het andere en de bezoekers die rood aanliepen. Hakke gaf daarbij een uitgebreid exposé dat hij in het dagelijkse leven inderdaad verkoper is van gebakken lucht maar dit buitenspelgeval simpelweg niet gezien had en dus daarom had laten doorspelen. Na nog wat gehakketak en een wedstrijd die na vijf minuten al op de rand van de afgelasting balanceerde besloot iedereen dan toch maar verder te gaan met waarvoor we allemaal gekomen waren: een fijn wedstrijdje voetbal. Nog een detail om aan te stippen: buiten de voorzitter zelf had, door de heisa op en naast het veld, eigenlijk niemand oog gehad voor de wereldgoal van eerstgenoemde. Soit, Bos liet het niet aan zijn hart komen en putte vertrouwen uit het feit dat ze voor het eerst in vier weken na 20 minuten niet tegen een 0-4 achterstand aankeken. Meer zelfs: de verdediging (heel de ploeg dus) stond als een huis en de beloning daarvoor kon niet uitblijven. Maxim deed een Mitrovic'ke: in de kleine baklijn slinks wegdraaien van de bezoekende verdediger en met links in de hoek krullen, opnieuw een fraaie goal. En het was nog niet gedaan: Piotr diep gestuurd, veel volk mee naar voren, voorzet op een presenteerblaadje en Motor die er met zijn dikke kop maar moest tegenlopen. Dat dit veel simpeler leek dan het was bewees Davvy enkele minuten later. Identieke fase waarbij Piotr alweer een voorzet richting penaltypunt schilderde maar Davvy de wenkende kans op de benen van de sterke bezoekende goalie knikte. Daarover hadden Motor en Davvy trouwens meteen na de rust een meningsverschil. "Gij insinueert dingen die ik niet beweerd heb.", uitte de filosofische Porsche-rijder zijn ongenoegen, "Gij zijt just gelek die van os." Daarom dat Motor en Davvy waarschijnlijk zo'n harmonieus koppel vormen op het middenveld. Trouwens, om alle misverstanden uit de weg te ruimen: Motor ging bij een uitworp van de voorzitter nog eens onderuit zonder bal maar weet dat, terecht, aan een kortsluiting tussen hoofd en lichaam en de gladde ondergrond en dit in tegenstelling tot vorige week toen hij het ronduit kwam door een slechte pas van de voorzitter...Pluim dus voor heel Bos in een eerste helft waarin Frits amper in actie moest komen en heel Bos eindelijk nog eens een hoog niveau haalde. Enige dissonante toon kwam uit de hamstring van de Scheper, die zich na 20 minuten moest laten vervangen nadat hij er in geslaagd was de enige spier in zijn been te verrekken.
Aan de rust was de sfeer opperbest, al toonde Lange Jan zich voor zijn doen eerder timide. Hij wist niet of hij paraat was om dit niveau aan te houden. De tweede helft - met ook nog God op de plaats van de voorzitter - zou uitsluitsel brengen. Met die twee wilde honden van voor viel Bos uiteen in twee kampen: de supersnelle bolides van voor, de verdedigers die de steriele druk van Onder den Toren ondergingen en Davvy en Motor die daar tussen zwommen. Niet dat de Bos-mensen veel kansen moesten toestaan, Frits moest maar één keer echt ingrijpen, maar het goede voetbal van de eerste helft was wel een beetje weg. Naar het einde toe werden de uitbraken eindelijk terug een beetje gestroomlijnd en na enkele keren net niet werd God nu wel fatsoenlijk in het straatje gestuurd om de 4-0 op het bord te zetten. Dat kon zijn spitsbroeder Piotr - zaterdag eerder assistenkoning! - natuurlijk niet over zijn kant laten gaan en de forfaitscore flikkerde mooi op het scorebord. Het slot van deze al bij al sportieve partij werd nog ontsierd door twee voorvallen. Eerst zette een bezoekend heethoofd zijn knie in de rug van Piotr. Lange Jan, bekend bemiddelaar in dat soort zaken, ging even verhaal halen en stootte op een "Bende Mongols!" Hij probeerde als leraar Nederlands nog aan te geven dat het eigenlijk 'Mongolen' moest zijn maar dat hielp niet om de gemoederen te bedaren. De gayboys zijn al veel genoemd in hun roze periode maar 'Mongols' was toch nieuw en lichtjes onthutsend. Helemaal in het slot werd Ruben nog van de sokken gelopen maar zag Frits - wat is er van zijn doeltreffendheid op én naast het veld nog over eigenlijk? - zijn penaltyflits gestopt door de bezoekende keeper. 5-0 bleef de eindstand na eindelijk nog eens een goede partij voetbal en geen tegentreffer in de eerste tien minuten. Hoezee!
Derde helft: Qua excuses en uitvluchten - Mosselen plukken, viskes gaan bakken, pannenkoeken gaan eten, vier jaar samen met lief en ga zomaar verder - kon het tellen na afloop om gene meer te moeten gaan drinken. Frits kreeg voor zijn vertrek uit de vestiaires nog wel telefoon van Tatiana, zijn Macedonische internetaanbidster die vroeg of hij later op de avond wel zou kunnen scoren van op korte afstand. Uiteindelijk wist toch nog een man of acht Germaine te bereiken, gesterkt (en versterkt door den Haerde en Hermaninho) door het vooruitzicht dat een langharige, Porsche-rijdende, in Ham wonende en twee kinderen hebbende doch liever anoniem blijvende Bosser het verhaal van zijn aanvaring met de arm der wet uit de doeken ging doen. Het kwam er op neer dat deze enke ribbelpinten drinkende, af en toe tennissende ex-handballer met een glaasje te veel op achter een borduur in een doodlopende straat voor het huis van een flik was komen vast te zitten. Nadat hij net en netjes een uitbarsting van volkswoede had kunnen in de kiem smoren zag hij in de verte de politie aan komen rijden. Hij wandelde hen tegemoet, gaf toe dat zijn wagen jammer genoeg fout geparkeerd stond in de hof van een collega van hen maar gaf niet toe dat hij de bestuurder was van dat voertuig. Daarop ontstond er een discussie tussen mijnheer de agent en onze op het middenveld spelende, in jeansfrakskes gehuld gaande, roltabak bezigende en op weekend steevast de weg kwijt zijnde 'vriend' die ging over de relativiteit van tijd, de aanwezigheid van andere dimensies in dit universum en de ware betekenis van het woord schuldbekentenis. Dat onze nog steeds anoniem zijnde, momenteel Godsdienst in Hasselt gevende en gedeeld tweede staande in de topschutterslijst van Bos, 'kameraad' nu voor de politierechter moet verschijnen en daarbij gesteund door meester God door zal gaan tot in Straatsburg en het hof voor de Rechten van de Mens om zijn gelijk te bewijzen hoeft natuurlijk geen betoog. Maar goed, dat zijn zorgen voor later. Eerst onze eerstvolgende opdracht in Linkhout tot een goed einde brengen om de wederopstanding te bestendigen. Davvy rijdt niet met de auto...
Vet. Herk - FC Bos: 6-5
Opstelling: Frits - Kopstoot Chris, Hermaninho, Tim, Kenzo - Yves, Motor, Pipo, Kevin - Davvy, Voorzitter
Toeschouwers: Klenne Pipo's, Klenne Kenzo's en Klenne Motor
Doelpunten: Motor (2), Voorzitter, Tim, Davvy
Verslag: Zes Bossers van het Ancien Regime waren maar bereid om de strijd aan te gaan met de Veteranen van Herk. Dat wil zeggen dat de voorzitter niet minder dan vijf huurlingen op de feuille moest noteren en dat beloofde niet heel veel goeds voor deze moeilijke verplaatsing. Op papier geen slechte voetballers, integendeel, maar qua organisatie en automatismes zou het toch geen sinecure blijken. Motor bleek dan weer voor aanvang maar drie pinten op te hebben en dat was een heuse verbetering t.o.v. vorige week. De opstelling was Bossiaans: Hermaninho ging met veel ijver aan de slag als ausputzer terwijl Pipo ergens tussen middenveld en spitsen in ging zwerven. De rest harkte daar rond. We waren 45 seconden aan het voetballen of de lokale, sterke spits stond al moederziel alleen voor den Frits. Toen al hadden we moeten begrijpen dat we een probleem hadden maar we staken het nog op de kleigrond, het gebrek aan automatismen en een té doorgedreven opwarming. Gelukkig dat Frits een nieuwe coupe op zijne kop had waardoor de thuisaanvaller zo van de wijs werd gebracht door die wuivende bos haar dat hij naast besloot. Uitstel maar geen afstel. Bos had zijn verdediging alweer Luzoniaans geschikt en keer op keer kwam een thuisspeler - in hun aanval liep veel kwaliteit - alleen voor de keeper. Frits zat ondertussen met de handen in het haar waardoor ook dat afschrikkingsmiddel weg was en de teller begon te lopen. 2-0 voor Herk na tien minuten voetballen. Bos probeerde wel de bakens te verzetten maar buiten wat steriele dreiging kwam er niet veel uit voort. Tot Davvy een slechte terugspeelbal wist te onderscheppen, mooi de keeper rondde en de aansluitingstreffer lukte. Wie dacht dat Bos vertrokken was kwam evenwel bedrogen uit. Herk dropte nog een bal of zeven over de hoofden van de roze verdedigers en telkens werd de bal simpel in doel gelopen. 5-1! Een blammage die moeilijk te slikken was.
Bij de rust werd de ploeg omgegooid. Hermaninho - van nature en talent een spits - ging voorin postvatten en Pipo werd laatste man. Vreemd genoeg kreeg Bos daardoor nu wel vat op de wedstrijd. Motor kon al snel op aangeven van Davvy milderen. Tim maakte halfweg de helft de 5-3 waardoor er in de lokale rangen het eerste gemor weerklonk. Herk kwam er nog amper uit en Bos drukte de tegenstander helemaal weg. Tim bleef jagen, de voorzitter ging in duel, Davvy voelde zich in zijn sas op de middenstrook en Kenzo dweilde onvermoeibaar zijn flank af. Ondanks dat de lokale keeper met enkele reddingen de 5-4 voorkwam verslikte hij zich toch in het uitvoetballen. Motor was er als de kippen bij om de remonte nu wel heel spannend te maken. Jammer genoeg voor Bos konden de Herkenaren er nog één keer gevat uitkomen en tikten ze, tot grote opluchting van de thuisaanhang, de rooshemden uit verband en de 6-4 op het scorebord. Hermaninho, lichtjes efficiënter van voor dan van achteren, zette nog eens subtiel voor en de bal werd volgens de voorzitter door één zijner vele teenharen geraakt om zo in de verste hoek binnen te rollen. 6-5 dus een stunt zat er nog steeds in. Dat was buiten de scheids gerekend die enkele minuten voor affluiten affloot, ook al omdat de lokale gemoederen flink waren verhit geraakt door de sterke tweede Bos-helft en de daarbij horende viriele aanpak. Desalniettemin een les voor volgende week: spelen als in de tweede helft en de organisatie meteen op punt zetten. Verdedigen is de beste aanval, wordt vanaf nu onze leuze!
Derde helft: wij blonken alweer uit in afwezigheid waardoor in de gezellige kantine maar een Bosser of zes zou plaatsnemen. Tien zweepslagen en een gouden bruiloft waren ons verdiend loon!
FC Bos - Vet. Hulst: 7-5
Opstelling: Frits - Scheper, Herve, Vince, Hermaninho - Lange Jan, Motor, Voorzitter, Ruben - Piotr, God
Doelpunten: Voorzitter (2), God (2), Motor, Lange Jan, Hermaninho
Toeschouwers: Klenne Motor
Scheids: bezoekend en zeer adequaat
Verslag: Waar moeten we beginnen? Met de cijfers, daar dit de rode draad gaat worden in ons verslag. De voorzitter weerlegde al meteen met statistieken dat zijn verschijningsratio op het veld maar op 17 procent zou liggen. Volgens hemzelf - allesbehalve wiskundig aangelegd! - moest dat 33 procent zijn. De toon was gezet.
Elf krijgers, zoveel manschappen had de voorzitter wel bijeengekregen voor deze veldslag met de buren uit Hulst. Wel een kleine wereldploeg die zo sterk gestoffeerd was dat Hermaninho zich (alweer geheel vrijwillig, het kan niet genoeg aangehaald worden!) opofferde om linksen back te spelen. Dat wil zeggen dat de achterhoede stonk van ervaring en dat het risico op het uitdelen van kopstoten tot een minimumen beperkt werd. Desalniettemin heeft onze kopstootman toch voor een bepaalde reputatie gezorgd daar een bezoeker met een benepen hartje voor de wedstrijd kwam vragen of de kopper erbij was. Maar goed, verder met de opstelling en het middenveld was een machine aan sturend vermogen met een resoluut fris zittende Lange Jan, de gedegen maar weinig discrete Ruben en de dankzij het dankbare afhaken van Davvy - hij moest verpleegsters over de ware God gaan inlichten of zoiets - robuuste tandem gevormd door Motor en de voorzitter in de middencirkel. Die twee raspaardjes van voor, daar willen we het nog niet eens over hebben. De sfeer zat (voor één keer) goed voor aanvang met een soepel weertje, een vrij lekkere grasmat en en zeer degelijke opkomst van twee toeschouwers.
Elf pinten, zoveel had Motor er in zijn kabas zitten toen hij de Pater Van Landegehemarena kwam binnengewandeld. Een stuk in zijn kloten met andere woorden en een stuk in zijn voeten wat zorgde voor stukken in zijn hoofd waardoor zijn benen niet direct volgden. Als u nog kan volgen begrijpt u ook beter waarom Motor de eerste vijf minuten een bal of vijf rustig langs zich zag passeren en bij die ene versnelling - zo hij dacht - door zijn eigen nieuwe voetbalschoenen getackeld werd en dus tegen de grasmat ging, zonder directe tegenstander noch bal in de buurt. Gelukkig dat zijn zoon zich kon optrekken aan het goede spel van de ploegmaten van de papa. Of niet?
Elfenendertig kansen had Bos in die eerste helft en daaruit scoorde het welgeteld nul (0) doelpunten. Hulst daarentegen voelde dat de rooshemden in de hoek zaten waar de klappen vallen en dat zowat elke bal in de lokale rechthoek zowaar resulteerde in een doelpunt. Scheper hielp een handje door met zijn elleboog tegen een bal aan te lopen en een strafschop of twee te veroorzaken. Maar hij was voor één keer niet de enige schuldige. Bos draaide niet al te vlot, verdedigde op Luzoniaanse wijze en liet Hulst naar 0-3 uitlopen. De trainer/voorzitter voelde het nat worden onder zijn voeten maar dat kan ook het bierzweet van de naast hem lopende/kruipende Motor geweest zijn. De gayboys hadden het echt moeilijk om zich door te zetten, hadden wel elfhonderd procent balbezit, knutselden ook wat kansen bij elkaar maar de bezoekende keeper stond pal, een bal ging op de lat en voor de rest werd het doel amper gevonden. Bos stond bij de pauze met drie goals in het krijt...dat was niet het verhaal en de namiddag die wij in gedachten hadden.
"GIJ BERUST PRECIES IN DE CIJFERS, JOENG!!" Met deze oerschreeuw richting een duidelijke berustende en immer rustige voorzitter zette Lange Jan de tent in brand tijdens de rust. Bos kwam met mes en vork tussen de tanden het veld op voor de tweede helft en zette een druk die best vergelijkbaar is met de uitstraling van mevrouw Scheper als manlief ruim na middernacht thuiskomt van een namiddagje voetballen. De kansen waren nu niet bij te houden en de Bossenaars overrompelden de bezoekers waarbij de keeper nog enkele mirakels verrichtte ook. De voorzitter, God en Motor - min of meer boven (zijn thee)water nu - zorgden op de korste keren voor een comeback die mocht gezien worden. Topscoorder Piotr werd van de weersomstuit assistenkoning door ballen af te leggen op een presenteerblaadje. Hulst kwam er nog maar sporadisch uit maar op één van die fases kreeg het van Scheper wel een penalty. Frits die van de hele match meer ballen uit zijn kooi moest vissen dan dat hij ballen moest tegenhouden had geen verhaal. Bos weer op achterstand. De rooshemden knokten zich evenwel snel terug met opnieuw een doelpunt van de voorzitter. Maar nog was het niet gedaan. Een Hulstenaar met een mooie maar op het eerst zicht houdbare volley zag - samen met de verstijfde Frits - zijn poging tegen de netten gaan. God en Klein Pierke ontbonden nog maar eens hun duivels en de 5-5 was een feit. Wat een wedstrijd voor de neutrale toeschouwer (die jammer genoeg de weg naar de PV-arena niet gevonden had!). Bos vond het nu welletjes en dwong het geluk af. Een schot van God werd door de uitstekende doelman tegen de lat geduwd maar Lange Jan was sterk gevolgd om zijn eerste roos van het seizoen met zijn borsthaar over de lijn te duwen. Het orgelpunt werd gezet door onze tijdelijke linksachter. Van op een meter of 30 - 35 zal hij zeker zelf beweren - zag Hermaninho de doelman een centimeter of twaalf voor zijn lijn staan en met een technisch perfect en met flair uitgevoerd lobschot verschalkte hij de goede portier. "Hij schiet ook eens op goal zunne.", was Hermaninho's terechte commentaar over zijn eigen doelpunt. Bos verdiende de zege maar het kostte wel bloed, zweet en van bier doordrenkte tranen. Fijne match ook met dank aan de sportieve bezoekers en hun scheids!
Derde helft: Waren we niet bij maar we hoorden dat het behoorlijk behoorlijk was. Bossers waren in ondertal maar zetten toch een mooie tegenaanval in. Tussen het pinten pakken door werden er zelfs knopen doorgehakt en datums vastgelegd. Fille God zei zonder verpinken dat "Nathalie veel deel met haar kot". Meer had Lange Jan niet nodig. Er werden feesten georganiseerd en vergaderingen gepland. De samenkomst was bijna zo vruchtbaar als Lubanski's lenden. Maar dat is vanzelfsprekend een ander verhaal. 00:11, dat was het tijdstip dat we een laatste sms kregen van een Bosser die bij Germaine zat na te kaarten. Cijfers zeiden deze zaterdag meer dan woorden. Harrrreeeeeeee!
Gilde Geneiken - FC Bos: 6-5
Opstelling: Fritz - Kopstoot Chris, Hervé, Scheper, Bionische - Davvy, Maxime, Lange Jan, Enzio - Piotr, Fille God
Doelpunten: Scheper, Davvy(2), Fille God, Piotr (van één goal ben ik zeker)
Toeschouwers: Alte Bionische, dochter Bionische, dozijn onverlaten uit Lummen
Verslag: Ondanks de vrijheid van meningsuiting, was de sfeer zeer gespannen. Davvy had de hele week de mailbox van meerdere Bossers bestookt met haatmails. Hij zou naar eigen zeggen gescoord hebben vorige week. Bij deze willen we dus even rechtzetten dat Davvy vorige week gescoord had ipv Piotr. Nog straffer in dit verhaal is echter dat Davvy wel in alle talen heeft gezwegen over de niet vermelde gemiste strafschop van hem!! In plaats van Fritz de bal in de kram te laten vlammen, moest hij vol pretentie de 9-meter, nadien 11-meter, willen nemen, waarbij wij de gevolgen, onze gevoelige lezers kennende, beter niet beschrijven..
Over naar de orde van de zaterdag. Ondanks voorzitters die een aanwezigheid van 17% kunnen voorleggen dit seizoen en elk weekend huwelijksaanzoeken willen doen, en Motors die familie en zon belangrijker vinden dan de ploeg, kon Bos toch 11 helden vinden om de strijd aan te gaan op de talud van Gilde Geneiken. De sfeer voor de match was zoals meestal Bossiaans gezellig waarbij zeker niet met mekaar werd gelachen. En al zeker niet met Kopstoot Chris.
Dit lachen verging snel toen de match bezig was. Bos, duidelijk zoekende centraal op het middenveld, zag alle Lummense kleuren van de regenboog. De tegenstander, fysiek en mentaal sterk en bijna alle duels winnend, kwam langs alle kanten het doel belegeren. Bos wist niet waar eerst pompen en verzoop al snel op de Lummense akker. Na 20 min stond het 4-0 en een complete afstraffing leek in de maak. De laatste minuten van de eerste helft probeerde Bos de rug wat te rechten maar het fluitsignaal was vooral een korte verlossing uit het lijden.
Tijdens de rust werden allerhande tactische ingrepen besproken om de schade te beperken en met iets meer moed startte Bos de tweede helft. Bos won eindelijk meer duels, kon vooraan meer het balletje bijhouden en kon enkele keren flink dreigen. Na een hoekschop kon Scheper, geleden van 1981, al vallend en strompelend de bal in doel schuiven. De moed kwam beetje bij beetje piepen en Davvy, zegt hij maar ik geloof er niks van, kon na een mooie aanval milderen tot 4-2. De thuisploeg begon hierdoor plots wat te twijfelen en Bos rook de kans om door te duwen. Net op dat moment gaat Hervé Haerdiaans onder de bal door - deze keer een pijnlijk slippertje, Hervé - en nog geen 5 min later maakt de spits van Gilde Geneiken een wereldgoal die hij nooit meer zal evenaren. Plots toch 6-2 en duidelijk opluchting bij de thuisploeg. Zeer moedig en sterk van Bos om toch te blijven vechten voor elke morzel grond en de Lummense keeper hield meerdere Bosdoelpunten uit zijn kooi. Davvy en Fille God scoorden nog tot een aanvaardbare setstand, 6-4, en helemaal op het einde scoorde Piotr, na een mooie aanval, nog de 6-5 met het hoofd! Dat is even zeldzaam als Scheper met zijn voet. Bij het laatste fluitsignaal was de thuisploeg blij dat het voorbij was en Bos kon met opgeheven hoofd het veld verlaten omdat het nooit de moed had opgegeven en een enorme vechtlust toonde. De match was trouwens sportief intens waarbij de scheids deze keer geen thuisfluiter was.
Derde helft: Na de match werd een plateauke tulpkes gehaald om deze wedstrijd te vieren alsof de wereldbeker gewonnen was. In de plaatselijke kantine werd het boeket tulpen nog wat aangedikt. Vader en zoon Bionische, Halloween indachtig, vlogen flink in de Duvel. De tombola was een enorm succes waarbij Bos 15 euri rijker werd. Davvy wist plots te melden dat hij vanaf volgende week les mag geven aan de Hasseltse verpleegsterschool. Wij hadden wel de indruk dat hij eerder de verpleegsters iets wilt inbrengen dan bijbrengen, maar omdat hij voor dit nieuws een Duvel bij Germaine ging trakteren, zullen we hier niet verder op ingaan. Bij Germaine werd met volle teugen genoten van deze Duvel, terwijl Kopstoot Chris daar plots arriveerde met vrouw en ander koppel, allen tot in de puntjes afgeborsteld. Een avondje buitenwipper veronderstellen we dan...Ondergetekende had in Ham nog Ierse katten te geselen en sloeg wederom met een fijne glimlach Germaines deur achter zich dicht.
FC Bos – SG Laren: 3-2
Afzondering: Zoals elke topclub ging Bos daags voor deze match op afzondering, weliswaar met vrouwen, in China (Wok) en café Filet, aan het volk te oordelen dat daar meestal zit, toch ook het einde van de wereld. Om de schok naar het onbekende toch draaglijk te maken, werd er eerst een kleine rendez-vous georganiseerd bij ons aller Germaine. Den Hasseltse Bionische begon met een ijzersterke logica. De vroeger aangeboden slaapplaats werd genegeerd door toch later,bij afscheid, een tocht met de auto huiswaarts te ondernemen. En jawel dat was de reden om binnen de 10 min te starten met 2 St.-Bernardi, weliswaar van slechts 12° . Na wat hectoliters wijn en bier dronk hij op het einde toch 2 koffies! Over verantwoordelijkheid gesproken! In China waren wij trouwens getuige van een tot in de puntjes verzorgde bruiloft. De man achter de wok was even enthousiast als Hermaninho zijn laatste Boswedstrijd. Lange Jan bleef iedereen overtuigen om naar de Eroticabeurs te gaan, terwijl het eten en drank onder het mom van all-in door iedereen gevreten werd. Na de traditionele sake met vies wat haar in, werden we zeker niet buiten gekeken. Hoewel de ‘Daaaagg!!’ nog altijd in oren, dezes schrijven, blijft nazinderen. In café Filet werden op muziek van voor WOII nog eens wat tegels uit de vloer gedanst, en ook de rotorbladen van good old ‘Goodnight Saigon’ deed meerdere stembanden breken. Naar den schijnt vonden de vrouwen het ook een fijne avond.
Opstelling: Fritz- Hervé, Vince, Scheper, Ruben - Maxime, Davvy, Voorzitter, Lange Jan - Piotr, Lubanski
Doelpunten: Piotr, Davvy, Lubanski
Scheids: Groewete Seger, evenveel goesting als de wokman van daags ervoor.
Toeschouwers: Nul, maar ook geen rellen aan de dug-out.
Verslag: Bij de meeste Bossers had de afzondering weinig helend effect. Er waren eerder enkel wat gieren te spotten op het dak van de sporthal. Lubanski was een jaartje ouder geworden en beloofde na enige aandringen om na de match met Duvel te trakteren. Bij de benjamins van Bos werd nog eens gepolst naar hun peil van seksuele activiteit, waarbij Fritz luidkeels kon melden ‘Ik poep’. Op de vraag met wie (of wat) was geen zinnig antwoord te bespeuren.
De match begon voor Bos behoorlijk vlot, en na enkele minuten bleek de tegenstand van perfect niveau te zijn na de toch wel behoorlijke zware afzondering. Bos scoorde na een mooie teruglegger van Lubanski en had duidelijk het overwicht. Voorlopig één minpuntje, Fritz liet door een flater de tegenstand tegenprikken. Raar om een flaterende keeper zonder spleetogen te aanschouwen, meer dit wederom geheel ter zijde. Dit was het signaal om met de kansen te morsen en (te)veel buitenspel te staan bij pogingen tot aanval. Een kopstoot hadden we deze keer trouwens nog niet mogen ervaren, hoewel het opvliegend karakter van onze verse rechtsback het beste liet verhopen. Bos ging teleurstellend rusten met een 1-1 op het scorebord. Het zweet bestond tijdens de rust nog steeds meer uit alcohol dan zout en water.
Na pogingen tot oppeppen begon Bos tijdens de tweede helft bijzonder slecht. De tegenstander kon hierdoor vertrouwen tanken, met als gevolg dat de verdediging hoe langer hoe meer panikeerde en pogingen tot een fatsoenlijke aanval steeds verkeerd afliepen. Uiteindelijk verloste Piotr en Lubanski Bos uit zijn lijden. Er was nog even paniek na een tegengoal van de tegenstander, maar Voorzitter kon via een treiteractie alleen de eeuwig zeurende tegenstander op het middenveld nog volledig de kast opjagen. Harken met een grote H. Om snel te vergeten deze match, met een weliswaar zeer sportieve tegenstander en prima leidende/lijdende groewete Seger.
Derde helft: Een octet van zweet-Bossers betrad het vertrouwde nest Germaine. Lubanski startte onmiddellijk met Duvel en de sfeer zat er vlug in. Van Maxime kwamen we te weten dat het al meer dan een half jaar gedaan is met zijn lief. Gelukkig kon hij al die tijd steunen op de medemaats van FC Bos, die weliswaar compleet uit de lucht kwamen vallen. Wat zo’n afzondering al niet doet met de teamspirit! Lange Jan kon nog steeds niet zwijgen over de Eroticabeurs zodat Lubanski onmiddellijk de link kon leggen met de verhaaltjes van zijn vroegere vrouwen en zijn vrouw die tot heden met hem de bedspon deelt. Hij verklaarde een zeer ingewikkelde theorie van drie zaken, en het al dan niet vervuld zijn ervan. Even logisch als den Bionische daags ervoor. Maar soit (Moge hij rusten in vrede..). Als tussendoortje werden wat Facebookprofielen bekeken, niemand werd er ook maar enigszins wild van. Hoe meer de tijd en drank verstreek, des te meer billenkletsers er ontstonden. Ondergetekende had nog een mooie avond voor de boeg door een vat te mogen bezoeken en vertrok om nog wat reserves te hebben. Dit was echter zonder Davvy gerekend die mij mijn vergeten zonnebril, waarschijnlijk zelf verstopt, persoonlijk aan huis kwam brengen. Dit werd natuurlijk gevierd met nog wat Duvels en levenswijsheden. Toen moest de avond nog beginnen…..(Opgetekend door de niet eens een kopstoot gekregen hebbende Scheper)
FC Bos - Kruimel: 3-4
Opstelling: Frits - Mike Tyson, Herve, Bionische, Grijze Scheper - Lubanski (Maxim), Motor, Davvy, Lange Jan - God, Voorzitter
Doelpunten: God, Davvy, Motor
Scheidsrechter: de gretig rood uitdelende Groeëte Seger
Toeschouwers: Klenne Motor, Klenne Bionische
Verslag: Aardige opkomst voor deze derby waarbij de voorzitter rekende op de ervaring van hemzelf, de heroptredende Herve en uit de kast gehaalde Grijze Scheper. Kruimel had een flinke kwaliteitsinjectie ondergaan en bleek geen hapklare brok. Integendeel, Bos liep vrij snel achter de feiten en de bal aan. 0-2 na enkele proper uitgespeelde acties van de bezoekers. God rommelde in de aanval wel samen met de voorzitter maar achteraan en op het middenveld was het alle hens aan denk, temeer daar onze rots in de branding, Lubanski, al snel met een verrekking naar de kant moest. Bos dwong wel enkele kansjes af maar de bal viel net niet goed en de bezoekende keeper speelde een sterke partij. Net voor het fluitsignaal van een sterk leidende en lijdende Groeëte Seger kopte Davvy met zijn schouder toch een hoekschop tegen de touwen. Alles was dus nog mogelijk in helft twee.
Bos kwam sterk uit de kleedkamers en al snel maakte God na een persoonlijke inspanning de gelijkmaker. Het momentum leek van kant gewisseld, zeker toen Motor een doorschietende bal in de kram ramde. De rooshemden wilden nu doordrukken maar een mooie vrije trap van Motor (al zeggen we het zelf) werd uit de hoek geranseld door de doelwachter. De wedstrijd zou evenwel opnieuw van richting veranderen: twee lichtjes gedevieerde schoten verdwenen evenveel keer erg ongelukkig in de hoeken bij Frits en Kruimel kroop weer op voorsprong. Bos had het moeilijk maar kende ook wat pech. Zo werd een sublieme voorzet van de voorzitter aan de tweede paal centimeters naast gegleden door Davvy. Met nog tien minuten op de klok was alles nog mogelijk. Dat werd evenwel een klein beetje tenietgedaan door onze rechtsachter die met een (k)opstootje de wedstrijd besliste. PostChris ging jammer genoeg in op een verbale provocatie en - zo vertelde ons een danig onder de indruk zijnde tienjarige getuige - maakte eerst een schoudercharge alvorens een stevige 'kopper' uit te delen. Het brandje werd gelukkig snel geblust door onze commandant van dienst, Groeëte Seger, maar die kon niet anders dan onze Mike Tyson van het veld te sturen. De laatste minuten was de pijp leeg en de moed daardoor een beetje uit de lokale gelederen weggeëbd en zo moest Bos de bittere bierbeker tot de bodem ledigen.
Derde helft: PostChris zat een beetje aangedaan in de kleedkamers waar iedereen met een wijde boog - je weet nooit dat er nog wat agressie in hem zat! - om hem heen liep. Hij werd wel zo goed mogelijk gesteund door de opbeurende woorden van de voorzitter: "Nu hebt ge al iemand op zijn gezicht geslagen, nu moet ge dat niet meer bij Christa doen!" Lang geleden dat Bos nog eens een rode kaart mocht ontvangen - in het verleden gingen belhamels als Scheper spontaan zelf van het veld! - maar we zullen de sancties aanvaarden. Een schorsing behoort tot de mogelijkheden, alsmede een cursus anger management en een rondje Duvels betalen aan de geschrokken ploegmakkers. Wij gingen alvast niet naar Germaine omdat we de traumatische ervaring van een tienjarige moesten trachten te plaatsen en antwoorden op moeilijke vragen als: "Waarom deed hij dat?" Dit voorval was natuurlijk wel een goede voorbereiding voor Lange Jan die naar eigen zeggen zijn leven ging riskeren tussen rivaliserende motorbendes op de Zelemse Rocknacht. Bos heeft alleszins vijf dagen om te bekomen van deze shock en de (mogelijk lichtjes gehavende) neuzen terug in dezelfde richting te krijgen. Uiteindelijk: 'We ARE FC BO(K)S!' Harrreeeeee!
FC Bos - Looi Sport B: 5-3
Opstelling: Frits - PostChris, Scheper (Hermaninho), Vince, Bionische - Lange Jan, Motor, Davvy, Ruben - Piotr, Lubanski
Toeschouwers: Klenne Motor, Klenne Bionische, Hermaninho (ook toen hij op het veld stond) en Groëete Seger, mevrouw Davvy en twee belhamels
Scheids: de autoritair blaffende Hakke
Doelpunten: Piotr, Owngoal, Lubanski, Motor, Davvy
Verslag: Niemand keek er nog vreemd van op maar de voorzitter was weer in geen velden of wegen te bekennen. Hij had wel voor elf man gezorgd, met dank aan Piotr die Ruben had meegebracht. Een man die ondere andere omwille van zijn gulheid in het geven van goede passes de Scheper aan Sinterklaas deed denken. Lange Jan stond scherp, net als de avond voordien toen zijn vader hem had gevonden in de hoek van zijn eigen kamer waar hij op zoek was naar een toilet en/of bed. Hakke floot, iets later dan het vreemde doch voorziene aanvangsuur, de wedstrijd op gang. Die leek al snel te ontaarden. Motor zette Piotr alleen voor doel en de 1-0 was quasi onmiddellijk een feit. Het doelpunt had een buitenspelgeur die den Hakke van op de middenlijn niet kon ruiken en dus stond Bos op voorsprong en de tegenstander in lichterlaaie. Even later zat het er weer bovenarms op en legde Hakke de wedstrijd even stil om een bezoekende speler op zijn plaats te zetten. Sowieso hadden de Looi Sporters het daar moeilijk mee daar Bos vrij goed de bal liet rondgaan. De 2-0 was een eigendoelpunt dat er anders ook van was gekomen en bij de 3-0 maakt Lubanski een Lubanskiaanse goal - met een niet ander omschreven lichaamsdeel - nadat de knal van Piotr op de onderkant van de lat ging. Stevige eerste helft van de Bossers waarbij Scheper en den Bionische even de violen moesten gelijkstemmen over wie nu allemaal wel of niet mee over de middellijn mocht. Tijdens de rust werd er om uitleg gevraagd bij PostChris over de kleur van zijn schoenen. Die bleken afgestemd te zijn op de kleur van de nieuwe truitjes. Dat belooft!
Na de pauze kwam de weinig behaarde Hermaninho in de plaats van onze fel bebaarde libero. Zijn grinta - enkel geëvenaard door Sergio Conceicao - en zijn goesting spatten er van af. "Ge vraagt ook niet aan Ballotelli om letste man te staan, hè!", was de (terechte) uitleg van onze superspits. Bos klaarde eerst nog wel de klus met een intikker van Davvy en een kopbal van Motor - na een aanval uit het boekje - maar liet zich dan gewillig, en in een aangenaam najaarszonnetje, in slaap wiegen. Looi Sport mocht één keer tegenscoren, een tweede bal in het netje leggen en zelfs een derde keer Frits fussileren. De bezoekende spits bleek dan nog een persoonlijke vriend te zijn van onze doelman tegen wie hij gezworen had de netten schoon te houden. Tevergeefs. De laatste 20 minuten van Bos waren ondermaats maar de punten waren wel weer binnen met dank aan een goede 55 minuten.
Derde helft: Groeëte Seger die tijdens de wedstrijd al een bak bier had geoffreerd voor zijn 34ste revalidatiemaand trakteerde op een rondje Duvels. Dit deed hij quasi achteloos in café Quasi, daar Germaine dicht was en tegelijkertijd open en bloot in Tunesië lag te zonnen. De Bionische lachte, eveneens quasi achteloos, samen met zijn tienjarige dochter over zijn eigen sexleven. Zover is Lubanski zelfs nog nooit gegaan! Verder kregen wij geen verdere uitleg en zullen we ons dan maar focussen op de match tegen de Kruimel en het betere giswerk over waar de voorzitter volgende week op weekend gaat. Harrreeee!
FC BOS - FIBL: 2-4
Opstelling: Frits - Bionische, Hermaninho, Vince, Kenzo - Maxim, Motor, Davvy, Lange Jan, Piotr, Voorzitter
Doelpunten: Piotr (2)
Toeschouwers: Klenne Motor
Scheids: tegenpartij
Verslag: Dat Bos in een moeilijke periode zit kon al uitgemaakt worden uit de beperkte opkomst vorige week. Amper drie wedstrijden ver in het nieuwe seizoen en de voetjes staan al flink op de grond - "De mijn zitten al een tijdje onder de grond", aldus Lange Jan - na een eerste nederlaag. Weinig op af te dingen trouwens op dat verlies. FIBL voetbalde beter, was scherper voor doel en een pak jonger. Bos zocht naar enige houvast en knokte voor wat het waard was maar voetballend kwam het allemaal te weinig uit de verf. Tijd om voor de spiegel te gaan staan en gelukkig hebben we daar allemaal de tijd voor daar er volgende week waarschijnlijk geen wedstrijd is.
Nu, voor aanvang van de match tegen FIBL leek alles nog min of meer goed te komen: Piotr meldde dat er terug warm water zou zijn in de douches, Herve had het kalkmachine opnieuw aan de praat gekregen, Lange Jan had gedronken de avond ervoor en zelfs de voorzitter was van de partij. Hij zette zich onmiddellijk in de spits om zijn wedstrijdritme te verdoezelen. Het was evenwel FIBL dat het best uit de warme startblokken schoot: enkele leuke en snelle voetballers en die zorgden voor de nodige schade in de Bos-rangen. Hermaninho ondervond dat met scha en schande toen hij een foute pas inleverde bij de bezoekers en die in sneltreinvaart richting Frits trokken. Onze doelwachter, mogelijk misleid door het verkeerd gekalkte halve maantje aan de grote baklijn, stond quasi naast zijn goal waardoor de 0-1 makkelijk binnenging. Niet veel later trouwens gevolgd door de 0-2 toen hun sterke spits de bal mooi meegraaide en in twee tijden afwerkte. En Bos zal u zeggen? Veel goede wil, dat wel, maar weinig uitgespeelde mogelijkheden. Al dacht de voorzitter een penalty te verdienen toen hij met bal en al onderuit gemaaid werd in het straffschopgebied. Moeilijk te zien echter en de degelijk leidende, bezoekende arbiter ging er niet op in. Lange Jan, zelf niet tevreden over zijn prestatie in de eerste helft, dook nog eens moederziel alleen op voor de FIBL-doelman maar werkte af als zijn moeder en zonder ziel. Eind van de eerste helft kon Bos uiteindelijk wel wat moed putten toen Piotr een mooie voorzet van de voorzitter tegen de paal kopte maar zelf de rebound tegen de netten prikte.
Tweede helft kreeg Bos nu wel legio kansen maar echt geïnspireerd acteerden de rooshemden niet. Ze drukten FIBL wel met enig opportunisme tegen het eigen doel maar de bal rolde niet geheel hun voordeel. Dat werd nog eens mooi geïllustreerd door de eigen goal van Vince. Frits redde uiterst knap een 1 tegen 1 maar de gevolgde Vince devieerde achter het steunbeen - hij wou blijkbaar ook eens laten zien dat hij dat kan - de bal in het lege doel. Jammer. Bos ontketende dan een ongeordend grondoffensief waar ze in Syrië jaloers op zouden zijn en dat resulteerde in veel hachelijke standjes voor de FIBL-kooi. Lange Jan meende, net als de voorzitter in de eerste helft, dat hij in het strafschopgebied van de sokken werd gelopen maar zijn tuimelpartij werd door de arbiter niet als een penalty beoordeeld. Motor kreeg later in de wedstrijd ook nog een open schietkans, kanjerde bal ook richting haak maar die belandde onderweg tegen de arm van een tegenstander. Gezichtsbescherming oordeelde de arbiter deze keer, die van die drie twijfelgevallen wel één strafschop had kunnen maken. De eerlijkheid gebiedt ons wel van te zeggen dat Piotr bij de voorafgaande actie aan zijn ferme poeier en dus de 2-3 ook de bal met hand beroerde. Bos vocht dus keihard onder de loden zon maar kon het geluk niet afdwingen. Het grootste bewijs kwam er toen Piotr een mooie voorzet van Lange Jan - "Ik vind wel dat ik mij herpakt heb in de tweede helft!" - richting paal kopte waar Davvy op de doellijn naar stond te kijken en zo vergat de bal in het doel te lopen. In de voorlaatste minuut ontsnapte, zoals te verwachten was, hun snelle spits nog eens, en die besliste de wedstrijd niet geheel onverdiend in het voordeel van FIBL. Na afloop ontspon zich in de cabinnekes een gesprek over tactiek(?) tussen Davvy en Hermaninho. De vraag was waarom onze superspits - die ook een rijk verleden kende als libero van FC Zammel - op buitenspel speelde tegen zo'n bezoekende hazen. Hermaninho had geen adequate verklaring en kreeg dan ook, met alle respect, de wind van voren van onze ex-handballer. Het was duidelijk dat de spanning na deze nederlaag voor barsten in het Bos-bastion zorgde. Hier zal flink gelijmd moeten worden de volgende weken.
Derde helft: daarmee werd alvast gestart bij Germaine. Ook al was de delegatie helaas erg mager. Een man of zeven hield de eer hoog waarbij moest afgezien worden van een tombola omdat ook de prijzen te mager bleken. Lange Jan deelde uitnodigingen uit voor zijn vat en gaf daarbij een minitieuze omschrijving van alle bands(?) die kwamen optreden. De voorzitter gaf er ene omwille van zijn verloving terwijl Motor er ene gaf omwille van zijn elfde huwelijksverjaardag. Davvy moest onverwacht en onverzien de klein mannen gaan halen maar dronk dan toch nog snel maar een ribbel of drie. De voorzitter vertikte het om naar de mis te gaan en wierp zich dan maar op zijn andere religie: Anderlecht. Zowat half de ploeg moest gaan lopen, fietsen, wandelen ( Lange Jan deed dat laatste: die man werkt constant aan zijn conditie!) op Levensloop in Tessenderlo wat zorgde voor een snelle leegloop in de Red Star. Gelukkig bleven er nog drie dieharders over met de voorzitter, Hermaninho en Motor. Zij storten zich uit miserie op Averbode-bier en waren daar zeer te spreken over. Er werden daarbij zeer interessante dingen verteld die we jammer genoeg niet meer voor de geest kunnen halen. Een beetje zoals onze prestatie op het veld. Harrreeee!
FC Bos - FC De Klok: 4-1
Opstelling: Fritz - PostCris, Vince, Lubanski, Kristof (Bionische) - Maxim, Motor, Kris, Bert - Lange Jan (Yves), Piotr
Doelpunten: Piotr (3), Lubanski
Scheids: hemeltergend correcte Hakke
Ultra's: Klenne Bionische & Klenne Motor
Verslag: Nee, de Vurige Stede na de blamage tegen Oostende was het niet doch van enig rumoer kon de kleedkamers van Bos voor aanvang van de wedstrijd tegen FC De Klok toch ook niet ontzegd worden. Vooral de voorzitter moest het ontgelden omwille van zijn veelvuldige afwezigheid (heeft hij nog wel een hart voor de club?), zijn moeizame ploegopstelling (heeft
hij nog wel een hand daarin?) en zijn irritant stilzwijgen omtrent dit alles (is hij de Roland Duchatelet van FC Bos?). Terwijl de tegenstander met twee busladingen spelers was komen afzakken naar de matig volgelopen Pater Van Landeghemarena zat er bij de rooshemden vijf minuten voor aanvang nog maar vijf spelers in voetbalplunje. Uiteindelijk kwam den Bionische nog met twee spelers aandraven (Nota aan Davvy: die twee spraken Nederlands, hadden voetbalschoenen bij, waren sympathiek, konden lopen...en voetballen. Of ze ook een badkamer konden plakken hebben we niet gevraagd.), dribbelde Frits met in zijn kielzog vriend Frits nog binnen en kwam zelfs Grijze Scheper binnenduikelen. Dertien man, voorwaar een klein mirakel (waardoor de voorzitter deze week nog in het zadel kan blijven). PostChris ging onmiddellijk voor het shockeffect door zijn oogverblindende schoenen te onthullen. Ook Lubanski had zijn clownschoenen van vorige week ingeruild voor een iets bescheidener exemplaar. Bos stond maar liefst met twee Berten en twee Krissen op het veld, wat vooral verwarring zaaide in eigen rangen. Neem daarbij nog het vier kontjes hoog zijnde gras en de onuitgegeven opstelling en dat zorgde ervoor dat het spel niet direct als tikitakiaans kan omschreven worden. Er was wel goed nieuws van het Jan Van Aken-front: hij voelde zich beter in zijn vel dan vorige week, al resulteerde dat op het veld niet in een voor het blote oog waarneembare verbetering. Halfweg gaf hij zijn post af aan Yves. Bos stond toen al wel op een geruststellende 2-0 voorsprong. De onvermijdelijke Piotr had er eentje in de haak gepoeierd na een slimme uitgooi van Maxim terwijl in de eerste goal Lubanski een voet zou gehad hebben. Dat komt maar één keer om de vier jaar voor en dus hadden wij zo onze twijfels daarover. Voor alle zekerheid laten we hem zelf dan maar het verhaal vertellen van deze typische Lubanski-goal (hij stond voorstopper, of wat had u gedacht!?): "De andere Bert zette voor, verdediger Klok en ik raken de bal tegelijkertijd aan en de klutsbal belandt in de linkerbenedenhoek buiten het bereik van de keeper." Fratsenman Frits had ondertussen wel een paar keer een Klokker op zich af zien komen maar met zijn legendarische cool en zijn katachtige reflexen hield hij ofwel de bal tegen of intimideerde hij de tegenstander zo hard dat die naast een lege kooi trapte.
Na de rust veranderde het spelbeeld niet bepaald. Bij de rooshemden was het veelal zwoegen en zoeken, daarbij niet geholpen door de tropische temperaturen, en de tegenstander stak meermaals de neus aan het venster. Vince - een natuurlijke autoreit, die jongen! - PostChris (met zijn flitsende schoenen), den Bionische en Grijze Scheper hielden op ervaring het gevaar op een afstand. Voorstopper Lubanski was daarbij in geen velden of wegen te bespeuren, hij zette meestal druk op de bezoekende keeper. Van voren werd er trouwens alweer slordig omgesprongen met de mogelijkheden tot Piotr nog eens zijn duivels ontbond en twee stuks in het mandje dropte. In de allerlaatste seconde van de allerlaatste minuut lukt de Klok de eerredder middels een enig mooi afstandsschot waar Frits, die zijn handschoenen al aan het uitdoen was, enkel maar bewonderend kon naar fluiten. Matige wedstrijd maar opdracht volbracht en de drie punten alweer netjes binnen.
Derde helft: daarin deden wij voor de twee week op rij 'een voorzitterke' door te schitteren in afwezigheid. Naar verluidt deed den Bionische een supertombola met zijn kind en wonnen drie Bossers (Herve, Lubanski en Piotr) ook deze helft nog. Dat verdient een bloemetje. Zij kunnen dat volgende week zelf plukken op het terrein van Sparka Nijlen.
FC Bos - Looi Sport: 6-3
Opstelling: Fritz-Bionische, Lubanski, Scheper, Hervé (Vince)- Motor, Davvy, Lange Jan, Maxime- Piotr, Fille God
Doelpunten: Een mix van Fille God en Piotr waarschijnlijk.
Scheids: consequent niet-consequent fluitende Haerden
Ultra’s: Directeur, Groewete Seger, Klenne Motor
Wedstrijdverslag:Na de gestolen gewonnen finale tegen Bos in de vroege lente, waren de jonge honden van Looi Sport zeer gemotiveerd om hun naam van ‘Ploeg van’t Stad’ alle eer aan te doen. Terwijl de meeste Bossers om 2.15u kwamen aansloefen stonden deze knapen al van 12u op te warmen. Tot ergernis van Motor die met een voetbalnet in de mond en 5 voetballen in de hand de rooshemden de levieten kwamen lezen over zoveel onprofessioneel gedrag. Ivo Peeters zal in
zijn nopjes zijn, maar dit ter zijde. De wedstrijd begon in het voordeel van de bezoekers die met een gemiddelde leeftijd van 21 jaar de meeste Bossers onmiddellijk op hun adem deed trappen, ondanks onze Spartaanse opwarming. Iedereen zag sterretjes, behalve Lange jan die heel de zomervakantie als een beest getraind had. Het was geregeld alle hens aan dek in de beginfase. Voor Hervé, die de laatste jaren te seksueel actief is geweest voor zijn leeftijd, was dit tempo te hoog en een venijnige verrekking deed Vince opdraven. Dit was echter het signaal van onze klasbakken op het middenveld en vooraan om met enkele mooie splijtende passes en dito acties 2 pareltjes te scoren. Ondanks deze koude douche, zonder nadien voor één of andere ziekte te doneren, gaven de sportieve tegenstanders de moed niet op en na enkele tegenprikken scoorden ze
verdiend een doelpunt. Roos brommerke vooraan liet het niet aan zijn hart komen en laat Bos rusten met een mooie 3-1 voorsprong. Tijdens al dit vrolijk gebeuren had scheids Haerden een onverlaat langs de zijlijn duidelijk gemaakt wie de baas
is. Niemand wist precies waarom deze woorden uit Haerden zijn woordenmolen kwamen maar naar den schijnt had die gast hem ten dans gevraagd.Na de koffie was het toch opletten om onze tegenstrevers niet opnieuw in de partij te
laten komen. Zo fel ze de eerste helft startte, zo slap was hun verdedigen begin tweede helft. Voor iedereen besefte dat we terug bezig waren stond het plots 6-1. Boeken toe en rustig de match uitspelen zou men denken, ware het niet
dat Bos overmoedig en nonchalant begon te acteren waardoor het 6-3 werd en het laatste kwartier nog zenuwslopend lang duurde. Gelukkig speelde onze ervaring en leeftijd mee en werd er niet geroepen op mekaar of negatieve commentaar gegeven. Jezus, wat was het tijd dat Haerden er een einde aan maakte, aan de match.
Derde helft was van een hoog niveau. Er was niet veel volk, maar de enkelingen die er waren lieten van in den beginne blijken dat dit wel eens een mooie avond kon worden. Enkele witte kaarten deden ook hun duit in het zakje. Lubanski had het mooie verhaal bij van een even niet meer geziene Bosser die tijdens visite bij hem thuis, na driemaal kraaien van de haan, op heten daad werd betrapt in zijn garage. Handig zo’n smeerput thuis was de algemene teneur. Zeker nu Davvy zijn Porsche wederom koppig bleef staan, eigenaar en vlooien , en door klenne en grote Motor moest verder geduwd worden. Den Bionische trakteerde ondertussen met een Saint-niet-te-drinken. Maar kom, het moet niet lekker zijn, als ge er maar zat van wordt, was de leuze. Na deze mooie aanzet van Lubanski kwamen plotseling de begrippen‘een beetje kak’, ‘anaalparels’, ‘een
plastieken doek’ uit meerdere met bier gevulde monden. Het moet niet gezegd dat dit mooiere voorzetten waren dan Vandamme de laatste jaren bij Standard heeft gegeven, met de nodige decibels en billenkletsen tot gevolg. Uit het niets
kregen we ook nog het verslag van de hele ploeg van U11 of U10, who cares, van Thes uit Lubanski’s smartphone waardoor na het vertier van de eerste ogenblikken, de avond een pedagogische wending kreeg. Opvoeding en Davvy vormen
een symbiose dacht Lilly vroeger ook maar Davvy bleef Porchegewijs zitten. Ondertussen had ondergetekende een kroket van de hamer mogen ontvangen en ging met de glimlach van een licht dementerende huiswaarts. Bos
forever…(Opgetekend door Scheper die net als op het veld denkt dat hij eindeloos veel tijd heeft)
FC Bos - SK Ham: 3-1
Opstelling: Frits - Lubanski, Herve, Vince, Yves (Klenne Dusart) - Maxim, Davvy, Motor, Sven - Hermaninho, Piotr
Doelpunten: Piotr, Frits, Maxim
Scheids: Thuisfluiter Hakke
Toeschouwers: Groeëte Seger
Verslag: Eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen en de voorzitter had op voorhand mooi de grote lijnen al uitgezet. Letterlijk dan: hij had gekalkt tot de machine en zijn goesting het begeven hadden en dus waren alleen de grote lijnen zichtbaar. Desalniettemin kon de match, met opnieuw een experimenteel elftal, van start gaan op een vrij goed terrein en in vrij fijne
omstandigheden. Nog geen nieuw textiel voor de Bossers, sponsor God was die nog aan het naaien maar toch had vooruitziende Frits reeds zichzelf van een nieuwe plunje voorzien. Op zijn modellenlijf paste het Rode Duivels-truitje met de
toepasselijke benaming Frits op de achterzijde, hem als gegoten. Bon, de bezoekers uit Ham hadden zich wat versterkt maar dat liet Bos zich niet aan het hart komen. De rooshemden toonden zich gretig en namen de wedstrijd resoluut in handen. Al gauw kregen ze ook een cadeau in handen, of liever in de voeten geduwd. Hamse libero Fré, een man met een Bos-verleden, paste netjes naar Piotr die zijn eerste van alweer een lange serie tegen de netten duwde. Nog was het niet gedaan. Motor vlamde op de paal en Yves fusilleerde de lat. Frits bekeek het allemaal rustig aan, hij zou voor de rust maar één keer de handen uit de korte mouwen moeten steken. Halfweg eerste helft werd Hermaninho randje buitenspel de diepte ingestuurd. En dan weet iedereen: Hermaninho op snelheid, die haal je niet meer terug! Een Hammenaar deed toch een verwoede poging, ging aan onze tweevoudige vader hangen en thuisfluiter Hakke floot een lichte strafschop. Frits achter de bal en hij gaf een korte demonstratie 'hoe trap ik een penalty'. Flukse schijnbeweging van de lenden - die waarmee hij ook scoort in't Zottekot - en keeper op het verkeerde been. Bij het terug naar het midden lopen vroeg Motor aan Hermaninho of het daadwerkelijk penalty was, waarop onze superspits terecht antwoordde: "Ik ga niet in discussie met den Hakke, zunne!" Rusten met een voorsprong die eigenlijk wat groter had moeten zijn. Dat bleek al snel in helft twee. Sommige Bossers bleken toch een beetje op hun adem getrapt te hebben, de afstand tussen de linies werd groter en het voetbal verwaterde. Ham kwam zowaar opzetten, al had Bos nog veel kansen om de score op te voeren. Tekenend voor het mindere voetbal maar wel een
fantastisch moment voor de toeschouwers was de schwalbe van Lubanski. Hij had een zee van ruimte voor zich, trok zichzelf op gang, wou in zijn rush nog een versnelling hoger gaan toen hij getackeld werd...door zichzelf. Inderdaad, zonder dat er in de verste verte maar een tegenstander in de buurt was zeeg Lubanski neer, gestruikeld als het ware over het gras. Onze Lokeren-supporter weet het aan zijn nieuwe schoenen die op het clowneske af een halve meter te groot waren. Het spijtige van het verhaal is dat hij navolging kreeg in eigen rangen. Hermaninho waagde zich aan een solonummertje, leek zijn mandekker ook
mooi af te schudden maar werd tegen de grond gewerkt door...de bal. Hammenaar weg met het leer, Bos-middenveld te ver opgeschoven. Hammenaar alleen voor onze Frits en op vijf minuten van het einde was daar ineens de 2-1. Geen paniek bij
de rooshemden echter die naar hartelust konden counteren en uiteindelijk net voor affluiten de geruststellende 3-1 op het bord toverden door toedoen van een ijskoude Maxim. "Eén match gespeeld, één goal. Ik denk dat ik dit seizoen in elke match ga scoren.", zou hij na wedstrijd zeggen. Veel vertrouwen gekregen, Maxim, waarschijnlijk de leeftijd. Maar goed, al bij al een verdiende zege voor de Bossers die al ooit slechter aan het seizoen begonnen zijn. De afwezigen, en zo waren er wel een paar, zullen het moeilijk krijgen om zich in de ploeg te knokken. Wel nog een koude douche na de match, er was geen warm
water..
Derde helft: Veel volk bij Germaine. Sfeer was uitmuntend. Glazen en andere boterhammen gingen er vlot binnen. Herve en Groeëte Seger deden een zeer vlotte tombola. Maxim gaf er ene voor zijn 24ste (slik) verjaardag. Al snel gevolgd door den Hakke die eveneens voor de 24ste keer zijn 30ste verjaardag vierde. Er volgde nog een korte debriefing van den trouw van
den Haerden en de babyborrel van Hermaninho. Davvy kreeg tegen zijn voeten omdat hij geen moeite had gedaan om af te komen. De voorzitter, Scheper en Jan Van Aken kregen een reprimande omdat ze een lokaal volksfeest verkozen boven een
gezellig samenzijn met de Bos-club. Lubanski legde de relatie uit tussen bellenkentrek, liefde bedrijven en 'allez dan'. Er was een vergelijkende studie tussen Maxim en Davvy over wie de kapotste smartphone had. Davvy viel bovendien van zijn stoel van de lidgelden op voetbalclubs en begreep het niet omdat hij in zijnen tijd - 1968 - niks moest betalen om te sjotten. Vince had alweer nieuwe carrièreplannen en wou filmregisseur worden. "Zo wa filmpkes maken in bijberoep. Ik zie graag films..." Soit, niks nieuws onder de zon dus, het voebalseizoen is alweer onder een goed gesternte gestart. Harrrreeeeee!
FC Bos - KWB Zonder Veld: 2-1
Opstelling: RV - PostChris, Klenne Dusart, Vince, Kenzo - Maarten, Motor, Davvy, Bob (Lubanski) - God, Jens
Doelpunten: Motor, Maarten
Scheids: Schunnige Scheper
Toeschouwers: Hezleman, Grijze Scheper, Klenne Motor
Verslag: Laatste wedstrijd van het seizoen voor de Bossers en de meteoroligische omstandigheden waren niet van de poes. 32 graden op de knikker en een flink tropisch gevoel in de benen. De voorzitter blonk eens temeer uit in afwezigheid en hij had de sleutel van de kabinnekes meegegeven met PostChris. Normaal is die altijd een toonbeeld van precisie en punctuaiteit maar
nu kwam hij toch enkele stappen te laat. Motor was alweer in zijn wagen richting communiefeest van de voorzitter aan het rijden toen bleek dat onze rechtsachter laconiek met de sleutels zwaaiend de parking opdraaide. Tweede klap voor Motor
die bij Germaine bij gebrek aan ploeggenoten al een pint had moeten drinken met de vijand! Maar goed, iedereen in roze plunje gestoken en op een drafje de wei in. Daar wachtte een te duchten tegenstander waartegen we laatste keer vlot het
bos ingestuurd waren. RV, die de plaats had ingenomen van de zeer afwezige Fritz, nam het zekere voor het onzekere en plaatste een emmer water naast zijn doel, kwestie van zijn handschoenen ten allen tijde nat en grijpgraag te houden.
Een toonbeeld van professionalisme waar de voorzitter, Fritz en nog enkelen een voorbeeld aan kunnen nemen. Hij werd in de eerste helft niet al teveel getest, al dreigden de Zonder Velders wel geregeld. Aan de overkant kwam Bos wel tot kansen. Ondanks de moeilijke weersomstandigheden ontwikkelden de rooshemden enkele scherpe aanvallen. Maarten raakte de buitenkant van de paal en even later kende God pech na een mooie aanval toen zijn inzet met de knie via de keeper
tegen de lat caprioleerde. Bos speelde de bal goed rond en zag zich beloond voor de moeite. In één en dezelfde actie mocht Motor drie keer uithalen, twee keer werd hij afgeblokt maar de derde keer zwiepte hij de bal met zijn linker lekker
in de hoek. Het roze festival was nog niet gedaan want een mooie aanval eindigde met een voorzet van God, teruggelegd door Lubanski en in twee tijden binnengetikt door Maarten. Bos met een bevredigende voorsprong de rust in.
Ander spelbeeld in de tweede helft. De ruimte tussen de linies werd groter, het Bos-middenveld kreeg het niet meer belopen en de bezoekers eisten de bal op. Dat resulteerde halfweg in de aanbsluitingstreffer en heel wat dreiging voor de kooi van RV. Op de counter kwam Bos er nog sporadisch uit maar de kansen werden vakkundig de nek omgewrongen. Bos sleurde zichzelf naar het einde - er moest ondermeer een hoekschop of vijftien worden toegestaan - maar onder andere Davvy stond pal op alle binnenzwaaiers. Om de temperatuur nog een beetje te laten stijgen voerden PostChris en RV de laatste tien minuten nog een kleine show op. Ze pasten zo lang naar elkaar totdat ze geen weg meer opkonden. RV stond naast zijn goal en onze rechtsachter - nochtans rot van de ervaring - punterde de bal rakelings langs de eigen goal. Na nog enkele hachelijke momenten overleefde Bos evenwel de laatste minuten en kon het, na het laatste fluitsignaal van de secuur leidende Scheper, met een goed gevoel de zomerstop in.
Derde helft: Het was lekker warm in de Bos-kleedkamers. De Fashion Police had enkele opmerkingen over de gordijnen van
den Davvy. Maar alras werd richting het beste terras van Looi gereden. Bij Germaine was de sfeer opperbest. Hezleman was van de partj en Lubanski gooide al vrij snel een verhaal de groep in over zijn activiteiten (niet geschikt voor ons jong lezerspubliek) in de voormiddag. Motor merkte terecht op dat Twan van daarnaast helemaal was opgegaan in de België-hype met een vlag of 73 terwijl de Red Star een baken van soberheid bleef. Germaine haalde prompt letterlijk en figuurlijk alles uit de kast met een modeshow van attributen tot gevolg. PostChris gaf er ene voor zijne 64ste verjaardag, al gauw gevolgd door God die dit jaar ook nog ergens verjaart. Groeëte Seger kwam plotsklaps langs het terras gereden en werd vrolijk toegewuifd. Davvy belde tactisch met Pizzeria Napoli in Paal en belde daarna nog tactischer met die van hum. Klasbak! Tegen een uur of
zeven werden schuppen afgekuist en afspraken voor volgende week nogmaals bevestigd. Het fietsweekend is inderdaad nog maar enkele dagen verwijderd. Een welgemeende Harrrrrreeeee is daarom ook meer dan op zijn plaats. HARRRRRREEEEEEE!
FC Bos - Gere Bij: 3-5
Opstelling: Fritz - PostChris, Jean-Paul, Vince, Kenzo - Pablo, Motor, Davvy, Grijze Scheper - Piotr, Hermaninho
Doelpunten: Davvy, Piotr, Hermaninho
Scheids: Tijd winnende Scheper
Toeschouwers: de voor het eindsignaal vertrekkende Voorzitter, Groeëte Seger, Gert en Hezleman. Bezoekersvak zat ook
vol.
Verslag: Voor de toppper tegen Gere Bij en na de Schaal van Looi moest de voorzitter - zelf trekkebenend op de bank! - hemel en aarde bewegen om aan een elftal te komen. Grijze Scheper werd uit pensioen teruggeroepen, Pablo van op een bruiloft weggeplukt, Kenzo mocht zijn uitstap onderbreken, Motor kwam terug uit Parijs en gastspeler Jean-Paul - eindelijk een
vriend van Davvy die geen Pool is en kan sjotten - uit Mechelen overgevlogen. Of dat zootje ongeregeld zou volstaan om de stevige tegenstander - 34 man sterk! - af te houden was nog maar zeer de vraag. Temeer daar Bos al drie maanden geen
thuiswedstrijd meer had gespeeld, het gras twee (Geukensiaanse) kontjes hoog stond en het onverwacht tropisch warm was in het Pater Vanlandeghemstadion. Desalniettemin speelde Bos een behoorlijke eerste helft. Tegen de beter tikkende bezoekers stelde Bos blokvorming en snelle tegenprikken tegenover. Na enkele waarschuwingen aan de roze kant van het veld zag Pablo ineens Davvy alleen voor doel staan: met een pas die Franco Baresi in verlegenheid zou brengen bediende onze bebaarde medemens onze filosoof en die werkte beheerst af. Bos kon niet lang op de lauweren rusten, solo van een bezoekende aanvaller en alles was te herdoen. Na een mooie aanval over enkele stationnetjes werd Piotr voor doel afgezonderd en onze superspits werkte alweer prachtig af. Bos met een voorsprong de rust in, al was het veel puffen geblazen en vooral achter de bal hollen tegen de jonge bezoekers. Gelukkig dat Jean-Paul over een klare kijk beschikte en over een uitstekend stel voeten. Scheper beschikte dan weer over een mooi paar longen en een natuurlijke autoriteit maar ook, toch volgens een bezoekend bestuurslid, over een slecht werkend uurwerk toen hij 34 seconden te vroeg voor rusten blies.
Niet getreurd voor de GB'ers die er tijdens de rust nog een verse, jonge kracht inbrachten. Deze sneltrein zorgde samen met zijn collega's immers voor heel wat schade in de roze falanks. Op een kwartiertje tijdje werd Bos op een hoopje gevoetbald en voorbijgesneld. Erop en erover terwijl Bos erbij stond er bewonderend naar deze demonstratie keek. Fritz vond het minder
aangenaam en maakte van zijn oren. Gelukkig dat hij dat altijd discreet doet en weinig ostentatief zodat het amper opviel dat hij een beetje misnoegd was. Bij 2-5 had Gere Bij er wel genoeg van, ging de voet van het gaspedaal en mocht Bos weer meevoetballen. Prompt kwam er kansen voor de roze jongens maar de bezoekende doelman speelde ook een goede wedstrijd. Hermaninho wist één van de kansen toch te verzilveren - hoe makkelijk scoort die jongen toch! - en de billijke einduitslag stond op het bord. GB was voor dit Bos twee klassen te sterk en twee generaties te jong: geen oneer.
Derde helft: kunnen we niet over meepraten omdat we er niet bij waren maar toch één kanttekening: de snelle aftocht van de successuporters liet een bittere nasmaak in de sowieso al kurkdroge mond. Volgende week dan maar beter op alle vlakken: laatste wedstrijd van het seizoen tegen de Zonder Velders, met wie we ook nog een appeltje te schillen hebben. Gematigde Harrreeee alvast!
Vet. Hulst - FC Bos: 0-6
Opstelling: Fritz - Lubanski, Herve, Vince, Bionische - Lange Jan, Motor, Davvy, Maarten - Voorzitter, Piotr
Doelpunten: Piotr (4), Voorzitter, Motor
Toeschouwer: Groeëte Seger
Verslag: Hondenweer en dus speelde Bos het spelletje tactisch: terwijl de Hulstenaren zich de pleuris opwarmden en
tegelijkerijd belachelijk nat werden zaten de rooshemden rustig in hun hemd en met een Stella in de hand in de kleedkamers. Motor moest van de andere kant van Limburg komen met in zijn koffer, de truitjes! Bij aankomst kreeg hij dan ook enkele schouderkloppen en voorzichtige felicitaties voor zijn vernuftig tactisch plan. Bos een kwartier te laat de perfect getrimde wei in en het plannetje klopte als een bus. De scheids fluit af, Lange Jan begint aan een rush (om op te warmen), wordt gestuit met een vrije trap tot gevolg. De voorzitter zet zich achter de bal die nog niemand van Bos heeft aangeraakt en poeiert die in het
hoekje. 0-1 na 45 seconden spelen. De toon was gezet want op het zalige pleintje van Hulst was Bos nog eens oppermachtig. Met dank ook aan Maarten. Deze collega van Lubanski en Scheper bleek de precieze passing van de eerste te combineren
met de balvastheid van de tweede en was dan ook nog heel wat sympathieker dan die twee samen! Enige minpuntje van 35 minuten dominantie? De afwerking. Enkel Piotr wist het overwicht ook in de score nog wat meer uit te drukken.
Tijdens de rust zocht Bos tevergeefs naar een reserveplunje en moest er dus terug zeiknat op het veld worden postgevat. Lange Jan wou de scheidsrechter tot spoed aanmanen maar kwam terug op zijn stappen: "Te koud!". Nochtans zou het spelbeeld ook in die tweede helft niet meer veranderen. Groeëte Seger timede naast het veld dat Bos aan een Barceloniaans percentage balbezit zat en de mooie aanvallen werden nu ook proper afgewerkt. Piotr was de killer van dienst terwijl ook Motor nog de weg naar de netten wist te vinden. Bovendien waren nog kansen voor den Bionische - door Vince tot 'Bartshuayi' omgedoopt - die een een-twee net niet kon afronden en was den Davvy met nieuwe schoenen en met zijn hoofd ook niet trefzeker. Nog te onthouden: de sportiviteit van de Hulstenaren die bleven voetballen. Maar om nog even het meesterschap van Bos te onderstrepen: bij de lokale jongens kreeg een speler krampen, zo zeer moesten
zij achter een ongrijpbare bal aanhollen. Een opsteker na twee nederlagen op rij.
Derde helft: Groeëte Seger zorgde voor opwarming door met een plateau koude Stella's aan te draven. Fritz was erg discreet daar Lange Jan hem zocht maar niet vond in de kleedkamer terwijl hij op amper een halve meter stond. Ook de douches waren erg fijn in Hulst. Verder zijn wij niet geraakt daar we terug naar de andere kant van Limburg moesten. Daardoor misten we wel de verjaardags-Duvels van de voorzitter maar we zijn er ten sterkste van overtuigd dat hij dat volgende week zal goed maken. Alvast bedankt en tevens een welgemeende Hallee Hossaa!
Modern - FC Bos: 1-0
Opstelling: Fritz - Lubanski, Scheper, Pol, Bionische - Lange Jan, Motor, Davvy, Maxim - Voorzitter, Piotr
Toeschouwer: Hermaninho
Verslag: Eén van de kortste verplaatsingen van het jaar voor Bos, wat aanzette tot een rustige indrinkfase bij Germaine. Met
vertrouwen werd uitgekeken naar deze derby al kreeg dat zelfbewustzijn (zeker van de voorzitter) een kleine knauw toen bleek dat onze voorstopper - nochtans opgeroepen en op papier genoteerd - op dat eigenste ogenblik aan de Kust en op een nicht van de voorzitter zat. Gelukkig kon en wou de in de Red Star wonende Pol ons wel depanneren en zo kwamen we toch met
elf aan de aftrap. De wedstrijd begon gelijkopgaand waarbij Bos moest oppassen voor de tegenprikken van de thuisploeg terwijl het zelf aan enkele halve kansen geraakte. Zowel de voorzitter, als Lange Jan als Piotr kwamen tot aan de achterlijn, vonden geen afspeelpunt en gingen dan maar hun eigen kans. Daar zat meer in. In de kans van de Modern zat maar de helft maar via een carambole was Fritz wel verslagen en stond de 1-0 op het scorebord. De eerlijkheid gebiedt ons te vertellen dat Fritz wel enkele puike reddingen moest verrichten terwijl ook de lokale doelman uit het goede hout gesneden bleek.
Tweede helft ging Bos op zoek naar de gelijkmaker maar deed het dat vaak te slordig, te opportunistisch, te weinig voetballend. De laatste pas kwam er niet uit en er werd te snel geopteerd voor de lange bal. Toch vielen er vanzelfsprekend enkele kansen uit de lucht maar Davvy kopte naast een lege goal en ook Piotr had zich beter laten vallen, om zo een penalty af te dwingen, dan sportief recht te blijven. De thuisdoelman was sterk en ook Fritz moest nog enkele keren serieus aan de bak. Al bij al was een gelijkspel misschien gerechtvaardigd geweest maar Bos miste creativiteit, schwung, grinta en voetbal om de tegenstander te ontwrichten. Ontwrichten deed de lokale middenvelder bijna met de nek van Lubanski na een akkefietje maar dat tekende enkele maar de zure namiddag voor de Bossers. Voor het eerst dit jaar twee nederlagen op rij en dat moet iedereen - op de eerste plaats trainer Hermaninho - toch eens voor de spiegel doen staan
Derde helft: In café Modern was Bos weer in ondertal. Met vereende krachten werden de pinten en tombolaprijzen dan toch maar verorberd. Den Bionische zette een boompje op over de mogelijke slaapplaatsen tijdens het fietsweekend, hij zou
beter een tent opzetten...Davvy vroeg raad in verband met een schoolfeest datzelfde weekend: of er misschien Bossers waren met ervaring in die materie. Lubanski weet elk jaar de verjaardag van zijn vrouw te verzetten voor het fietsweekend maar was nu in geen velden of wegen te bespeuren. Een zevental beteuterde rooshemden vond toch nog de weg naar Germaine. Scheper maakte zich mentaal klaar voor een verkleedpartij. Motor voor een pizzabaksessie (Fiasco al pomodore was zijn favoriet!). Germaine kwam reclame maken over een bonte avond met Peter Van Veldhoven. Motor wist te vertellen dat dit niet zo'n propere politieker was maar liet, als rasechte onderzoeksjournalist, niet het achterste van zijn tong zien. Mogelijk volgende
week wel als Bos één van de laatste verplaatsingen langs Vlaamsche velden doet en op bezoek gaat bij de Veteranen
van Hulst... Harrreee, herpakken!
Ubbersel - FC Bos: 5-3 (Verslag van Lange
Jan)
Ploeg: Fritz - Hervé - Bionische - Bob - PostChris - Joeri S - Jens - Lange Jan - Ossekop (Voorzitter) - Piotr - Maxime
Goals: Piotr (2), Lange Jan (1)
Verslag: Na weer veel te lang hangen bij Germaine, reisden 12 Bossers af naar Ubbersel. Die naam heeft naar mijn weten niets te maken met de gemeente waar deze ploeg zich bevindt, maar toch weten de Bossers maar al te goed welke ploeg ze tegenover hen zouden hebben. Hier kregen we nl. ons koosnaampje, gayboys, naar ons geslingerd door de lokale aanhang. Bij aankomst was deze aanhang echter nergens te bespeuren. De tegenstander stond al voltallig op het veld en Fritz stond, nog strakker in't pak dan vorige week, al te popelen en liet schuddebollend merken dat we wel eens wat vroeger mogen afreizen. Ook Piotr, deze week in het huwelijksbootje gestapt, had zijn kersverse vrouw wijsgemaakt dat hij ging kerstshoppen. Snel trokken we onze rooshemden aan en een 10-tal minuten later floot de scheids de match op gang. De temperatuur was redelijk aangenaam en Bos kon gelijke tred houden. Al redelijk vlug werd er een mooie actie op rechts opgezet en via een
aantal stations schakelde Jens zijn tegenstander aan de achterlijn uit en leverde een afgemeten pass af aan Piotr. Die twijfelde niet en de 0-1 hing tegen de netten. Nummer 150 (!) van het seizoen. Een goed voetballend Ubberselwist een aantal kansen af te dwingen, maar met wat geluk en een uitstekend keepende Fritz, bleef deze score lange tijd op het bord staan. Ondertussen had den Ossenkop het veld al verlaten en kwam de voorzitter tussen de lijnen. De dag ervoor waren er optredens in den Tessloo en een aantal Bossers, waaronder Ossenkop en de voorzitter, was stevig doorgezakt. Ossenkop probeerde dit voor de match op te lossen met Sprite (dat zou een heilzame werking hebben volgens Motor zijn gazet:
http://www.hln.be/hln/nl/33/Fit-Gezond/article/detail/1719625/2013/10/09/Dit-is-het-beste-drankje-om-een-kater-te-verslaan.dhtml) en voor de voorzitter stond cola op het menu. Laatstgenoemde was al wel voor dag en dauw klinkers gaan leggen bij zijn schoonbroer. Al moet wel gezegd worden dat den Ossenkop een blessure aan de achillespees had. Lange Jan was ook naar den Tessloo geweest, maar liep als een konijn op de plein. Hij prikte de 2-1 dan ook gezwind tegen de netten. Rust: Onder de rust werd door voorzitter en Hervé geopperd om den bionische als laatste man uit te spelen, omdat Ubbersels gevaarlijkste man op het plein te veel vrijheid kreeg. Hervé zou hem dan als een vlieg op een stront volgen. Bionische ging niet mee in dit tactisch steekspel. Dezelfde ploeg vatte de tweede helft dan ook aanIn de tweede helft had de
tegenstander 3 nieuwe krachten ingebracht. Dit voelden we dan ook en de tank liep stilaan leeg. Ubbersel kon dan ook zeer vroeg in de tweede helft de gelijkmaker maken. Gelukkig had Piotr een Christian Bale-ingeving en schuimde met de bal aan de voet de zijlijn aan een rotvaart af. Vanuit een vrij scherpe hoek buffelde hij de bal via de paal binnen. 2-3! Applaus klonk vanuit beide teams. Hét signaal voor de scheids om zijn ploeg een handje te helpen! Doorgebroken en de 2-4 aan de voet, floot hij ons af voor offside en geen twee minuten later kreeg de tegenstander een penalty omdat den bionische (met handen nietsvermoedend langs het lichaam) de bal aangeschoten kreeg tegen de rechterhand. Na wat geroep van Ubbersel en een 5 seconden twijfelende scheids, ging de bal dan toch op de stip. Protest mocht niet baten. De 3-3 werd dan ook
niet gemist. De veer was een beetje gebroken. Piotr knalde nog een uitstekende bal tegen het gezicht + hand van Joeri S. Ubbersel prikte er nog twee in het mandje. Met lichte teleurstelling gingen de gayboys douchen.
De derde helft was er eentje om snel te vergeten. In de kantine van Ubbersel was de sfeer dan ook niet opperbest. Ondanks dat we het gevraagd hadden, werd er niet aan tombola gedaan. Geen erg! Extra budget voor bij Germaine!!! Hervé toverde, net zoals vóór de match, een glimlach op ons gezicht o.w.v. zijn zomeroutfit. Hij wees erop dat nog spelers van Bos het advies van Jani niet volgen... Bij Germaine kregen we nog nen Duvel voor zijn verjaardag, maar al snel waren alle Bossers naar huis. Volgende week proberen we de draad weer op te pikken! (Opgetekend door de over een relativerende stijl beschikkende
LJ)
Ubbersel - FC Bos: 5-3 (Verslag van de voorzitter)
Opstelling: Fritz, de voorzitter en nog wat speler
Verslag: Het was weer een leuke week om voorzitter te zijn. 10 bossers met 11 uitvluchten om niet te moeten sjotten
en dus was het weer puzzelen om aan een volwaardig elftal te geraken. Gelukkig kon ik rekenen op 4 spraakwatervallen van uiteenlopende caféploegen nl. Joeri (van de Brittanic), Jens en Bob (van Netezonen) en den Ossekop (van de Belta). Eens
in Ubbersel aangekomen (toch de volledige 6 minuten voor tijd!!) was het al snel duidelijk dat het geen gemakkelijk namiddagje ging worden. Voorzitter zette zichzelf op de bank, niemand wist zijn (beste) positie op het veld en dus zonder een concrete opstelling en met veel chaos werd de wedstrijd op gang gefloten. Na een kwartier voetballen was het al 1-0 voor de thuisploeg en was Bos al een speler armer. Ossekop bleek letterlijk een (houten) kop van een os te hebben en hield het al voor bekeken. Dus kon de voorzitter onopgewarmd de wei in én wat een invalbeurt...met één baltoets in 5 minuten tijd stonden de bordjes al in het voordeel van Bos. 1-2 dankzij een knappe rush van Pieter en Jan. Zo de rust in. Bos bleef tijdens de rust zoeken naar de ideale opstelling. Voorzitter posteerde zichzelf en Joeri op het middenveld, Jens in de spits en Bart wou van geen positionswitch met Hervé weten. De wedstrijd ging nog op en af, een goal hier...een goal daar en 2-3. Ubbersel had het betere spel, Bos speelde op de counter met een immer gretige (pas getrouwde) Pieter. Tot de scheids op een Deus ex machina gewijze manier de wedstrijd deed kantelen. Hij floot Pieter onterecht af voor buitenspel en floot 2 min later een penalty waar Guy Luzon al meerdere kelen voor dichtgeknepen heeft. 3-3 ipv 2-4 en dat deed Bos de das om. Er werd wat meer geroepen, minder gelopen en Ubbersel zette de match rustig naar hun hand. 5-3 en boeken dicht.
De derde helft was nóg meer van dat leuks.
Ubbersel vatte post buiten aan enkele hoge tafeltjes en liet Bos in een ubbergezellige kantine verweesd achter. Daar vertelde Joeri doodleuk dat hij niet begreep wat hij daar op het middenveld eigenlijk deed, aangezien ze hem op de Brittanic "de wandeleijer" noemen. Na 4 pinten en een paar boterhammen vroeg Lange Jan vriendelijk aan de plaatselijke garçon of er nog een tombola kwam of niet, "euh pfff euh... lot ma zen" en naar huis! Bij Germaine aangekomen bleken we nog maar met 4 Bossers over...Hervé, Jan, Joeri en de voorzitter. Rede te meer voor Hervé om al een Duvelke te trakteren voor zijn 139e verjaardag. Er werd nog wat gepalaverd over de nog steeds niet kennende optimale ploegopstelling, over de uitvluchten van de andere bossers en over het langverwachte Weekend waar Hitchhike Heidi haar overschot natte worsten wilt aan
schenken. Voor de rest had ondergetekende genoeg gehoord en is dan maar naar huis gegaan waar de leuke vraag op hem wachtte: "Waarom waart gij niet op de kriebelcross zoals al de andere bossers???" (Opgetekend door een in het algemeen over een 'gefrustreerde' schrijfstijl beschikkende voorzitter)
SLG Laren - FC Bos: 2-7
Opstelling: Fritz - PostChris, RV, Vince, Kenzo - Bionische, Motor, Davvy, Tim - Voorzitter, Joeri Brittanic
Toeschouwers: schoonvrouw Tim, Scheper, Father Long John, Haerde en bijzit, Groeëte Seger, één bak bier
Verslag: Nieuwe tegenstander, SLG Laren, en dus kon je - verplaatsingen zijn ons sterk punt - er vergif op innemen dat driekwart van de ploeg verkeerd zou rijden. Dat gebeurde ook en zo stond Fritz, de voorzitter en nog wat getrouwen aan de plein van Red Star Laren, maar een koeienscheet verwijderd van de place to be. Dat bleek trouwens de vroegere thuishaven van Zwemdokrock te zijn, alwaar Scheper indertijd wat tongen en andere dingen gedraaid zou hebben. Davvy kwam, als man
van de natuur, recht door de natuur gewandeld van Red Star Laren naar SLG Laren. Ook al omdat zijn immer impressionante bolide die 100 meter niet meer wilde afleggen: "als de motor warm is, start die soms niet meer", was zijn zoals altijd volledig logische uitleg. Den Bionische, nog zo'n man van de natuur, kwam geheel goedgemutst aangefietst en had dus de beste opwarming van de Bossers achter de rug. Hij zat al die tijd echter wel aan hoofdbrekende dilemma's te peinzen over waar Bos dit jaar zou gaan slapen tijdens het fietsweekend. Het drukte op zijn gemoed en was terug te zien in zijn voetbal. Den Bionische gaat gebukt onder een zelden gezien verantwoordelijkheidsgevoel, als dat maar goed komt. In de piepkleine
kleedruimte bleek Bos over net elf spelers te beschikken daar Lange Jan met zijn dikke nek een verkeerde beweging had gemaakt toen hij een gezwinde rentree wilde maken in Café Fillee om daarmede het aanwezige vrouwvolk in een collectieve
zwijm te laten vallen. Groeëte Seger (beenbreuk), Scheper (bekkenbarst) en Haerden (Haerden) bevolkten verder de
blessurebank. Over de wedstrijd kunnen we kort zijn: Bos speelde laks, nonchalant, ongeconcentreerd en zonder focus terwijl de niet van enorm veel talent overlopende tegenstander zijn best deed. Dat het plein stroever was dan het seksleven van ondergetekende, dat er zeeën van ruimte waren rondom het veld die ervoor zorgden dat het spel om de drie minuten een minuut stil lag, dat de dienstdoende ballenjongens - "Jos, bol!, JOS, bol! JOS, BOL!!!!" niet allemaal even adekwaat waren, dat de scheids met een driedubbele hernia te pas en te onpas voor buitenspel floot, dat Motor net terugkwam vanuit blessure en dus qua balgevoel op de Scheper begon te lijken - getuige zijn welgemikte vrijetrap die bijna een goal opleverde...op het veld
van Red Star Laren - dat de Fritz, ondanks een kilometer DUC-tape rond de enkels zijn netten wéér niet kon schoon
houden, dat één van die doelpunten wonderschoon in de kram terechtkwam door toedoen van onze eigen pottenbakker Vince en dat onze diepe spits Joeri over de besluitvaardigheid van kind in een enorme snoepwinkel beschikte, maakte dat het een pover beestje was. Te onthouden acties: de voorzitter die vijf minuten voor de wedstrijd een doekje voor het bloeden nodig heeft en dus vijf minuten langs de kant bleef staan terwijl de match snoeihard bezig was. Dat den Davvy op de beroemde Adidas Alligator-schoenen - twee lappen leer niet noodzakelijk bijeengehouden door één uitgerafelde veter - toch weer twee
doelpunten binnenstak en dat de beste spelers/(be)stuurlui alweer aan (lagere) wal stonden. Zege zonder glans maar die
tellen ook! Harrreeeee!
Derde helft: Lange Jan kon niet voetballen maar wel met een plateau bier binnenkomen in de kleedkamers. De lichtjes ingezeepte Davvy slaagde erin onder de bloedhete douches zo'n tulpje door zijn grijpgrage handen te laten vallen en daarmee een gevaarlijke zone te creëren in de sowieso al krappe ruimte. De afvalligen hadden al plaatsgenomen in de Lummense zon, wat hen niet in dank werd afgenomen door de lokale helpers die bang waren voor beschadiging van de in beslag genomen materialen. Een man die we die dag nogal waren tegengekomen kwam de tombola doen en Dominee Jan sneed de kaas en het vlees. Een ideetje voor 's avonds op zijn zoals altijd avontuurlijke queeste naar de ideale eega: 'neem en eet mijn lichaam (vleeswaren) ', zou als openingszin wel eens kunnen marcheren! Haerden, die in de namiddag niet was kunnen gaan werken omdat de zon scheen, lette erop gevoelige snaren te raken daar zijn vriendelijke vrouw erbij was. Na een tulp of vier, vijf werden schuppen afgekuist en naar Germaine verkast. Daar waren wij niet meer bij. Net zo min als voor de volgende verplaatsing naar het aarstgevaarlijke Ubbersel. Gelukkig kunnen we dan mogelijk weer beschikken over de pas getrouwde Piotr, de verschrikkelijke yeti God en wie weet, Davvy, over een nieuw paar voetbalschoenen...Harrreeee (x2)!
De Zweters - FC Bos: 0-2
Opstelling: Fritzel, RV, Vincent Vega, Chris(toffel Columbus), Enzo, Davy, Pipo, Davvy, Lange Jan, Pjotr, Voorzitter
Toeschouwers: Duitse scheper (stond loops, dus geen familie van klemvast scheper), Afghaanse windhond, en een hond van het merk, euh, awel dezelfde als Fitzel ene heeft, en dan nog een teef
Verslag: Wegens afwezigheid op en naast het veld van motor, mag ik nog eens de honneurs waarnemen. Gelukkig is het in het lerarenkamp waar ik mezelf tegenwoordig bij reken vakantie, en kan ik al op dinsdagnacht dit verslag neerschrijven. Zoals
steeds is waarheidsgetrouwheid slechts een woord zonder betekenis voor mij, dus enig verzinsel is niet vreemd in onderstaand verslag, vooral omdat ik tijdens helft drie al de herinneringen van zaterdagmiddag heb weggedronken (en nee, ik had geen toestemming van thuis, dus het vervolg na de derde helft laat zichzelf wel raden). Maar over naar de orde van de zaterdag.
Reeds een week op voorhand werd er gepolst naar de opkomst van afgelopen zaterdag, omdat de voorzitter toen al het profetische vermoeden had dat er volk te weinig zou zijn. Er was dan ook niet veel volk om 14u bij Germaine aanwezig. Enkel de voorzitter, Lange Jan, Vince en Chris waren van de partij. Om 14u20 vertrokken zij richting Herselt, omdat deze geografische erudieten dachten dat Herselt aan de andere kant van de wereld lag, totaal geen rekening houdend met het Vince-principe van ‘ik kom 20 minuten na het afgesproken uur want gellie vertrekt toch altijd een half uur te laat, dus dan
ben ik nog op tijd’, een principe waar ondergetekende wel gebruik van maakte. Voor zij die kunnen rekenen en met tijd overweg kunnen, weten dat ik dus de parking op kwam gereden terwijl de vier musketiers in Chris zijn schip stapten. Gelukkig herkende de voorzitter de clubwagen Landrover, en mocht ik meerijden. Het zat voor de eerste keer mee, maar het had serieus kunnen tegenvallen. Eenmaal het schip van Chris de trossen had gelost, leidde mevrouw gps ons feilloos richting Herselt op de manier waarop naamgenoot Columbus richting Azië voer: compleet de verkeerde kant op. Hadden we haar gevolgd, we hadden zeker nieuw land ontdekt. Gelukkig was ondergetekende passagier, en werd er toch gekozen om recht naar ons doel te reizen. Toen we in Herselt waren aangekomen, klonk het gekende signaal “u heeft uw bestemming bereikt”, maar er was in de verste verte geen veld te bespeuren, enkel een drenkeling die naast de weg stond geparkeerd, Frits genaamd. Deze volgde onze vaargeul zonder dralen, en na een paar keer heen en weer gerij kwamen we een Herseltenaar tegen. Het leek ons op
dat moment het meest verstandig de weg te vragen: “terugdraaien, het grote kruispunt oversteken, dan een klein kruispunt
voorbijrijden, en dan na 100m aan uw rechterkant, daar staat het waarschijnlijk aangegeven” waren zijn instructies. Die waarschijnlijk kwam niet uit de lucht vallen, want nergens een richtingwijzer te bespeuren. Gelukkigerwijs had ondergetekende een glimp van wat mogelijkerwijs een voetbalveld was opgevangen, ergens achter een oprit van een huis heel in de verte. Omdat er altijd geluisterd wordt naar deze wijze man, reden we die oprit op en kwamen we op een weg die naam amper waardig, te smal voor het schip waar we mee voeren. Als bij wonder klapten de spiegels van ons schip dicht, en enkele krassen op stuurboord (of was het bakboord?) niet te na genomen, bereikten we onze bestemming, tien minuten later dan mevrouw gps ons had aangegeven. Het had voor de tweede keer kunnen tegenvallen, maar ook deze keer viel het mee. Pjotr was reeds aanwezig, RV, Lange Jan en Davy kwamen enkele ogenblikken later ook aan. Enkel Enzo en Pipo moesten nog de juiste richting gelootst worden, iets wat een eitje was voor voorzitter. De zweters stonden allicht al uren te zweten op het veld in hun zebratenue. Na snel omkleden zoals alleen Bossers dat kunnen, en dan nog eens tien minuten wachten op Frits, konden we eindelijk beginnen. Of toch niet. Omdat Frits iets gelezen had over opwarmen, wilde hij dat toch eens proberen. Twee breedtes later was het dan eindelijk zover: het fluitsignaal. Bos greep onmiddellijk de zweters bij hun nekvel en speelde op het niet te bespelen veld met de voeten van de tegenstander door het onmogelijke mogelijk te maken: op balbezit spelen. De zweters liepen achter de feiten aan, zoals dat in het voetbaljargon heet. Enkel Davy had het in het begin wat moeilijk: hij had op de rechterflank postgevat, en daar lag een vierkante meter veld dat wel vlak was. Compleet verrast door deze anomalie,
liet hij de bal een aantal keren onder zijn voet doorlopen, iets wat tegenstander hem meermaals nadeed op dezelfde plaats. De andere aanwinst Pipo wist de bal wel tegen te houden maar kreeg hem niet onder controle. Gelukkig is hij een expert in het principe waar reeds van de preminiemen wordt op gehamerd, namelijk lichaam tussen bal en man zodat tegenstander niet bij machte was bij de bal te komen. Dit zorgde ervoor dat zowel Pjotr als voorzitter regelmatig een bal in de diepte kregen, maar de eerste was te traag en de tweede te klein, waardoor het een net niet verhaal werd. Opnieuw was de staat van het veld
daar niet vreemd aan. Die ene keer dat Pjotr wel snel genoeg was, kwam hij in de buurt van de keeper van de tegenstander. Deze laatste had weinig oog voor de bal, eens te meer voor de aanstormende roadrunner. De keeper gooide zijn volledige massa van 120kg in de strijd en tegelijk tegen Pjotr, en deze kon niets anders dan meters weggekatapulteerd worden. Ondanks dit in de grote carré gebeurde, oordeelde de scheids dat er niets aan de hand was, en gaf geen penalty, enkel hoekschop.Deze werd te laag gegeven, de bal werd ik weet niet meer hoe de luch ingeslingerd, keeper stond ernaar te kijken, een zeer kleine tegenstander werd aan zijn lot overgelaten en moest de bal gaan wegkoppen, maar dat was de kans voor ondergetekende om zijn detente van weleer nog eens boven te halen en boven die lilliputter uit te komen en de bal mooi in het haakje te koppen: 0 – 1. Niet veel later kwam ondergetekende in balbezit in de grote rechthoek, weliswaar met de rug naar de goal. Zichzelf voorbereidend op een Messiaanse beweging, werd hij vakkundig gehaakt met een strafschop tot gevolg: Frits kon aan zijn 100m inspanning beginnen, goed voor zijn kilocalorieën. Met zijn fijnzinnige traptechniek mikte hij zachtjes in het
midden van de goal. De keeper had dit geheel niet verwacht, en kon enkel met zijn buik de bal proberen stil te leggen. Frits had dit ingecalculeerd, stormde richting bal, en schoot keihard binnen: zijn eerste veldgoal! Even later wisten de zweters dan toch eens een kans bij elkaar te knutselen, maar dit belandde op de paal. “Ik dacht dat dieje erlangs ging” was het verweer van Frits toen hem gevraagd werd waarom hij niet naar die bal dook. Einde eerste helft.
Tweede helft was een ander verhaal, dat ik zal proberen kort te houden: Bos kreeg amper nog een voet aan de grond, en lag zwaar onder. Dit leidde echter niet tot kansen voor de zweters, integendeel. RV die inmiddels de linkerfank voor zijn rekening had genomen, verscheen tot tweemaal toe voor een open doel: de eerste keer bereikte de bal hem niet; de tweede keer schoot
hij vanop twee meter naast het doel op een tegenstander die de bal tegen de paal devieerde. Eerlijkheid gebied ons wel te zeggen dat het veld en de capriolen van de bal daar niet vreemd aan waren. Dus geen doelpunten meer in deze helft.
Derde helft: de meeste zweters waren niet meer te bespeuren. De enkelen die er nog waren voorzagen ons van een lekkere hamburger met mayonaise, ketchup en ajuin. Dat was zeker een meevaller. Verder nog wat gezellig en asociaal buiten gestaan met bos en dan richting Germaine, althans enkelen van ons (voorzitter, Vince, RV, Lange Jan, Davy en ondergetekende (misschien vergeet ik nog wel iemand)). Germaine nog even bevoorraad met kussen, champagne van bij
Hermaninho en wat bloemen voor haar verjaardag. Hattrick kwam ook nog even binnenvallen in zijn werkkledij, iets wat Vince enorm fascineerde. Hattrick legde dan ook met plezier uit waar die plooimeter, dat potlood en van dies meer voor diende, wat Vince gretig in zich opnam. Verder is er nog vanalles gezegd, gezeverd, goed gelachen, maar daar weet ondergetekende niets meer van ondanks hij na goede raad van Vince (of voorzitter) alles op papiertjes heeft geschreven. Hij kan het namelijk niet meer lezen. Tot volgende week! (Deze raamvertelling werd opgetekend door de huis, tuin -en keukenfilosoof Davvy)
Onder den Toren - FC Bos: 0-1
Opstelling: Fritz- Bionische, Lubanski, Scheper, Dieter Millecamps – Maxime, Voorzitter, Lange Jan – Piotr, God
Doelpunt: Lubanski
Toeschouwers: Bos: nul. Tegenstander: spionkop van vijftig eenheden
Verslag: Bij Germaine werd snel duidelijk dat het een moeilijke Bosnamiddag ging worden. Lubanski en Scheper
waren de enige aanwezigen om 14.10u. Uiteindelijk toch vijf Bossers, waarbij de voorzitter wist te vertellen dat we met 9(!)waren. Fritz had ondertussen niet alleen zichzelf maar ook nog vriend Dieter gevonden om mee voorop in de strijd te gaan, zodat we met tien zouden zijn. Deze Dieter bleek ocharme genetisch verwant te zijn met de Segersen, volgens voorzitter zelfs 100% neef. Voorzitter wist terloops nog 70 keer te melden dat hij deze week 70 sms’n had verstuurd om een ploeg bijeen te
harken. Diezelfde Voorzitter vroeg Germaine, waarmee we onderwijl al fikse tongen voor haar verjaardag hadden gedraaid, kordaat waar zijn kabas was. Deze bleek na sporenonderzoek nog in Den Tessloo te staan na de nachtelijke escapades van vorig weekend. Onder een niet waar te nemen toren begonnen we dus met een man minder tegen 11 tegenstanders die allemaal wel degelijk weet hadden om tegen een bal te trappen. Bos moest dan ook het spel overlaten aan de tegenstander en hopen dat via een tegenaanval Piotr en Fille God wat magie uit hun sloffen zouden toveren. In begin was het duidelijk zoeken, maar gaandeweg was Bos goed georganiseerd en kon het rekenen op de enorme werkkracht van zijn middenveld. Scheper was als laatste man verbaal de beste van de plein, zijn echte voetbalacties waren dat duidelijk niet. Maar toch zorgde een mix
van organisatie en werkkracht voor drie grote Boskansen in de eerste helft die onze topspitsen echter vakkundig de nek omwrongen. Vooral de poging tot lob van Fille God was een nominatie waard bij sportbloopers. Onder Den Toren zette
daarentegen wel meer druk maar kwam niet verder dan wat schoten uit de tweede lijn en halve kansjes. Onze wederkerende Fritz was zelfs nog niet gedwongen tot grote acties. De eerste minuten van de tweede helft kroop Bos wel een aantal
keer door het oog van de naald. Maar nadien verrichtte Voorzitter op zijn eentje meer werk op het middenveld dan Motor en Davvy samen. Lange Jan en Maxime verdedigden, al dan niet op bevel van Scheper, netjes mee. Lubanski ging zoals
gewoonlijk mee voorop in de strijd en Dieter groeide hoe langer hoe meer naar een Luc Millecamps-niveau, m.a.w. secuur en sober verdedigingswerk. Piotr had het wel niet onder de markt omdat zijn rechtstreekse tegenstander even snel en gedreven was als hijzelf en Fille God zijn lies begon ook opnieuw roet in het eten van zijn snedigheid te gooien. Uiteindelijk kon Lubanski uit een mooie actie van Fille God met zijn massieve kop scoren en Bos warempel op voorsprong! De tegenstander raakte daardoor wat meer gefrustreerd omdat ze zich bewust waren van de man meer situatie maar buiten wat dreiging hield Bos netjes stand tot onze langharige scheids het verlossende eindsignaal floot. Een morele overwinning om u tegen te zeggen en vooral een duidelijk signaal dat Bos zonder zijn vedetten met hun mooie praatjes tot grootse daden in staat is.In de
kleedkamer was de sfeer natuurlijk opperbest. Fritz wist trouwens te vertellen dat de scheur in zijn lies 9 cm was, naar het schijnt evenveel als de scheur van één van zijn huidige vriendinnen. Bij één van deze discovriendinnen wist onze doelman, na wat uitwisseling der lichaamssappen, zich te ontdoen van verdere nutteloze uren in de bedspon door het ultieme argument: ‘Ik heb mijn lensproducten niet bij’. Ondertussen werden er spontaan wat denkbeeldige vragen aan de vrouw gefantaseerd. ‘Wat als ik geen slinger zou hebben, zouden we dan nog samen zijn schat?’ is één voorbeeld uit het diepzinnige repertoire. Nu de
lentebloesems in de lucht hangen, werd er ook al vooruitgekeken naar het Weekend. Bij den Bionische slapen was volgens hemzelf geen goed idee daar hij 8 km van het centrum van Hasselt woont. Bij de vraag of hij al een alternatieve slaapplek had gevonden, reageerde hij volledig zen dat het nog veel te vroeg was om zich daarmee bezig te houden. Anders gezegd, zoek al maar een tentje om in te slapen tijdens het Weekend. De derde helft heeft schrijver dezes, samen met Voorzitter, door noodgedwongen andere festiviteiten aan zijn laars gelapt. Jammer, in de toch steeds gezellige kelder van Onder Den Toren…(Opgetekend door naast Skeepende, scorende, scheidsende nu ook schrijvende Scheper)
Vet. Ham - FC Bos: 0-6
Opstelling: Bionische - Motor, Herve, Vince, Tim - Jochem (Lange Jan), Davvy, Nick, Voorzitter - God, Piotr
Doelpunten: Piotr (2), God (2), LJ, Motor
Toeschouwers: Hermaninho, Mevrouw Piotr
Verslag: De voorzitter had een wereldploeg samengesteld met twee schoonbroers en den Ossekop waardoor Motor de Patrick Haerden in hem moest aanspreken en op rechtsachter mocht plaatsnemen. Motor begreep na afloop beter met wat voor problemen den Haerde zoal te maken krijgt op die positie en heeft nu oneindig veel respect voor zijn tomeloze inzet, zijn
altruïsme en zijn wegcijferen in het ploegbelang. Al die waarden had den Haerden voor aanvang van de wedstrijd al getoond door te vertikken de truitjes van bij Germaine tot in Ham te brengen. Professionele fout van de voorzitter die nochtans heel hard op de hoogte was van zijn taak? Nee, natuurlijk was ook dit de fout van den Haerde die net voor de afreis met een moeilijk vraagstuk de voorzitter al uit zijn wedstrijdconcentratie haalde en danig op de zenuwen werkte. Bon, Hermaninho en
Lange Jan (vijf Omers in zijne kraag) deden dan maar 'snel' een over-en-weer waarna de match met tien minuten vertraging toch kon aanvatten. Bos had op het oude veld van Gerhees veel technisch -en loopvermogen en speelde er ook naar. De plastieken bal en de staat van de ondergrond maakten het combineren echter niet makkelijk. Onze beweeglijke spitsen maakten het de thuisverdediging heel lastig terwijl het soepel draaiend middenveld de druk hoog hield. Achteraan heersten Herve en Vince op hun gemak. Met twee doelpunten van Piotr kwam de thuisploeg eigenlijk nog goed weg. Temeer daar de scheidsrechter een paar keer niet in hun nadeel floot bij buitenspel en hands in de zestien. Maar goed, onze zesde doelman van dit seizoen - den Bionische moest maar één bal stuiten en deed dat - ja ja, Scheper! - klemvast - had quasi geen werk op te knappen en de voorsprong was ruimschoots verdiend. In de tweede helft kwam olijke Lange Jan den ossenkop vervangen en de rechterflank met Motor achter LJ werd nu nog straffer! De ene aanval na de andere rolde over de Gerheese heide en de
thuisploeg kreeg het moeilijk om de bressen te dichten. God scoorde nog enkele fraaie doelpunten - zijn rechtstreekse tegenstander bleef minutenlang verweesd in het gras liggen - Lange Jan zag nog een goal afgekeurd maar maakte dat snel goed en ook Motor geraakte nog op de feuille. Bos was meer dan een maatje te groot voor de Hamenaren. Met een perfecte tennisscore op het bord zag de scheids dat het goed was geweest en maakte hij ruim voor het reglementaire einde een einde
aan de lokale lijdensweg.
Derde helft: Hermaninho kweet zich met verve van zijn taak: hij kwam binnenvallen met ne bak bier! In de catacomben was elke Bosser lichtjes ontgoocheld dat er geen frituurhapjes werden geserveerd. In de plaats kregen we wel een tombolaprijs of zeven in de schoot geworpen. Davvy, filosoof van beroep, wilde een raming - haha, raming, heeft u 'm? - maken van
het vraagstuk van den Haerden maar had daarvoor de sinus nodig. De voorzitter had enkel Sinutab bij. Vince had ondertussen toegegeven dat hij het uitstekend deed op zijn werk: hij had met een tractor over de gsm van een klant gereden! Alras werd verkast naar Germaine waar Scheper al op ons zat te wachten. Herve moest gaan werken en zag dan ook de blijde intrede van Lubanski niet meer. Onze huisfotograaf liet bewonderend de stiekeme foto's van zijn leerlingen rondgaan. Davvy en Motor beraamden - haha, blijft goed! - hun vertrek en vertikten het op Groeëte Seger te wachten die midden van de nacht nog op zijn fiets sprong om van Ham naar Looi te rijden. Lubanski, de voorzitter - heel het weekend home alone - en God gingen nog naar
het Tesloo om af te sluiten. Om 3h 's nachts kreeg de halve ploeg de licht euforische outing van Lubanski toegestuurd. Een mooi moment. Harrrreeee!
Vet. Linkhout - FC Bos: 1-6
Opstelling: Scheper - PostChris, Herve, Vince, Haerde - Lubanski, Motor, Davvy, Pablo - Piotr, God
Doelpunten: Piotr (3), God (2), Davvy
Toeschouwers: Hermaninho
Verslag: De voorzitter was missing in action maar had toch elf man bijeengekregen voor deze verre verplaatsing naar Linkhout.
Onder hen ook de uit de doden verrezen Pablo die vanzelfsprekend twee uur nodig had om zijn schoenen terug te vinden en vijf minuten te laat kwam binnenvallen. Bos had toen al op het stoffige veld een 0-1 voorsprong bijeengeknutseld. Piotr
centerde (doelbewust) verkeerd richting tweede paal en de bal dwarrelde mooi binnen. Pablo kwam er dus na vijf minuten
spelen op maar nog bleef Bos met tien. Waarom? Wel, het was internationale Steak & Blowjob-dag en Vince had één van
de twee gekregen van zijn mama en moest dat gegeven even verteren op het lokale toilet. Bij zijn terugkeer bleek het 1-1 te staan. Joeri 'Klemvast' Scheper deed zijn bijnaam alle eer aan door een opraper subtiel door de benen te laten glippen. Iedereen lag in een deuk en alles was te herdoen. Bos bleef evenwel baas en terwijl er een vreemde geur over de wei waaide - bleek dat de hoop van Vince spontaan in rook was opgegaan! - maakte Piotr zijn tweede van de avond, even later gevolgd door de 1-3 van een goed gevolgde - jawel voorzitter! - Davvy.
Onder de rust kreeg Scheper een bemoedigende peptalk van zowat heel de ploeg terwijl ook Hermaninho tactisch bijstuurde en reeds begon na te denken hoe hij de plateau bier in de kleedkamers zou krijgen. Bos liet daarbij de grinta wel een beetje in de vestiaires achter en het was de thuisploeg die de bovenhand kreeg. Ondanks een mooie uithaal en 1-4 van Piotr bleven de
Linkhouters de wet dicteren en moest Bos achter de bal aanhollen. Zonder daarbij enorm veel gevaar te stichten en de paar ballen die Scheper te verwerken kreeg, loste hij nu wel secuur op. Naar het einde van de wedstrijd toe gooiden de roze
jongens er nog enkele counters tegenaan en de nochtans aan de lies geblesseerde God dreef de score nog op. Na een sterke eerste en iets mindere tweede helft toch alweer een propere zege voor de gay boys!
Derde helft: Het duurde een eeuwigheid vooraleer de Linkhoutse tombola werd aangevat. Bos zat nochtans op hete kolen
want Motor en Vince gingen er enen geven en het was al vrij laat. Lubanski wilde ondertussen een wortelsoep, bestelde ook (verse) wortelsoep maar kreeg nougabollen! Hij legde zich daar sportief bij neer. Bos won drie platte prijzen bij de tombola maar kon niet snel genoeg richting Germaine karren. Daar aangekomen bleken onze plaatsen ingenomen door een ganse familie feestvierders. Ongepast en dus moest Bos, evenzeer ongepast, zichzelf in een klein hoekje laten wegdrummen. De opkomst was groot - ook mevrouw Klemvast, een ander soort tennisserke en de voorzitter vielen nog binnen - waardoor de tournees toch wel de nodige omvang hadden. Motor gaf er dus ene voor zijne 24ste verjaardag, Vince voor zijne verkeerde inworp van vorige week en Pablo...omdat hij Pablo is. Davvy en God onderhandelden ondertussen over een nakende rechtszaak. Hermaninho beweerde dat hij zijn revalidatie had opgedreven en de voorzitter claimde nog eens dat hij niks ging doen voor het Mosselfeest. Niets nieuws onder de zon dus. Omstreeks 2h werd er vrolijk afgesloten. Vrijdagavondvoetbal = top! Over veertien dagen opnieuw! Harreeeee!
Ware Vrienden - FC Bos: 0-11
Opstelling: Herve - PostChris, Lubanski, Vince, Maxim - Lange Jan, Davvy, Voorzitter, Motor - Groeëte Seger, Piotr
Doelpunten: Piotr (4), Groeëte Seger (3), Voorzitter (2), Lange Jan, Own-goal
Toeschouwer/coach: Hermaninho
Verslag: Bos was maar wat blij dat coach Hermaninho aanwezig was bij Germaine om deze moeilijke verplaatsing naar de Ware Vrienden tot een goed einde te brengen. Vooral dan omdat hij de weg kende. Eenmaal aanwezig in Veerle telden de Bossers een groot aantal madeliefjes op het veld maar maar een klein aantal tegenstanders. Groeëte Seger sprong een gat in de lucht daar hij zijn topweek bekroond zag worden met een afgelaste voetbalwedstrijd. Jammer voor hem kwamen er ineens nog twee Ware Vrienden uit de bosjes, begonnen die jongens met tien en stonden ze na vijf minuten zelfs met elf op op de wei. Dat had de meerderheid van de Bossers niet eens door, zo walsten ze over de tegenstand(?) heen. Na elfendertig seconden lag de bal al in het mandje na een van een vreemd effect voorziene terugspeelbal. Het was de start van een langgerekte zwanezang voor de thuisploeg. Trainer Hermanino - die net als Van den Brom coacht vanuit het buikgevoel en daardoor
voortdurend met een pint in zijn hand in de zon zat - kon zowaar een dutje doen, al schrok hij wel even op toen de voorzitter Davvy de levieten las omdat die voor het eerst dit seizoen zijn man liet lopen. Onze vijfde keeper Herve - nog
een discipel uit Jos Beckx-school! - moest echter amper in actie komen. Al zag hij wel een kopbal van de lokale spits naast de staak gaan. Voor de rest domineerde Bos met rustige vastigheid: Groeëte Seger lepelde enkele ballen leep in de hoek, Piotr zette even de turbo aan en de voorzitter deed ook zijn duit in het zakje. Vanachter heerste het ijzeren gordijn gevormd door Lubanski en Vince. 0-7 bij de rust en boeken toe. De tegenstand was onder de indruk en wist waaraan onze productiviteit lag: "Da zen allemaal tennissers en die weten hoe ze tegen ne bal moeten stampen." Nooit een grotere waarheid uit de mond van
een tegenstrever gehoord. Bos had het wel gezien in de tweede helft. Door de tropische temperaturen werd er meer aan de madeliefjes gedacht en minder aan voetballen, al had de lokale doelman ook nog wel enkele prima saves in huis. De dubbele cijfers kwamen er uiteindelijk wel na aandringen van de roze jongens. Maar heel die tweede helft was het eigenlijk maar wachten op één ding: wie ging het eerst bij een inworp gecorrigeerd worden door scheidsrechter Mil? We hadden er vergif en tien liter bier op durven innemen: net als vorig seizoen waren opnieuw onze youngsters, Vince & Maxim, het haasje. Dat zal die kerels leren hun voetjes op de grond te houden!
Derde helft: Er hing geen mazoutgeur deze keer maar wel een gelaten sfeer in de kantine van de Ware Vrienden. Bos repte zich door enkele boerkes, een tombola waarmee vier consumpties werden gewonnen en een box boterhammen terwijl Davvy
onverrichterzake terugkwam over de datum van het Mosselfeest. Wanneer ga je dat eindelijk eens kunnen laten rusten Davvy? De voorzitter maakte er gewag van dat hij NIKS ging doen voor het Mosselfeest, alles kwam op de breedgeschouderde kap
van de Scheper. Die was trouwens voor een test als derde keeper naar Crystal Palace maar kwam van een kale reis thuis. En over kappen gesproken: bij Germaine ging het gehakketak rondom den Davvy gewoon verder. Nu werd hij tactisch de oren gewassen door de voorzitter. Het ontlokte bij een verbolgen maar daar zeer begrijpend mee omgaande Davvy de uitspraak: "Iedereen zit altijd op mijn kap. En sebiet thuis ook nog!". Daarin konden we hem wel volgen. Hitchhike Heidi kwam de Red Star binnen geflaneerd maar werd zoals gewoonlijk, op een discrete blik na, amper bekeken of aangesproken. Herve was de klos want hij had kaarten van Beck Jos en moest naar Standard gaan kijken. Lubanski moest met zijn schoonvader naar Genk gaan kijken en keek daar geweldig naar uit. Vince moest romantisch gaan eten met zijn mama. Alvorens hij dat deed wist hij toch nog de spanning uit de lucht te halen door zijn beste mop van de laatste vijf jaar te vertellen:
"Hoe laat is het? Tina Turner" Yep, het niveau lag net als op het veld ontiegelijk hoog zaterdag! Gelukkig geeft hij er ene vrijdag, net als Motor die zijn 67ste verjaardag viert. De afwezigen - ja, jullie daar familie Segers en Lange Jan! - hebben ongelijk. Harrreeeeee!
FC Bos - Vet. Herk: 3-4
Opstelling: Scheper - PostChris, Herve, Vince, Bionische - Jaru & Zelski (Haerde & Groeëte Seger), Davvy, Motor - Piotr,
Voorzitter
Doelpunten: Voorzitter, Motor, Piotr
Scheids: omwille van de disciplinaire schorsing van den Hakke, de arbiter van de tegenstander
Toeschouwers: Two bitches, waarvan er één luisterde naar de naam Heidi
Verslag: Net als je denkt dat het niet gekker kan worden bij Bos is daar een wedstrijd die alle records slaat. 'Poza tim cieple powitanie naszych polskich przyjacio!'* (*Trouwens, ook een warme welkom aan onze Poolse vrienden!) Davvy had in zijne
kelder twee Poolse testers gevonden die bij Bos in de eerste helft hun vuurdoop kenden. Letterlijk dan: de ene kwam het veld op met tennisschoenen en de andere had voetbalschoenen gekocht, al had Davvy wel moeten aanwijzen wat dat waren. Alle respect voor Jaru & Zelski, twee toffe gasten, maar voetballen konden ze niet. Bovendien moest heel Bos dan nog met een soort Engels-Loois-Pools communiceren met die kerels waardoor er het een en het ander in het honderd liep. Zoals het voetbal
bijvoorbeeld. Herk speelde goed en verwittigde al meteen toen Joeri 'Klemvast' Scheper (nog zo'n tester!) een hoekschop vlot door de vingers liet glippen maar een bezoeker net niet kon profiteren. Even later was het wel prijs toen de aartsgevaarlijke bezoekende spits een vrijgeleide kreeg - Bos stond maar met acht veldspelers op het veld - en de 0-1 op het bord zette. Niet veel later gevolgd door de 0-2 en 0-3 na een slippertje van Herve. En dan mogen we ons nog gelukkig prijzen dat Scheper in het begin van de wedstrijd een megaredding uit de mouwen schudde. Bos probeerde wel en had ook kansjes. Net voor de rust prikte de voorzitter met een botsende bal de 1-3 aansluitingstreffer tegen de netten. Ondertussen had Scheper reeds de longen uit zijn kathedraal van een lichaam geschreeuwd: "Liiiiiinks!" Jammer genoeg verstond de enige die daar moest lopen
hem niet..Onder de rust was er wat gemor over de testers en nam Davvy het wijselijke besluit zijn bouwvakkers bij hun pleisterwerk te laten. Bos nu met een typeploeg (Haerden en Groeëte Seger waren Jaru & Zelski komen vervangen) en dat was meteen aan het spelbeeld te zien. Herk werd met de rug tegen het eigen doel gezet. Al duurde het wel een tijdje voor er echte kansen uit voortkwamen. Motor buffelde een mooie voorzet van de voorzitter via de paal in doel, 2-3 en het geloof was
helemaal terug. Op vijf minuten van het einde veroverde Groeëte Seger de bal en stuurde Piotr alleen op weg naar doel. Onze
topscorer miste niet en de bordjes hingen verdiend gelijk. Bos wou evenwel meer en dacht de zege nog onverwacht uit de brand te kunnen slepen. Iets teveel volk trok dan ook naar voren waardoor bij een afgeslagen bal de bezoekende aanvaller alleen op Scheper kon afgaan en de 3-4 eindstand aanbrengen. Jammer voor de inzet van de tweede helft maar we hebben toch goed gelachen.
Derde helft: Vooral dan in de derde helft waarin onze Polen al snel een Duvel te verwerken kregen van de jarige Piotr. Vince 'Plant' Beckx legde uit wat zijn werk behelsde: potten pakken. Er werd al snel overgeschakeld op een vlot 'English clapping'
om onze vriendelijke gastarbeiders thuis te doen voelen. Zo legde Davvy uit wat stoppenbiljaar inhield: 'You have to put
your balls in the other ones hole'. De Polen trokken een bedenkelijk gezicht. Of het beste Chinese restaurant van Hulst werd omschreven: 'Garden of the best of the dick' (Eikelhof). De Polen lachten zich een breuk. In de 'Palish Splash' (Paalse Plas) kon er gevist worden. De Polen zagen in den Haerde een gelijkgestemde ziel (vissende bouwvakkers onder elkaar!) en er
werd afgesproken dat ze zouden gaan vissen op 'kerper' met 'Fishermens Friend Haerde. 'Harvee' legde ook nog eens uit dat
hij 'jump castles' nodig had waarna Davvy zijn Polen op het afgesproken uur (een half uur te laat) meetroonde naar de Chinees in Paal. Ondertussen bleef nog een levendige groep over met Groeëte Seger, de voorzitter, Scheper, Haerde, Motor, Herve & Hitchhike Heidi en de mooi aansluitende God. Die groep werd een kwartet met God, Voorzitter, Haerden en Motor waarop die laatste twee nog een laatste 'fundum ogloszenie' (Adje) dronken en een Poolster volgend om 22h naar huis karden. 'W przyszłym tygodniu, więcej tego samego w stosunku do prawdziwych przyjaciół. Harrreeeee!'* (*volgende week meer van hetzelfde tegen de Ware Vrienden. Harreeeee!)
FC Bos - Blauwvoet Spalbeek: 3-2
Opstelling: Scheper - Haerde (Bionische), Herve, Vince, Kenzo - Maxim, Motor, Voorzitter, Lubanski - Groeëte Seger, God (Lange Jan)
Doelpunten: Motor (2), LJ
Scheidsrechter: heroïsch rustige Hakke
Toeschouwers: Klenne Motor & Klenne Hakke, bezoekend bestuur.
Verslag: Een ogenschijnlijk rustige aanloop naar deze moeilijke wedstrijd tegen Blauwvoet werd op het einde nog een tikkeltje
verstoord door het afhaken van onze scheids waardoor gelukkig(?) den Hakke wou invallen en Joeri 'Klemvast' Scheper voor de tweede week op rij de handschoen(en) moest opnemen en in de goal plaatsnemen. Uiteindelijk was er dertien man aanwezig en kon de voorzitter zichzelf verontschuldigen op een feest door zichzelf georganiseerd om toch zijn plek op het middenveld in te nemen. We zagen een evenwichtig begin van de partij waarbij God zich trachtte te roeren maar ietwat bleekjes voor de dag kwam. Motor kopte wel eens een hoekschop mooi naar de grond maar de bezoekende keeper redde met de voet. Ook de Segersen gingen hun kans maar zonder succes. Lubanski had een kansje op een corner. Aan de andere kant was er ook wel wat dreiging, Scheper moest een paar keer op het nippertje ontzetten, maar zonder dat hij daarbij de handen werkelijk uit de mouwen moest steken. Tot plots het spel op de wagen zat. Enkele bezoekers meenden de arbiter op de korrel te moeten nemen en Hakke klom met plezier op zijn paard. Gedurende tien minuten tot een kwartier werd er geredetwist,
geschreeuwd, gepalaverd en bekgevochten over wie er nu eigenlijk allemaal moest zwijgen op en naast het veld. Het orgelpunt kwam er nadat een bezoeker te dicht ging staan bij een vrijetrap, waarop den Hakke de beoogde negen meter ostentatief afstapte en vervolgens de vrije trap liet hernemen omdat die bezoeker te vroeg zou vertrokken zijn. Onze Collina liet zich (iets te veel) gelden. Het gerommel deinde gelukkig een beetje uit nadat Motor met een zondagsschot de 1-0 op het bord had gezet. Meteen ook de ruststand
Onder de pauze werd het een en ander uitgeklaard zodat met een propere lei aan deel twee kon begonnen worden. Al snel kwamen de Blauwvoeters op gelijke hoogte na een mooi uitgespeelde counter. Bos leek te twijfelen maar zette toch terug aan.
Lange Jan, die net voor de rust de licht aangeslagen God was komen vervangen, bleek in zijn sas in de spitspositie en kon vanuit een erg scherpe hoek de 2-1 binnensteken. Maar wederom duurde die voorsprong niet lang. Spalbeek kreeg een vrije trap, die werd keurig rond de muur gedraaid en rustig naar de verste paal begeleid door onze keeper. Die zag tot zijn grote verbazing de bal eindigen aan de binnenkant van het zijnet. 2-2 en alles te herdoen. Bos voetbalde opnieuw vooruit in deze goed op en neer gaande wedstrijd. Motor werd alleen voor de doelman gezet door Lange Jan maar hij toonde niet genoeg koelbloedigheid en prikte de bal naast de staander. Zonder excuses te zoeken en op een bovendien klassevolle en discrete wijze weet hij zijn misser aan de staat van het veld. Dat zijn zoon later afkwam met het verhaal dat hij drie nieuwe scheldwoorden had geleerd bij die actie was volledig uit de lucht gegrepen. Dat deden trouwens ook Maxim en Groeëte Segers met de bal. Ze ontfutselden met hun beiden het leder van een blauwvoet-verdediger. Groeëte Seger zocht de achterlijn op, draaide een achttienkaraatsvoorzet voor de goal waar Motor er maar zijn dikke kop tegen moest zetten. Mooi doelpunt, al zeggen we het zelf, en de ontlading was navenant. Bos geraakte de slotminuten zonder al te veel kleurscheuren door en
boekte op onverzettelijkheid, wilskracht en af en toe een mooie aanval een zwaar bevochten zege op een stevige doch sportieve tegenstander. Uitstekend voor de moral!
Derde helft: Bezoekende overmacht bij Germaine in eerste instantie maar Bos kreeg alras versterking van Hermaninho die er ene gaf voor zijn 38ste revalidatiemaand, of zijne verjaardag, we kunnen mis zijn. Groeëte Seger en Herve deden een fel
gesmaakte tombola. Van de voorzitter was er ondertussen geen spoor meer te bekennen. Beetje smalletjes van hem om zich zo te laten kennen. Ook den Bionische was er niet meer bij, maar die had dan ook na de wedstrijd reeds de handwas gedaan in de kleedkamer. Groeëte Seger dronk er een paar om in de sfeer te komen voor het feestje van de voorzitter. De afwezigheid
van Ridder Moraal - den Davvy- werd eveneens onder de loep genomen. Na een flink uur kon het overwinningslied uit de kast gehaald worden. Niet veel later moesten grote en klenne Motor romantisch gaan eten met de grootouders. Uitkijkend naar
volgende week, als we onze laatste thuiswedstrijd van de volgende vier maanden gaan spelen...Harrrreeeeee!
De Wrakken - FC Bos: 1-6
Opstelling: Scheper - Lubanski, Herve, Rutjes, Bionische - Lange Jan, Motor, Voorzitter, Maxim - Groeëte Seger, Piotr
Doelpunten: Groeëte Seger (2), Piotr (2), Lange Jan (2)
Toeschouwer: de gehamstringde Vince, klenne Bionische
Verslag: Primeur voor Bos, deze wedstrijd op het veld (akker? weiland? modderpoel?) van de Wrakken. De voorzitter zorgde voor welgeteld elf spelers en zelfs Vince, Maxim & Herve vonden bijna zorgenloos (ze stonden wel weer aan het veld van Ubbersel) de weg naar Blauw Wit Genenbos. Het was even aanpassen aan de pelouse. Niet alleen waren, dixit Herve,
afleveringen twee en drie van 'In Vlaamse Velden' en meer bepaald de slag bij Ieper, daar opgenomen maar het plein was dan ook weer eens lang en smal. Bos neep ze in het wedstrijdbegin dan ook een beetje toen de jonge Wrakken veel druk naar voren zette en Bos zich nog even moest vastbijten in de modder. Maar al vrij snel kwamen de gestroomlijnde acties op gang. Rutjes en Herve staken de lokale spitsen in de achterzak, Motor en Voorzitter kwam dankzij de afwezigheid van Davvy (er viel toevalligerwijs ook geen slecht woord over de datum van het mosselfeest!) tot vloeiende acties op de middenstrook terwijl Lange Jan - "Ik zen just een vod" - de vermoeidheid en de tegenstand van zich afschudde. Piotr begon ook stilaan op toerental te komen terwijl Groeëte Seger - met de handfrein op! - dolde met het verzet. Maar de grootste zekerheid bij Bos was toch wel de verschijning van Joeri 'Klemvast' Scheper in de goal. Na Fritz & Franky - de voorzitter had in de tweede helft een Aha-erlebnis toen hij eindelijk doorhand dat onze twee vaste keepers zo heetten - kwam nu dus fysiek nog imposantere Scheper op doel te staan. En het moet gezegd, hij deed dat met bravoure. Indrukwekkend lichaam mooi achter de bal, lekker meevoetballend, communicatief nog sterker dan Fritz! Enkel qua verantwoordelijkheidsgevoel kon Scheper wel een voorbeeld nemen aan de knapste jongeman van de familie Haerden. Toen Lange Jan van de sokken werd gelopen en de scheids de bal op de stip moest leggen, weigerde Scheper uit zijn kooi te komen. Piotr dreef dan maar zijn doelpuntentotaal nog wat op. En dat terwijl ook Groeëte Seger en Lange Jan enkele mooie acties in een 0-3 ruststand hadden omgezet.Zelfde spelbeeld in
de tweede helft. Bij een thuisaanvaller groeide de frustratie, daar hij belachelijk weinig beweegruimte had in de achterzak van Rutjes terwijl Bos mooie combinaties op de modderige mat bleef leggen. Piotr pikte nog een goaltje mee. Groeëte Seger, die onder de rust nog had gezegd dat hij de handfrein nog wat meer ging optrekken, begon met een acrobatische omhaal en eindigde met zijn tweede van de namiddag terwijl Lange Jan een beauty in de kram draaide. In de allerlaatste seconde van de allerlaatste minuut knikte een thuisspeler jammer genoeg toch nog een bal voorbij Scheper en de Bionische maar dat hadden de Wrakken wel verdiend vanwege hun sportieve houding. Desalniettemin een rechtzetting à la Anderlecht door de Bossers na het debacle van vorige week. Maak nu zelf uw zin met: door-lijn-die-trekken volgende week tegen Sparka Nijlen.
Derde helft: Vince zorgde voor een plateau vertier in de gezellige kabinnekes met uitstekende douches in Lummen. Lange Jan,
leraar Nederlands, had een oefening uit de klas meegebracht: "Wellie willen wel de Willy zijne willie zien" Goed gevonden! In tegenstelling tot de vestiaires was de sfeer in de gelagzaal van de Wrakken eerder bedrukt. Bos zat op 100 m van de
toog en de tegenstander, die zelf in verspreide slagorde (Flanders Fields!) had plaatsgenomen. Het duurde een half uur eer een bestelling tot bij ons kwam, wat Lange Jan tot de uitspraak noopte: "Da is hie just de Kruimel". Hanna van den
Bionische won nog wel 54 euro met het 21'en maar die lieten we aan ons voorbijgaan daar moeder Germaine riep. Daar aangekomen bleek Hermaninho ook aanwezig om samen met Herve, Scheper (nog iejene), de voorzitter, LJ, Rutjes, Motor, Maxim en Vince naar Kortrijk-Anderlecht te kijken. De sfeer was goed, al moest Lange Jan romantisch gaan eten bij zijn ouders, moest Scheper naar de kinderfuif en werd Motor door zijn vrouw weggekaapt om bij Vinnie Jones op bezoek te gaan. Een geslaagde namiddag zonder meer.
FC Bos - KWB Zonder Veld: 0-2
Opstelling: G - Bionische, Herve, Vince (Lubanski), Haerde - Maxim, Motor (Voorzitter), Lange Jan - Piotr, Groeëte Seger
Scheids: Schitterende Scheper
Toeschouwers: Hakke, Motor, Vince, Fritzel met zijn huisdier en heel de Bos-ploeg eigenlijk
Verslag: De voortekenen waren nochtans veelbelovend: een sappig terreintje, enkele sappige anekdotes van de dag ervoor en scheids Scheper in een sappig oranje jack. Door de vliegende aankomst van Porsche-rijder Davvy was Bos zelfs met dertien
elementen aanwezig maar dat zou uiteindelijk nog niet voldoende blijken. Motor zag de bui al hangen tijdens de opwarming en bleef welgeteld 30 seconden op het plein alvorens hij vanwege een latent liesletsel om een applausvervanging vroeg. De voorzitter voldeed aan beide behoeften. Twintig minuten later werd hij gevolgd door Vince, die zijn haperende hamstring uit de
strijd haalde en werd vervangen door Lubanski. Tien minuten in de tweede helft hield Piotr het dan voor bekeken na een wilde tackle van de potig voetballende tegenstander. Hij werd vervangen door..oeps, niemand. Bos dus met tien verder. Tot dan toe was er ook weinig tot niets gebeurd. De bleke rooshemden speelden tam en kregen amper een halve kans in elkaar geknutseld. De bezoekers deden het niet veel beter, al openden ze net voor de rust wel de score toen G nog wel een kopbal tegen de paal tikte maar kansloos was in de rebound. Onder de rust was er een primeur voor Bos: er werd (hevig) gediscussieerd over tactiek.(Nooit geweten dat we een tactiek hadden!) Herve en Haerde meenden dat de verdediging aan het
verzuipen was omdat het middenveld onaanspeelbaar was. Davvy meende dan weer dat het middenveld verzoop omdat de verdediging te laag bleef hangen. Vol ongeloof bekeken de aanvallers dit schouwspel omdat zij wel degelijk verzopen waren. Bon, het zorgde ervoor dat Bos wel met wat meer grinta op het plein kwam maar tot uitgespeelde kansen leidde dat niet. De voorzitter, Lange Jan en Groeëte Seger probeerden wel te prikken maar echt vloeiend was het allemaal niet. Toen dus ook nog eens Piotr naar de kant ging was het kalfje verdronken (mee verzopen met verdediging en middenveld?). G hield met enkele puike saves nog een tweede goal tegen maar had geen verhaal tegen een mooie uithaal van binnen de grote backlijn. 0-2 en een serieuze domper op de feestvreugde van dit jaar. Groeëte Seger liet na afloop in de kleedkamer zijn beschampte en beschimpte benen nog zien en maakte daarbij nogal wat misbaar: "Mag ik misschien nie slecht gezind zijn?", riep hij naar niemand in het bijzonder. Er werd naar Sigrid gebeld om te vragen hoe we dit moesten oplossen. Soit, dit was een non-match van de Bossers die we hopelijk kunnen klasseren onder het spreekwoordelijke 'accident de parcours'. Iedereen voor de spiegel deze week en er wordt een reactie verwacht tegen de Wrakken.
Derde helft: Die was wat ons betreft even groots als onze bijdrage op het veld: 0.
FIBL - FC Bos: 2-5
Opstelling: Fritz - PostChris, Rutjes, Lubanski, Haerde (Kenzo) - Lange Jan, Motor, Davvy, Voorzitter - Piotr, God (Groeëte
Seger)
Doelpunten: Fritz, God, Piotr, own, Davvy
Toeschouwers: Vince, Hermaninho
Verslag: Was ons dat even schrikken. De voorzitter, een toonbeeld van correctheid, punctualiteit, discipline en orde op
zaken had aan Motor beloofd hem te melden als er volk genoeg was maar wat bleek toen Motor in zeven haasten - nota bene zijn enige zoon in barbaarse omstandigheden achterlatend in de handen van wildvreemden! - aankwam in de kabinnekes van Toekomst Geneberg? Dat de voorzitter maar liefst dertien man - waaronder de herrezen Haerde en de verrezen Rutjes - had
opgetrommeld. Moteur schoot in een Franse kolère die de vestiaires van FIBL deden daveren. Bij Bos had iedereen begrip voor het onrecht Motor aangedaan en Haerde probeerde op zijn gekende, diplomatische wijze de angel uit de discussie
te halen. Er moet geen tekening bij dat Bos lichtjes gespannen en op het scherp van de snee deze moeilijke partij aanvatte. De voorzitter posteerde zich als zelf toegekende straf op linksmidden, Kenzo en Groeëte Seger starten op de bank. Met dien
verstande dat de teller van het aantal doelpunten op één goal van de jackpot stond en er dus toch voorzichtig met de doelpogingen zou moeten omgesprongen worden. Het lot, in de vorm van een terechte strafschopfout op Davvy, was ons
echter gunstig gezind. Eerst werd nog aan den Haerde gevraagd om de score te openen maar die ontliep zoals zo vaak zijn
verantwoordelijkheid. Alle ogen werden dan maar gericht op onze vaste penaltytrapper, den Fritz. Zo bleef het tenminste binnen de familie. Onze keeper kweet zich met verve van zijn taak en plantte de 100ste Bos-goal van het seizoen netjes tegen de netten. Een gulle traktatie was zijn deel. Daar kon hij heel hard mee lachen. Bos lachte er anders niet mee en ging op een verschroeiend tempo verder. De Fiblenaren wisten niet waar eerst de gaten te dichten maar kregen het niet belopen. Een snelle vrije trap van Motor kwam bij Lange Jan - wat een fantastisch automatisme is dat ondertussen geworden? - en via hem kwam de bal makkelijk bij God terecht die de 0-2 maakte. Nog was het niet gedaan want na vloeiend samenspel stond Jean op het punt de score op te drijven maar een lokale voet deed dat voor hem. De rooshemden wisten van geen ophouden want ook
Piotr werd nog vrijgespeeld en wist in twee keer zijn seizoenstotaal nog aan te dikken. Bos met 0-4 de rust in en dan was de thuisdoelman nog een van de betere geweest..In de tweede helft was de concentratie bij Bos vanzelfsprekend - en niet de eerste keer dit jaar - een beetje zoek. Groeëte Seger mikte nog wel op de paal maar FIBL zat ook beter in de wedstrijd. Al vroeg moest Fritz een Clijsteriaanse spagaat uit zijn flukse lenden persen om een thuisdoelpunt te voorkomen. Hola, Fritz en een flukse spagaat? Juist, onze keeper mocht eraf met een fikse verrekking en de voorzitter - het lot had zaterdag duidelijk de
kant van Motor gekozen - mocht in het doel plaats nemen. Fritz zorgde nog voor een prachtig beeld en enkele flauwvallende FIBL-vrouwen door zijn keepersbroek uit te doen op het veld en in zijn quasi blote kont rond te paraderen. Een beeld dat wij maar moeilijk van ons netvlies krijgen. Bon, Fibl maakte met een mooie kopbal de eerredder. Motor schilderde nog een hoekschop op het hoofd van Davvy die proper de marge opnieuw vergrootte. De thuisploeg bleef voetballen - ondanks
een beresterke Lubanski die op zijn eentje heel wat aanvallen afblokte. Volgens de voorzitter was hij de man van de match. Als we dat in het verslag schreven gaf Lubanski er ons volgende week ene, had hij beloofd. - en kreeg nog een tweede eerredder op het bord. Motor moest er nog af met een verrekking, de scheids verloor in de laatste tien minuten nog even de pedalen maar zonder al te grote averij. Wederom een knappe overwinning, en goede revanche voor de heenmatch, van de rooshemden die aan een onstuitbare reeks bezig zijn.
Derde helft: Die kondigde zich pittig aan met ook nog Thes-Beringen op het programma. De via de tombola gewonnen kiekenbatsen werden dan ook met grote goesting verorberd. Na enkele bieren genuttigd te hebben werd verkast naar Germaine, alwaar al enige sfeer werd gecreëerd. Fritz gaf er ene voor de 100ste goal van Bos dit seizoen en deed dat op water. Onze verrekte doelman was oorspronkelijk van plan om naar Antwerpen en Leuven te gaan om wat internetmeisjes te bekijken maar besloot dan toch maar om zich aan te sluiten bij de grote groep voetbalgangers. Daaronder ondertussen ook Gert die was komen binnenwaaien en mee naar Thes ging kijken. In het Looise stadion waaide het ook flink, in die mate dat een groot deel van de wedstrijd met Carlsberg in de hand van in de VIP-tribune werd gevolgd. Een groot deel van Bos vond dat wij de eerste ploeg van Thes makkelijk aankonnen. Daaraan was te zien dat de Carlsberg zijn werk deed. Heel wat Bossers kwamen oude bekenden tegen. Zeker in VIP-kelder alwaar we Davvy achterlieten. De rest van de bende trok terug naar Germaine waar een barse bende bejaarden - beat da bompaz! - onze vaste plekken had ingenomen. De sfeer was even grimmig maar na wat geduw en getrek werd beslist om de niet meer zo mobiele mensen toch te laten zitten. Heel veel weten we niet meer van dat laatste hoofdstuk, al menen we nog Hitchhike Heidi ontwaard te hebben ineens aan onze tafel en was de terugweg per fiets bar en bitterkoud. Gelukkig dat we het onderweg warm kregen als we terugdachten aan het zwakke selectiebeleid van de voorzitter... (We moesten van de voorzitter zeggen dat hij alles moet doen bij FC Bos. Wij zijn contractueel verplicht dit soort onzin te schrijven zonder dat we er daarom mee akkoord gaan...) Harrrrreeeeeee!
FC Bos - Gilde Geneiken: 3-1
Opstelling: Fritz - PostChris, Herve, Lubanski, Haerde (Vince) - Scheper (Groeëte Seger), Motor, Davvy, Lange jan - Piotr, Voorzitter
Doelpunten: Motor, Lange Jan, Lubanski
Toeschouwers: een bus bezoekers
Scheidsrechter: Meevoetballende scheids Groeëte Seger / Schoolmester Scheper
Verslag: Zoals zo vaak was iedereen van Bos uitermate klaar voor de match om 14h30 maar was de tegenstander in geen velden of wegen te bespeuren. Boekman had evenwel signaal gekregen dat de Gildenaren om 15h zouden opduiken en dus konden de gay boys uitgebreid opwarmen. Voorheen had Lange Jan aan elke binnensijpelde Bosser gevraagd of die zijn gel had meegebracht van op verplaatsing. Het was een volle tube en het zou dus wel jammer geweest zijn mocht hij die in de catacombe van FC De Klok achtergelaten hebben. Eén eerste man moest hem teleurstellen, een tweede, een derde...de vertwijfeling sloeg toe...een vierde, nummer vijf had ook niets en ga zo maar verder. Net toen Lange Jan zijn laatste moed verloren had kwam daar als een deus ex machina Fritzel tevoorschijn die met zijn klok van een stem discreet vroeg: "Heeft er iemand zijne gel vorige week vergeten?" Een ontroerend moment. Dat weerhield Bos er niet van om met het mes tussen de
tanden de match aan te vatten. Gilde Geneiken was met 22 spelers afgezakt naar de Pater Vanlandeghemarena en is een ploeg die het moet hebben van strijd, engagement, enthousiasme en vechtlust. Bos wist dus wat gedaan: mouwen opstropen
en tikataka-voetbal produceren. Het begin van de wedstrijd was gelijkopgaand maar geleidelijk aan begon de roze jongens terrein te winnen. Kansen konden niet uitblijven en Motor miste de grootste toen hij bij een slecht ontzetten van de
bezoekers twijfelde tussen een lob en een plaatsbal en daarom maar koos voor optie C: een geweldige miskleun. Davvy en Fritzel knutselden onder hun beide de beste kans voor de bezoekers ineen. Strakke terugspeelbal van onze filosoof en
onze wijsgeer in doel liet de bal laks onder de voetzool en net naast de paal buiten schieten. Knap nummertje! 0-0 aan de rust met een licht optisch overwicht voor de thuisploegOnder de rust stak Groeëte Seger zijn fluit in de mond van de Scheper en kon de strijd hervat worden. Gilde Geneiken kraakte een beetje in zijn voegen en speelde op de limiet (en net (niet) erover). Meester Scheper hield het evenwel kort. Na tien minuten en enkele lokale missers, bezoekende dreiging en mooie reddingen van de Gilde-doelman kwam Motor ineens in balbezit. Moeilijke doelpunten maakt hij altijd en dus streepte hij nota bene met zijn linker de 1-0 op het bord. Bos ging verder op het elan en de 2-0 van Lange Jan na mooie pas van Piotr was er eentje uit het boekje. Aan de overzijde trachtte Geneiken nog wel de bakens te verzetten maar dichter dan een knappe vrije trap,
afgeweken op de dikke kop van Motor en zo tegen de lat, kwamen ze niet. Bos versierde daarentegen nog enkele kansen waarbij de keeper een paar mooie saves in huis had, de paal in de weg stond en Bos zelf aan het verkwanselen ging.
Lange Jan kreeg het nog aan de stok met zijn felle rechtstreekse belager 'Klenne Joeng!' maar de 3-0 van Lubanski - een typische beelschone Lubanski-goal - deed de boeken dicht. Het doelpunt was de 99ste goal van FC Bos dit seizoen en dat we
dat aantal zo vroeg op het jaar al bereiken is een toonbeeld van onze bloedvorm. De voorzitter zorgde nog voor een doekje voor het bloeden voor de gasten door onoordeelkundig een bal weg te werken tegen een opzittende tegenstander en zo
voorbij een slapende Fritz. De fel bevochten overwinning was evenwel oververdiend en toont de scherpe vorm waarin de Bossers zitten. Op naar meer succes, volgende week bijvoorbeeld daar het dan wel eens heel plezant zou kunnen worden.
Derde helft: Gilde Geneiken was in overtal maar dat sloeg de Bossers niet uit hun lood. Er werd gretig meegezongen met de hit: 'Sjieke tiiteeaa' en Lange Jan en Scheper deden een hitsige tombola. Onder de douche had Vince, missing in action, al aan Davvy, evenzeer missing in action, gevraagd of hij niets aan de vele wissels waar Vince het slachtoffer van was kon doen.
"Omdat gij toch veel te zeggen hebt binnen Bos..." Davvy begon vanzelfsprekend niet over de datum van het Bos-etentje maar zei dat hij het zou aankaarten bij het Bos-bestuur. Herve moest in den Delhaize naar de rayon 'huwelijken' terwijl een groot deel Bossers romantisch ging eten. Toch werd er nog snel wat ingepilst zonder daarom het bacchanaal van volgende week uit het achterhoofd te halen. Haerden en Lubanski sloten de keet en deden dat op eervolle wijze. Volgende week zal het niet waar zijn! Harrrreeeee
FC De Klok - FC Bos: 0-5
Opstelling: Fritz - Post Chris, Herve, Scheper, Haerde - Lange Jan (Vince), Motor, Voorzitter, Davvy - Piotr, God
Doelpunten: Piotr (3), God, Davvy
Toeschouwer(s): Groeëte Seger
Verslag: Moeilijke verplaatsing voor Bos, deze wedstrijd in het oude stadion van Standaard Viversel, en dan hebben we het
vooral over het trajectaspect. De match zou aanvangen om 14h30 en om 14h23 zaten er welgeteld vier Bossers in de
kleedkamers. De voorzitter, geholpen door zijn sympathieke broer, kwam zelfs nog op zijn dooie gemak voor het grootste deel van de ploeg binnengewandeld. Herve en Vince - laat die alstublieft nooit meer samen de weg zoeken! - slaagden erin aan het terrein van Ubbersel te staan alvorens de gps aan te zetten en met het matchboxautootje van Vince na een kwartier spelen
ter plaatse binnen te rollen. Bos dus met tien aan de aftrap, al mochten de rooshemden wel de verrijzenis van porseleinen Scheper 'vieren'. Davvy was alweer slachtoffer van zijn polyvalentie - nadat hij ook al eens slachtoffer was van een verkeerde
datumzetting - en vatte deze keer met veel plezier post op de linksmidden. Zelfs met tien man begon Bos scherp aan de partij. De Klok werd goed vastgezet en kansen konden niet uitblijven. Nadat eerst nog wat mogelijkheden de nek werden omgewrongen kon de onvermijdelijke Piotr op aangeven van de even onvermijdelijke God de score openen. Even later gevolgd door een hakje van Piotr aan zichzelf en de 0-2 tot gevolg. Bij Bos vond men het ondertussen welletjes en werden de teugels gevierd. De Klokkers kwamen wat meer aan voetballen toe zonder echt kansen af te dwingen. Herve, die bewonderenswaardig de weg van de vestiaires naar het veld zonder gps had gevonden, was Scheper komen aflossen als libero en smoorde al het lokale gevaar in de kiem. 0-2 aan de koffie en trainer Groeëte Seger niet geheel ontevreden.
Na de pauze kwam Vince Lange Janvervangen en hij begon met een schitterende precisiepas in de voeten van een tegenstander. Het was tekenend voor de rest van zijn wedstrijd en de ingesteldheid van Bos. De gayboys waren te laks,
ongeconcentreerd en onnauwkeurig in de passing waardoor de Klok zelfs enkele kansjes versierde. Gelukkig kunnen we dan nog altijd reken op de brede bast en katachtige reflexen van Fritzel! Midden tweede helft geraakte Bos toch nog eens aan enkele aanvallen en meteen was het ook prijs. God en Piotr maakten de match dood terwijl Davvy een hoekschop van Motor letterlijk door de netten buffelde. Geen wereldpartij van de Bossers - dat zag ook een koukleumende Groeëte Seger en twee ijverge lijnrechters - maar nul doelpunten tegen en vijf voor zijn wel cijfers die tellen
Derde helft: De sfeer was gematigd positief na de wedstrijd en werd nog een beetje beter toen Groeëte Seger met een
plateau kwam binnenvallen. De voorzitter rook wel ineens een ruftige lucht en dacht meteen aan de beste spoorzoeker van Bos, jonge Vince. "Ik ben wel met de handdoek door mijn hol gegaan.", gaf deze schoorvoetend en beleefd toe, "Maar dieje kakwalm is niet van mij." Klasse! In de kantine werden we getrakteerd op een portie gemengd en nog een oneliner van de in een betere vorm dan op het veld verkerende Vincenzio. "Joeri, kunt ge de Kerstsfeer niet missen?", vroeg onze pottenbakker -of pakker aan de in een stemmige rode pull gekleed gaande Scheper. Aan Herve werd dan weer gevraagd of hij in de Delhaize de rayon 'om te knollen' al had gevonden. Er werd een laatste pint gedronken bij de Klok waarna het traject Heusden-Zolder/Looi - met een beetje geluk binnen de 2h30 als u Vince & Herve volgde - werd aangevat. In de Red Star bleek de sfeer
bijzonder goed. Zelfs den Haerden gaf er ene voor een paar gemiste verjaardagen, op de voet gevolgd door Joeri 'Ouwe knol' Scheper. Ook (volgens sommigen, Hitsige) Heidi kwam nog binnengestruind. Zij bleek niet op haar mondje gevallen, waarop zelfs Fritz met open mond vol tanden stond. Een goede tijd werd dus gehad door iedereen, met in het achterhoofd dat volgende week een thuismatch tegen een sterke tegenstander volgt en de week erop zowat iedereen een witte kaart zou moeten scoren. Harrrreeeee!
De Kruimel - FC Bos: 1-6
Opstelling: Fritz - Post Chris, Herve, Voorzitter, Kenzo - Lubanski, Motor (Bionische), Davvy, Lange Jan - God, Piotr
Doelpunten: God (4), Lange Jan (2)
Toeschouwers: Haerde, Groeëte Seger, Hermaninho, Jean, Klenne Bionische, Klenne Motor, Klenne Kenzo (x2)
Verslag: Als eerste wedstrijd van het nieuwe jaar had boekman een derby op het scherp van de snee ingepland met de Kruimel-boys, kwestie van de feesten uit de benen van de Bossers te krijgen. De voorzitter zorgde voor tien man en 'enkele gekwetste susses', dixit hemzelf. Eén van die susses was Motor die met een geweldig mooi ingepakte kuit (Kerstmis?) alsnog de modderpoel van Klein-Veust indook, net voor de neus van de te laat aanstormende Bionische. Bos speelt al sinds zijn
oprichting net na wereldoorlog I tegen de Kruimel. We weten dan ook dat het plein klein en vettig is en opportunistisch voetbal voorschrijft. Desalniettemin stond Bos toch al na vijf minuten op achterstand. De voorzitter die zichzelf vrij verrassend als voorstopper had opgesteld ging op avontuur, flirtte hier en daar met een goede actie maar was natuurlijk in geen velden of wegen te bespeuren toen de snelle tegenaanval werd opgezet. Doelman Fritz, die nog wat aan zijn handschoenen aan het frunniken was stond in niemandsland en werd proper gelobd. Bos meteen met de voetjes op en in de kleigrond. Fritz zou bij de
analyse van het doelpunt tijdens de rust trouwens op zijn gekende, discrete toon een schuldige aanwijzen voor deze eerste
tegentreffer van 2014. Hijzelf was het alleszins niet. Maar niet getreurd. Bos nam het heft en het spel meteen in handen. God toonde zich bijzonder gretig en was een ware gesel voor de Kruimel-verdediging. Na één van zijn acties ontving Lange Jan de bal in de grote backlijn en hing hij met een typerende punter de bordjes in evenwicht. Het ging ineens snel. Zeker voor de bezoekende keeper die twee keer God op zich zag afstormen en twee keer de bal uit de netten mocht vissen. Ook de 1-4 kwam van een Goddelijke voet, die had duidelijk iets recht te zetten na iets teveel quality time met zijn gezin vorige week. Aan de rust leek de wedstrijd al gespeeld en dus kwam het bestuur (Haerde, Hermaninho en Groeëte Seger)triomfantelijk de kleedkamers binnengewandeld om iedereen een Gelukkig Nieuwjaar te wensen.Den Bionische nam na de koffie de plaats in van Motor en begon prompt weer met schijnbewegingen uit te pakken waar de tegenstander, en een groot deel van Bos, mee op het verkeerde been werd gezet. Hij vlamde ook één keer buitenkantje rechts, noblesse oblige, naar de kram maar bij de Kruimel stond er nu wel een goede keeper in de tent en die pakte uit met een fameuze save. Dat deed hij ook op een kopbal van Davvy terwijl Piotr niet in zijn dagje was en zelfs op Vandeborriaanse wijze een hakje op een halve meter van de
lijn naast de verkeerde kant van de paal stuurde. Uiteindelijk waren het God en Lange Jan die het over(ge)wicht in cijfers uitdrukten. En Fritz in dit alles, zal u zeggen? Die kon zich nog één keer tonen toen Kenzo zo sympathiek was een Kruimelaar onderuit te halen in de zestienmeter met een strafschop tot gevolg. Fritz was evenwel bij de pinken en 'ranselde' de poging uit doel. Na een stevige eerste en een slordige tweede helft was de eindscore een juiste weergave van het roze machtsvertoon.
Derde helft: Zelden zo'n sfeervol etablissement gekend als de Kruimel in Klein-Vorst. Bos werd in de veranda gestouwd en wou daar zo snel mogelijk terug weg. Dat was evenwel buiten de waard gerekend die er ongeveer vier uur over deed om drie pizza's en twee consumpties te verwerken. Lange Jan haalde een klassieker uit de kast: "We moeten minder drinken bij de
tegenstander!" Dat wilden we wel maar nog zorgde dat niet voor een snellere aftocht! Quasi gans de ploeg verkastte naar Germaine die een schone Nieuwjaarsgeste had uitgedeeld en dan ook in de kussen mocht delen. Het nieuwe werk van Vince - iets met potten - werd kort besproken, Davvy foeterde zoals wekelijks over een slecht ingeboekte datum voor het mosselfeest, Lange Jan gaf er ene voor zijne 28ste verjaardag, de klein mannen wilden voetbal op tv. Uiteindelijk hield iedereen het braaf en bescheiden wetende dat er nog een lang seizoen vol met uitdagingen op ons wacht. Te beginnen met het wederoptreden van Scherpe Scheper volgende week. Ondanks een petitie, uitgeschreven door de linksmidden van Vrijheid Zolder en ondertekend door zowat al onze tegenstanders én bijna de gehele ploeg van FC Bos, wil hij het er toch nog eens op wagen.
Harrrrrreeeee!